Alle inzendingen over herfsttooi

Wij zijn de herfst. wij zijn de regen wij zijn de storm het seizoen geeft ons haar zegen, zoek het maar op, herken de druppels tranen op je gezicht. Houd het maar vast, er is nog zoveel te beleven in het bladgoed van bomen, hun roest verliest ver verspreid in hun valiezen van overwintering in de tijdzone van de grond, de wind zijn…

Hoe een vrouw te beminnen lief te hebben naar haar smaak? Een leidraad heb ik niet Kan 'k niet geven 't Is doorgaans een kwestie van beleven Net als ik, geef jij je volop Net als jij, laat ik mij gaan Net als ik, waag jij je aan liefde Net als jij, geniet ik jouw lijf Details van jouw mooi lichaam koester ik met liefde Mooie lijnen…

Boom en vrouw De boom bood met dank schaduw voor de oude vrouw op de bank Er was rust in haar gezicht en in het late najaarslicht was ze zo mooi als de herfsttooi van de boom In de laatste zoom hoefden ze niet zo nodig meer Daardoor was er in hun binnen en buiten plaats voor echte pracht En zie: groeven in handen en gelaat waren eender…

Wat was de dag weer mooi Ik heb er van genoten Van ’t nog groene veld En van de herfsttooi En ook van de vers geoogste noten Dan was er ook zo nu en dan Zonneschijn tussen het wolkendek Hield ons het luchtruim in de ban Tussen het grijs een lichte plek En nu in d’ avond zie ik aan de hemelkoepel bij toeren de flonkerende sterren staan…

melancholie is de zachte treurnis om het gemis dat nog zal komen ginds in een zweem van mist hangt het al pijnlijk in de bomen…

Zonder pen of papier zal ik blijven schrijven woordeloos verloren herboren woorden in gebaren te geven gebleven leven geeft mij nieuwe woorden nog dagen niet voorbij de bladeren van mijn herfsttooi pracht bij vlagen op de grond rondgestrooid weer al een seizoen voltooid om paden te verzachten in duistere nachten…

De o drong in de maand en schonk oktober. De aarde hoopt veel bladloof op te vangen, het meeste blijft het liefst nog boomhoog hangen, al groeit de nacht, al oogt het zonlicht sober. Straks krijgt natuur haar gouden aureool en wij een pan gestampte boerenkool –…

De herfst viert feest in al z'n kleurenstalen Met bramen, vogelkers en een klimop De lijsterbes, de vlier, het kan niet op Met belladonna, lelietjes van dalen En brede lindekronen groen en geel Een fleurenfestival, maar nooit te veel.…

o God wat een dag de zon schijnt het bos toont zichzelf in z’n kleurrijkste herfsttooi dat ik dit weer beleven mag mijn hart jubelt en ik lach wat is het leven toch mooi thuis ligt een grijs omrande envelop: kleurloos ijskoud te zijn opgevangen op de stekelige deurmat: hij was nog jong en tevens oud vond de herfst altijd zo fijn geen…

Goudgeel toont hij z’n pracht De bladeren als beeldjes zo stil: De boom in mijn achtertuin Hij laat niet van zich horen De wind speelt hem geen parten Hij laat zich vandaag vooral zien Blikvanger voor mij en zovele buren Nu In z’n aller mooiste herfsttooi Maar hij groeit wel tot de hemel Ver boven de bebouwing uit laat zomaar de zon verschaduwen…

weg is de herfsttooi het mooie donkerrood in geel en bruin de kleuren uit de tuin bloemen werden vaal waren te moe om nog te bloeien takken zijn al kaal nog iets te vroeg om ze te snoeien het land is leger langs de dreven koeien staan al 's nachts op stal alleen de schapen zijn gebleven hun vachten voelen winter al de zomer…

zei het hoofd ach ja ze weet echt niets meer u neemt haar toch wel even mee naar buiten ze is het al vergeten maar ik heb het haar eigenlijk wel beloofd in de rolstoel ging je tekeer samen met een vloek en een zucht zijn we naar buiten gevlucht ze weet echt niets meer dreunde nog na ik was verdoofd de natuur was omkleed met herfsttooi…

Lopend in het bos tijdens de herfst meer triest dan mooi De meeste bomen zijn zo kaal en die met weinig bladeren zijn gehuld in herfsttooi Kijk rondom nog eens goed zegt een stem in mij ervaar wat je werkelijk ziet en het is iets wat die stem mij inderdaad ook doen doet Ik ben misschien een beetje van de wijs en op dat moment breekt de…

oh boom, wat ben je mooi in deze bonte herfsttooi het lijkt warempel net of je op een schilderspalet al die kleuren hebt gemengd en ieder blad ermee hebt verwend deze tijd van bruin, purper en goud is het getijde waar ik het meest van houd jouw prachtige bladeren vielen een voor een dwarrelend gingen ze als afscheid van je heen in dit…

De herfsttooi van een woudreus wasemt een pleidooi voor kunst en leven, verwijzend naar de Levensboom. Op de heuvel, in de Waldecker Hof van weleer, gelegen in de schaduw van de burcht, vertoeft nu Moeder Meera en geeft darshan in deze fel geflipte era.…