887 resultaten.
Authenticiteit
netgedicht
0.5 met 2 stemmen 119 Authenticiteit,
Iets van jezelf herkennen,
In iemand anders.…
Verward ontwaken
netgedicht
2.7 met 27 stemmen 3.434 Niet meer het weten herkennen
in het doel van het streven
van wat het leven ook mag bieden
Stilstaan en de dromen
vereeuwigen in het gruis
van vertrapte idealen
Spoken jagen achter
het toneel op het ritme
van de akoestiek
Het applaus ontwijken
om geen gezichten
te herkennen die ik
niet kan onthouden…
[ Je moet de waarheid ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 45 Je moet de waarheid
herkennen in de leugen --
anders werkt ze niet.…
[ Ze zijn gewichtig ]
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 48 Ze zijn gewichtig,
mannen, nee, geen jongens meer --
in te herkennen.…
wat zal er toch gebeuren als...
hartenkreet
4.3 met 12 stemmen 728 Wat zal er toch gebeuren als ik in de hemel kom
Zal mijn papa mij wel herkennen draait hij zich dan wel om
Ja wat zal er toch gebeuren als ik in de hemel kom
Zal ik hem wel herkennen draai ik mij dan wel om
Ook al zal hij veranderd wezen
Zijn ogen of zijn haar
Maar in mijn hart zal ik hem vinden
Ik voel zijn liefde, warmte
Ik voel het…
Het mysterie van herkenning
hartenkreet
2.8 met 20 stemmen 2.602 Het mysterieuze ontastbare totdat het de tijd acht
Strelende oogopslag, een blik van herkenning
Ogenblikken waarop men elkander wilt leren kennen
Zovele vragen, wentelend in onwetendheid
Doch wetende dat de tijd antwoorden zal op vragen
Doelgericht, tastbaarheid maakt zich meester
Gevangen in het mysterie
Gevoel mist nimmer zijn doel…
De wereld in herkenning
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 382 Warmde zonnepanelen in mijn hand
ving de wind met grote wieken
druppelde regenwater door het mos
liet de lampen branden op wat hout
Ik zie grote walmen zwart
een zee met gebroken water
te veel gesnoeide bomen
het wordt alsmaar later
Schoffelde in het zand
naar sporen uit ’t verleden
’k vond slechts lege flessen wijn
en hier en daar een…
Blik van herkenning
hartenkreet
3.1 met 7 stemmen 1.029 Daar stond je dan
Die leuke charmante man
Bij wie ik geen zinnig woord uitbrengen kan
Te bang
om voor schut te staan
Plots keek je me in ene strak aan
De twinkeling in je ogen verriedt je blik
En ik
wist even van schrik
een ogenblik
niks te zeggen
en zonder iets uit te leggen
wist ik je aandacht te verleggen
van mij naar je koopwaar…
Hoe je geliefde te herkennen
gedicht
2.7 met 24 stemmen 9.645 .
------------------------------------------------
uit: 'Hoe je geliefde te herkennen', 2006.…
Een herkennende lach
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 114 het mooiste moment
van de dag is ontwaken als licht
zijn boodschap brengt na het slapen
ragfijne sluiers verdwijnen
als de zon zijn eerste stralen
over de donkere wereld laat schijnen
in het nog warme welbevinden
komen met een herkennende lach
de leukste dingen van gisteren binnen
de nacht glijdt van ons af
in het hopelijk uitgerust…
Fluisterende herkenning...
hartenkreet
4.5 met 27 stemmen 1.443 Kijk niet bang naar ontkenning,
kom in jouw eigen kracht,
niets zal jou tegenhouden,
in de fluisterende herkenning.
(herkenning in iemand vinden, is thuiskomen met jezelf...)…
Feest der herkenning
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 103 Aan de rollator duwde ze haar ouderdom naar binnen
en gaf haar stempas af in ruil voor een gevouwen krant.
Alleen het zien al maakte haar zeer opgewekt van zinnen.
