Speer van de horizon die de zee en de lucht doorboort
ochtendzoenen op mijn borsten als opkomende zonnen
door alle wateren zul jij komen
alle oerwouden op alle wegen
in elke droom die ik me niet meer herinner
je handen die zichzelf onteigenen
en je lichaam dat zich stort in de gewonde herfst
Ochtendstralen verwarmen de kamer als
gouden eekhoorntjes…
Ochtendgloed verdrijft duistere nacht
En kleedt de velden met kleuren
Een deken van het zuiverste smaragd
Overal begint men herfst te bespeuren
De takken zijn behangen met zirkoon
Struiken gehuld in beparelde tooi
Boven de kim stijgt als gouden kroon
Een stralende zon in vol allooi
Over het water hangt nog een witte mist
Een sluier voor…
Achter de gordijnen is de wereld.
Buiten is hemelsbreed nog geen twee meter weg.
De schaduw van een gestalte, meneer Esdoorn
zwiept als een dronkeman, onvast ter wortel
lonkt naar de ruiten die mijn ramen zijn.
Opengeschoven stukken doek geven mij
terug wat ik nooit zou kunnen missen.
Esdoorn is nuchter, leunt gelukzalig
Op het leven van een…
Ik keek vanmorgen uit het raam
en zag het gras van nevel wit.
De wazige zon scheen door de bomen.
De herfst is weer gekomen.....
Wat zou deze dag me brengen gaan?
Het waas zal langzaam gaan verdwijnen.
En dan!....Gaat de zon
weer helder schijnen!…
Een herfstochtend die in ontbinding is.
Een bitter boek vol scheve antihelden.
Nee, dan de mooi gemanicuurde vijver,
de tuin gestraft met roede en rapier.
En zie de kunstlibel gedichten schrijven
in lagen lucht die loeien van plezier.
Of check het gras in onverslaafde staat,
gemillimeterd voor een groener leven.…
Heel ons leven
zal zo zijn
als die ene herfstochtend
in nazomertinten'
Numquam antea tam felix
qua illo mane fui
Ubi cum te ambulavi
per actam aequalem huic
Autumna hora erat,
autumno formoso caeli,
Modo accidens in Boreis Americis
Secunda Aestas appellatur
in eis terris
Autem vero nostra
simpliciter fuit.…
8.752
Bezig met laden