Alle inzendingen over hersenspinsels

Dode meisjes, drijvend op het verlaten bergmeer alle tederheid gezonken in bodemslijk verklonken, doodse stilte die neigt naar mistig hartzeer. Wat mis ik de zachte streling van de jeugd, onbezonnen schoonheid ver weg van iedere droefheid, lichte dagen en nachten in volle vreugd. Liefste er rest me slechts één baken laat me in uw liefde…

Zoals een zachte bries door mijn haren waaien kan zo voel ik mij verloren als ik in jouw armen val. De zon schijnt altijd al zie je hem niet net zo vaak kleuren geven geur en geuren geven kleur aan het leven. Respect! Je hoeft een ander niet verrot te schelden te schoppen en te slaan ik wil alleen dat je luistert en niet alleen maar…

Ik sleutel in gedachten aan stemmen in mijn hoofd zij verwoorden de ideeën die ik jaren heb geloofd Maar nu blijk ik veranderd wat zwart was is nu grijs gedachten moeten anders als op een verre reis Neem het me niet kwalijk, hoop dat ik niks bederf mijn hoofd niet langer kleurloos 'k kom beter uit de verf!…

Gebeurtenissen uit het verleden grijnzen glashelder uit de donker diepe krochten van mijn geheugen en geweten. Foutieve en verborgen daden sluimeren, vragen me telkens weer naar het waarom? Steeds weer. Waarom? Waarom toch? Tot ik ’t innerlijk verwoord, eerlijk en oprecht, om mezelf te begrijpen en exact te bekennen…

Jarenlang vergezeld door de schijn slechts zichtbaar voor hen die het waagden te verdwalen in de onmetelijkheid van mijn ziel maar hopeloos verstrikt raakten in de spinsels van mijn brein Onvermoeibaar probeer ik letters te vangen maar mijn woorden verdwijnen onafwendbaar in de kieren van mijn leven.…

Aaneenrijgen van woorden Samensmelten tot een zin Poëzie of gewoon vertellen Iedere klank steunt de andere Even mooi is de verwoording Even goed het begrip Emotionele ontlading Prettige herinnering Hersenspinsels putten uit het niets Nooit aan gedacht Maar toch de pen gegrepen Zo niet eeuwig verdwenen Schrijven is blijven Als uw eigen…

mijn hersenspinsels ze bezorgen me hoofdpijn pijnstillers erbij…

brede zonnestraal neemt mijn koude weg voedt hersenspinsels…

zo mooi dat ik kan voelen beeldschoon wondermooi geen gedachten geen hersenspinsel kan dit gevoel bekoelen dit gevoel zo mooi hoort net als jij zo bij mij.…

zoals altijd bij volle maan zelfs na een afmattend orgasme lig ik wakker en met hoofdpijn in ons bed naar de gedaanten van de vetplanten te staren. merkwaardig klein voel ik me nu vertrappeld door verwarde paardepoten terwijl de mooie diernaam hazelworm plots uit het donker opduikt en mijn hoofd gekraakt wordt als een okkernoot tussen…

Veranderingen en ervaringen in een tijdbestek waarin ik mezelf niet zou durven te herkennen verklaar ik mezelf regelmatig voor gek. Mijn wereldje als wondertol, spint rond als caleidoscoop verbeeld, als makke lammeren en trekken in traag galop aan mijn horizon voorbij. Geklommen naar een bergtop waarop ik boven het aards gareel spiegelend mezelf…

Wanneer we veel verwachten, van mensen of van plannen, valt heel veel tegen. Deuren vallen in het slot. Hakken zinken in het zand. Ramen worden ruw gesloten. Wanneer we weinig verwachten, worden we zelden teleurgesteld. Een frisse storm steekt op. Hersenpannen worden geopend. Spinsels waaien uit onze kop.…

Flexibele geest Acrobatische gedachten Fixerend op een man zo stug Ga je buigen Of zal ik breken Laat me voor nu jouw hersenspinsels zien Dan krijg je ze morgen terug.…

Het Popeye-effect van Actimel blijkt een reuzengroot hersenspinsel. Kruist Bluto jouw pad rol dan snel je mat en schud Olijfje direct van je vel !…

hersenkronkels, gedachtenspinsels of hersenspinsels, gedachtenkronkels? kronkelende spinsels dachten mijn hersens of spinselden mijn hersens kronkelende gedachten? kronkelende hersens spinselden mijn gedachten spinselende kronkels in hersens zonder gedachten…