Het leek bekend, dat stuk papier drong door tot haar verstand.
Vanuit het hokje klonk ineens haar vrolijk stemgeluid:
~Kijk aan, ‘t vertrouwde potlood is er deze keer ook weer;
Goddank…
Feest der herkenning
netgedicht
3.2 met 8 stemmen 101 ~De Denker van Rodin~ een prachtig beeld.
Ik vind het al sinds jaar en dag ~De Top~
het roept dan ook iets eigens bij me op,
iets feestelijks dat boeit en nooit verveelt.
Alsof ik zit te broeden op een lied,
waarmee ik wijsheid aan de wereld geef
of uitdraag: ~Mensen, pluk de dag en leef!~
Ach nee, zo filosofisch ben ik niet.
Alsof ik filantropisch…
Tijdloze herkenning
netgedicht
4.6 met 28 stemmen 216 ik wist niet hoe
jij transformeerde
maar dat je het deed
kon ik uit eigen
ervaring delen
al de keren dat
jij mij onbewust
even raakte en onze
werelden tot
universum maakten
mijn hand op
de bast van een
boom zomaar aan
de kant van de weg
in tijdloze herkenning
we deelden
jaarringen kruisten
hete zomers aan en
benoemden winters…
ijzel
hartenkreet
5.0 met 4 stemmen 223 landschap vol spiegels
verraderlijke schoonheid
winters herkennen…
Lentegevoel
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 898 Het lichtend groen,
het jonge beukenblad,
schept ruimte in ’t ontwakend bos.
Een vogelkers in bloei,
een veld met anemonen,
het maakt iets in mij los.
Jij zag de eerste zwaluw,
het melkvee in de wei,
een vogel met een bek vol mos.
Een vliegtuigje laag boven het veld,
wij zittend zij aan zij,
voor even van de wereld los.
En als wij…
de roep
hartenkreet
2.5 met 2 stemmen 1.202 je riep me
'n blik van herkenning
je riep me
wacht; en luister naar
m'n muziekakkoorden
alleen zo kan ik m'n
gevoelens verwoorden...
je bleef me roepen
spon zo die draad;
m'n lief, 't was
de moeite waard…
bekoring van de geliefde
hartenkreet
4.6 met 5 stemmen 767 Ik zag een wolkje hoog verheven
't was een stilleven
wit van kleur bewoog ze zich gracieus
ook qua vormgeving eerste keus
Ja na het zien van zoveel moois omgeven door hemelsblauw
dacht ik direct aan (iemand zoals) JOU…
Wat zoek je hier?
netgedicht
4.6 met 5 stemmen 285 Wat zoek je hier;
een stem, een ziel,
een woord van troost?
Wat zoek je hier; herkenningstekens?
Of enkel maar wat fijn plezier?
Wat zoek je hier?
Ik weet het niet,
maar vind een mens net zoals jij,
met weemoed en met vragen,
met zingen en met klagen...
met soms een klein begin
van iets te durven wagen...…
Ontmoeting
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 505 Zomaar een stem, een zin vol van woorden,
een mens nooit gezien en toch hier en nu,
water dat vloeit, kanaal tussen boorden,
hoe kan ik herkennen, hoe zie ik u?
Ik weet van dit leven dat veel is verborgen,
maar wil hoopvol groeten het licht in de morgen.…
Again and again (2)
netgedicht
2.8 met 13 stemmen 462 Met niemand
had ik dit ooit
met niemand
dan jij, toen al
en ook zonder
dat wat er is, nu.
