12 resultaten.
Herfst
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 435 De nevel onttrekt
de koeien aan de aarde
slierten herfstavond…
de herfstavond
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 264 In de herfstavond
Bomen zijn kaal en alleen
Druppels vallen neer…
HERFSTAVOND.
poëzie
3.0 met 4 stemmen 828 Op 't donkre buiten
Boomkruinen ruisen;
Stormwolken drijven:
In 't lamplicht huis en
Voor donkre ruiten,
Zit 'n dromend beeld
Woorden te schrijven,
En 't kruinenruisen,
En 't wolkendrijven,
Staat, een geluid, in
Schrift gepenseeld.…
de stille herfstavond
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 245 de stille herfstavond
gaat aan tafel
snijdt de bleke maan aan
legt sterren op de borden
waar eerder de onrust
van een stormachtig verleden
op lag uitgestald
het brengt de mensen
buiten trotserend
de koeienkoppen boven de mist
zij waren nergens
zo thuis geweest
de stille herfstavond
gaat van tafel
boert een bescheiden bries
en…
Najaarszon
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 40 Najaarszon
Het was de eerste
herfstavond en een
prachtige zonsondergang
stond ons te wachten.
Oranje gekleurd straalde
de zon over de golven
van de zee.
Een ware happening en
de avond verliep zacht
met zeer weinig wind.
Meeuwen vlogen
voorbij.
Dicht tegen de kustlijn
kwamen de golven
rustig aan land.…
Zonnepracht
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 32 Het is fantastisch, ze
bekrachtigd de mooie
herfstavond aan zee.
De wind was
nadrukkelijk aanwezig,
het is tenslotte herfst en
dan kun je dat
verwachten.
Heel weinig mensen
lopen in de avond langs
de zee. Dat verbaast
mij, want de meeste
zonsondergangen zijn
meestal prachtig en
variërend.…
Voorkamer van mijn hart
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 182 Op de boulevard gedurende de herfstavond
verlichten de lantaarnpalen tijdens het blauwe uur
mijn schaduw terwijl de golven tegen de rotswand slaan.
De oostelijke wind verraad mijn lichaamshouding
terwijl mijn bloedsomloop jouw intensiteit omarmd
om de deur van mijn kamer te openen in het kloppend orgaan.…
Gestorven lelie van een oude dame
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 92 spiegelende tafelblad
Zichtbaar voor het oude oog
Die uur na uur haar pracht doorzag
Was de dood gestaag in haar bladeren omhoog gekropen
Om haar sprankelende schoonheid langzaam te doen uitvagen
Voelbaar voor het warme hart dat haar beminde
Zuchtte de onlangs gestorven lelie
Haar laatste ademtocht uit
Als een kalm briesje op een schemerige herfstavond…
meteoor
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 86 horten van de wijzer op de horlogeplaat
maar de ellips nog maar net begonnen
strookt niet met seconden een ijle tijd
van myriaden in een ruimte van stof
waar niets afgetekend wordt van
een persoonlijk lot
het licht dringt als een speerpunt
door versnelt een diep gravende
tijdreiziger doorgebroken in tomeloze
baan op het vocht van de herfstavond…
Ik sta nu eenmaal voorbij de grens
poëzie
3.0 met 16 stemmen 3.180 Bij mijn vrienden heb ik steeds het grootste verlangen gekend
Om een schone liefde, in de nieuwe Lente,
Maar mijn liefde ontstond
Op een Herfstavond,
Mijn grote liefde, even buiten de stad,
In het wijde park, toen het door de mensen, - de gewone dan? - gans verlaten was.…
september
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 114 De bomen groeien niet meer
tot aan de hemel, ze zijn moe
de herfst laat hun bladeren verkleuren
september laat haar eerste tinten zien
je wringt je in jouw sociale positie
alleen en moeilijk om te vergeten
je verdrinkt herinneringen in pijn
ons geheugen houdt van de aarde
een stille herfstavond tot wasdom gekomen
maakt een einde aan zomerse…
Arcen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 143 De herfstavond valt.…