Fossiele hersenspinsels. Zoals rook oplost in niets. Rook kalmeert.…

in gedachten verzonken dobbert ze over het zilte nat vol hersenspinsels welke haar een zee aan opties geven om te bespiegelen kabbelend inzicht haar rijkdom doch nimmer alleen *~ Tekening gemaakt door Suzan Alink ~*…

Hoe komt het toch dat in 't duister van de nacht alle hersenspinsels,zijn: zwarter dan zwart? Hoe komt het toch, dat zodra de dageraad zijn licht verspreid, je praktisch ontdaan bent van alle narigheid, die je in de nacht wakker houdt?…

ach was ik maar niet zo denk ik vaak zoals jij me ziet een illusie: de schijnbare werkelijkheid van driedimensionale vergetelheid jij kleurt mij in met wazige tinten hersenspinsels op een kluit ach was ik maar niet te vinden achter jouw etalageruit…

laten mijn hersenspinsels zijn als sterretjes in de nacht waarvan ik hoop dat hun licht door u zal worden gezien als liefdevol en zacht u moge troosten misschien of nog mooier u zal kietelen tot u lacht ik hoop dat mijn sterretjes hun eigen twinkelingen in uw ogen mogen zien…

Toch is alles al beschreven en al is dat niet het geval dan is het vaak al wel bedacht in hersenspinsels. Fantasie is een groot woord het gaat verder in dimensie verder dan de derde want met gevoel kom je er niet.…

Pak hersenspinsels in dik touw en rollen bruin papier, en nu je spullen in een tas, vooruit, de deur staat op een kier. Sluit alles af of berg het op dat is van later zorg en neem je toekomst bij de hand, vlug, onderweg naar morgen!…

Ze nestelen zich in de poriën Het worden woorden, dan zinnen, aaneengeregen regels van mijn hersenspinsels.…

we liepen niet maar waren genegen ons te verplaatsen tot nader order ongeacht hoe of zelfs maar waarheen door de uiterste grens van het buitengebied door de inboedel van hersenspinsels ongetemde denkbeelden en verhoogde rijbaanscheidingen we riepen niet maar waren verstomd tot de orde geroepen als tering tot nering…

Hij zegt koekje en dan zoek je een betekenis achter het woord, dat je zo graag hoort om wat je erbij denkt dat hij je wenkt, dat hij iets voor je voelt en er iets mee bedoelt, wellicht een verzinsel, een hersenspinsel, maar zo leuk om te geloven, al wil hij er niets mee beloven, je verzint zelf het verhaal, en gelooft het helemaal!…

onder een korst van aangepastheid wemelen de wanen ongehoorde stemmen geven tegenstrijdige bevelen in een onderhuidse hel van onbenoemde angsten heerst de zwarte chaos uit de krater van de hersenpan erupteert de gloeiend hete woordenbrij gestolde hersenspinsels: het gedicht…

door de beslagen vensters van mijn geest zoek ik naar vaste vormen naar waarden en normen en hoe het is geweest door de bestofte kamers van mijn hart dool ik door honderd hoven van onwetend naar geloven en voel mij zo verward door de bedauwde draden van het web verstrik ik in hersenspinsels van waarheid en verzinsels en verlies…

rest ons versplinterde hersenspinsels : het glashelder denken aan d n e e i g l n tijdens de Kristalnacht en postmodern opnieuw aanmekaargelijmd…

Stof heeft zich opgehoopt in mijn hersenspinsels. Fossiele gedachten zijn het, die uit een ver verleden komen. Het zijn eigenwijze meningen, die ik niet langer nodig heb. Aandachtig open ik mijn oren. Het begint te waaien. Een storm steekt op. Frisse gedachten komen binnen. Stof waait uit mijn kop.…

Gegijzeld in een web van bizarre hersenspinsels zit ik hier lijdzaam te wachten tot er iemand langskomt die de juiste code kent om de zware stalen poorten van deze bikkelharde gevangenis opnieuw te openen en de deur naar innerlijke vrijheid de wankele weg naar mezelf weer bespreekbaar te maken……