Alle inzendingen over herinneren herdenken

Zodra ik mijn ogen opsla is het onzichtbare mij ontglipt en begin ik te zien wat ik zie: herinneringen aan wat ik zag en ooit al zal zien. Door te zien blijf ik mij herinneren; en hoop ik dat ik besta.…

Voorbij De weg die je ging Wat je wel of niet deed Is nu herinnering . . . Voor je De lege agenda Onbeschreven en blanco De weg die ik ga . . . Voorbij . . . Dit nieuwe jaar dat aanving Is voor je het weet Straks ook herinnering.…

De blijvers zijn en blijven belangrijk, de gene die gingen werden herinneringen! Leuke gezellige lieve en verdrietige momenten, het heeft je gemaakt tot wie je nu bent! Een mens met een rugzak en levenswijsheid, je gaat weer verder...maar de herinnering blijft!…

laat gisteren niet want morgen schrijft weer een herinnering…

was me was de herinnering van mijn huid de keuze tot vechten bracht niets dan vocht en kwaad de illusie van verbondenheid de strijd verloren in alle dwaasheid was me was de herinnering van mijn huid te lang leef jij in mij voort te lang leef ik in rouw en spijt laat me ontwaken tussen de golven van liefde tussen de sporen van…

Een dag kan somber zijn en een nacht zo droef gekweld door angst en pijn herinnering die men begroef. Niet alleen schijn die bleef van vreugde en geluk maar ook woorden die je schreef maakten zoveel stuk. Ook niet de dag dat je heenging ligt voor mij moeilijk en droef ’t is die ene herinnering dat jij voorgoed m’n naam begroef.…

De zoete herinnering van lui liggen in de zomerzon smaakt naar het geluk van een vluchtige kus die het begin was van een lange nacht vol met vervulde wensen een liefde die minstens een leven leek te duren maar toch de vakantie nauwelijks overleefde want niet bestand tegen de realiteit van het alledaagse wat blijft zijn de herinneringen…

Stampend en schreeuwend Ontstekend in een woedevlam Zo herinner ik me jou Toen ik je laatste biertje nam…

vakantie weer voorbij herinneringen die blijven geheugenkaart met honderden foto’s souvenirs…

tijd voor verder gaan roept herinneringen op om jou te volgen switi lobi…

In het levens-dal van uitsluitend herinneringen loopt een lange weg! Maar uiteindelijk een doodlopende!…

Ze vullen je geheugen met herinneringen die een glimlach doen verschijnen.…

pas na dat je kwam, volgde een moment dat ik niet vergeet herinner het me pas nadat je weg was.…

de kleurrijke herinneringen aan mijn familie berusten op fictie de werkelijkheid zal en wil ik niet beschrijven daarvoor is het altijd te vroeg…

Mijn herinneringen liggen vast in knopen, mocht de houdbaarheid van geest wat vroeg verlopen.…

In golvend water weerspiegelt het dansend haar als een filmscène met een eend in gezelschap drijven herinneringen.…

Graven in mijn herinneringen soms met een traan of een lach dankbaar dat ik nog herinneren kan en al deze dingen weer zag.…

Het heden is de toekomst van de vrienden uit de herinnering, dus ken ik het vervolg van hun leven en dat is niet altijd positief.…

tik tik tik is het geluid dat in me opkomt als frustratie mij teistert over de vele herinneringen die ik mij niet kan heugen de kleine dingen in mijn leven die vreugde brachten en pret moeten mij vaak worden verteld terwijl mijn geest blijft tikken natuurlijk herinner ik mij verjaardagen en grootse feesten of een tragisch overlijden…

blijf bij me hier bij mij dat je bij me bent verslingerd ben ik aan de tijd met jou die eindeloos was verslaafd ben ik verslaafd aan herinnering van mij met jou draai terug de tijd opdat zij stilstaat bij ons samenzijn ik heb je nodig zoals altijd weer sinds ik jou ken verslaafd ben ik verslaafd aan herinnering van mij…

ik herinner me weinig meer dan het hunkeren naar je warm vel voorgoed bemind te zijn in de stilte na de jubelende stemmen op weg naar huis met de ganzenhuid nog op de armen ik herinner me weinig meer dan dat zangvogels uit de boom niet kunnen vallen door wind en brandend getij terwijl ik de stenen van de tijd hard en ongenaakbaar…

herinner jij je onze wereld binnen de wereld nog? mijn geboorte met je herhaalde naam na je vroege dood? de lege plek die we innamen in de schaduw van elkaar? herinner jij je nog dat we samen zowel verschenen als verdwenen? onvoltooide kinderlevens wiegend op een dunne tak onze wereld binnen de wereld…

tijdloze kunstlicht van het ziekenhuis, dromend wegglijden in jullie herinneringen…

kaarsen verlichten de weg van herinnering ter ere van hen die wij moesten laten gaan ons hart slaat het ritme van de herinnering die wij nooit in met aarde begraven zullen zij zijn onderdeel van wie wij zijn en worden wij slapen ontwaken huilen en lachen samen in het stille zijn wij zo bij elkaar weer thuis…

Echter mijn hart gevuld met vrede, want in het leven heeft elke herinnering een rede.…

Het was de dag dat je zei, eens zullen we sterven andere sterren dan deze gele uitdragen als deze ogen voor eeuwig net als andere jassen, sluiten. Voor onszelf hun vijandigheid niet meer van belang is. Zo nuchter als de heilige nacht ons zal wenken bedenken we dan opnieuw dat ze niet beter wisten zich massaal vergisten. Kijk, ze hebben…

Als ik morgen op het Rembrandtplein sta, sta ik ook in gedachten op de Dam, bij het Homo-monument en natuurlijk in Rotterdam, mijn zo zwaar gebombardeerde geboortestad en als ik daar dan sta denk ik wellicht alleen maar aan: mijn overleden vader Gerrit Jan, dwangarbeider (11/44) in Duitsland en na mei 1945 alleen teruggelopen; 36 jaar mijn…

Jeetje wat gaat de tijd toch snel Een moment uit het verleden Herinner ik me nog wel De moord op Pim Fortuyn Is hier een voorbeeld van Dat is wat ik nog goed herinneren kan Ook al is het dit jaar (2022) Twintig jaar geleden Dit is een moment Die blijft mij altijd bij Zal voor altijd in mijn Geheugen gegrift blijven staan Mijn God, alweer…

alles wit voor mijn ogen sneeuwblind herinneringen vervagen gedachten kleurloos gevoelens messcherp bloedrood…

Ongeordene gedachten, Wazige herinneringen. Het verlangend wachten, En het wanhopig trachten, Door te gaan zonder jou.…