Maar toch,
met niemand die
mij woorden geeft,
de woorden die ik
jou bij wijze van
altijd schreef,
een stroom als een beek
in Portugal,
die bedding ben jij
voor het woord dat
blijft komen en stromen,
het woord dat ik jou
altijd schrijf…
alleen wat lief is kan zo raken
netgedicht
4.6 met 14 stemmen 457 alleen wat lief is kan zo tergend schrijnen
en zo meedogenloos diep
aan oude wonden rijten
dat 't waait en reutelt in de ziel
waar zekerheden splijten
alleen de raakbaren die wonen
in het aller-diepste diep
kunnen zo verloren drijven
en in volkomen weerloosheid
zich spiegelend - in leven blijven
alleen wat lief is kan de ziel
zo in verwarring…
zul je blijven
netgedicht
4.1 met 21 stemmen 240 zul je blijven
als ik je naam zeg
al lang voordat
de woorden
zich vormden
de beelden
zich kleurden
tussen jou en mij
had ik je al herkend
zul je blijven staan
of alleen omkijken
in verwondering
en doorgaan
zonder mij
zul je blijven?…
Zuurstofrijk
netgedicht
3.3 met 9 stemmen 203 het tempo van elke hartenklop
waarin we mochten hopen,
wat in elke seconde start en
eindigen kan, in de avond ligt de
overvloed met ivoren plaveisels
ingelegd en in de kristallen nesten
waarin we rouwden, in de avond
weer geslecht, resten de morgens
waarin we lachten en steeds hoger
bouwden in het zuurstofvolle bloed
van liefde en herkenning…
Blijvende herinnering
hartenkreet
3.7 met 3 stemmen 622 Dromen van nog vele woorden
van leven in mooie herinnering
aan liederen of schone teksten
in ritme en metrum menig metafoor
klanken der Muzen als streling van gehoor
strelend als handen het lichaam
beroerend de mond als een zoen
omarmend de ziel het hart verwarmend
jouw ogen herkennend in ‘t missen
van jouw warme woorden van toen.…
Over het eigenlijke in ons en hoe dat te onderscheiden
poëzie
3.0 met 2 stemmen 1.093 Gemak’lijk zijn deze te onderkennen
aan hun vastheid en aan ’t volstandig wezen
dat hun oorsprong uit een weten verraadt,
zoals het niet zwaar valt de uitgelezen
en hoge geest van een mens te herkennen
aan iets voortreffelijks in zijn gelaat.…
In de doolhof
gedicht
2.0 met 104 stemmen 16.777 In de doolhof der dialecten
ben jij in je stem door mij herkend -
als dan de adem op gekoelde ramen
de semantiek van onze namen
tot één teken ketent en tezamen
voegt wat eens gescheiden was,
geneest wat genezen moest alras.
---------------------------------
uit: 'Van het wolkje af', 1980.…
Fobie.
hartenkreet
2.8 met 5 stemmen 474 Naar buiten gaan was voor mij een ramp.
Als ik de deurkruk pakte, kreeg ik al kramp.
Mijn hart werd haast uit mijn lijf gerukt,
nat van zweet stond ik tegen de muur gedrukt.
Ik kon wel janken, schreeuwen, ja héél hard!
Om het onbegrip, ik voelde me zó verward.
Waarom kon ik niet gewoon als iedereen
naar de winkel en dan alleen!?
"U heeft…
uitgaand
netgedicht
2.2 met 13 stemmen 127 het landschap herinnert mij niet
ook al heb ik er zoveel paden betreden,
mijn longen met tijdloze adem gevuld
en hier mijn neus gestoken in eeuwige geur
het landschap hoort mij niet,
alle zuchten, soms lang geleden
en zo vaak herhaald, of stelt
mijn geheugen me teleur?
om hier te verkeren
voedt het landschap mijn ziel,
het bestaat in mijn…
niemand anders dan mijzelf
netgedicht
3.6 met 5 stemmen 120 plots staat hier een vreemd object
storm er niet op af pas op de plaats:
eerst denken dan doen
niet over één nacht ijs
met mijn slurf mijn ware zelf
een verkennend onderzoek nu
de achterkant van het object
is gesloten wellicht de onderkant
wacht…kijk eens even
zie mijn oorflappers
mijn slurf:
masseur en krachtpatser ineen…