Alle inzendingen over hert bloembladen Jahweh

Het schichtige hert dwaalt over bloembladen, mantel van Jahweh.…

Het schichtige hert dwaalt over bloembladen, mantel van Jahweh. De incarnatie van Steiner bevindt zich in hartje Tokio. Zij weet dat Steiner in het hart van Japan zal reïncarneren. Een rijke dame in Tokio verlangde vurig naar Holland. Langzaam en moeizaam verlaat de tere vlinder zijn veilige pop.…

En ieder jaar in maart daar staan ze weer doodstil om niemand te doen schrikken zo teder roze en wit zo integer bloemblad aan nog kale tak…

Met een afkeurende blik kijk je me aan Wanneer ik je Op je fouten wijs Zachtjes streel je toch mijn hand Wanneer ik ze Over je heen laat gaan Je ze laat weerstaan Mezelf van je bestaan verzekerend Met een lichte duw en een lieve zoen Ik heb je nooit werkelijk achterlaten Zoals ik dat had moeten doen…

Jahweh zond zijn Zoon. Wij zagen Hem niet zitten. Vooruit, met Kerst dan.…

dauwdruppels op een bloemblad honingzoete nectar als de kus van een vlinder op kersenrode lippen…

zacht kuste een vlinder het bloemblad de tere vleugeltjes trilden en ik, ik voelde me als in het paradijs…

Want dan reppen tong en veren vrije liedren, lang versperd, vooglen die hun kop bezeren aan de traliën van mijn hert.…

‘Die Allah, Jahweh, God, het lijkt verdomme net Dat Microsoft wel van Bill Gates’ zei Zeus ontzet. ‘Dat niemand ze zo’n monopolie toch belet, Ondanks dat Brussel en die Mededingingswet!’…

zij draait oog in oog met de stilte schreit namen waardoor doornen uit het zwijgen vallen een bloemblad blijft liggen verderaf er is geen wederkeer ongeschonden…

Je donkerrode bloemblad brandend in de zon. Dauw als druppels aan je lippen. Wortels die elkaar al raken. Net voordat jij zeggen kunt: 'Het is al laat.'…

Zat gebogen over boeken zijn stamboom uit te pluizen Aan zijn voorouders boven de haard kon hij zich urenlang vergapen en hij besloot dus tot de aanschaf van een familiewapen Hij dacht daarbij aan een hertenkop op een veld van lazuur en keel Met daaronder het ontzielde lijk van een jager in rood en geel Maar ja dacht toen het brave hert…

Haar handen beroeren de witte roos die hij haar aanreikt ze kust de druppels dauw van het tere bloemblad haar glimlach weerkaatst in zijn ogen als hij met zijn vinger haar lippen streelt ik ook van jou echoot zijn hart…

Rond deze tijd van ‘t jaar is alles smaak en kleur Bloesem En droesem Van lichtblauwe hemels en violettengeur Druppels van dauw Dansen in de zon Dansen op jou Je stoffige cocon De rimpels naar zee om Je mond gezweemd De droogte van je lippen Je ogen vervreemd Je had een vochtig hertenhart Verwrongen en versaagd Sluit zacht…

Zo als hert heb ik dorst niets dan dorst en beweeg naar het water. ---------------------------------------------------- Uit: 'Vonkt', 2017.…

De stilte suist in het zomerse bos, insecten dansen zoemend om mij heen, langs zanderige paden bedekt met mos staan kruidig geurende dennnebomen roerloos in de berm te dromen. Een onbarmhartig hete zon markeert op open terrein de lege plekken, waar schaduwen en lichtvlekken de realiteit een andere betekenis geven. Dan hoor ik ze naderen…

Golvend staan de akkers goudgeel graan Weiden groen van melk en honing Wie daar woont leeft als vorst en koning Ja waarlijk hij heeft een rijk bestaan Als nobel mens is ook zijn waardig streven De aarde te bewerken naar ieders wens Zijn gulheid kent dan ook geen grens Rijke gronden is hij bereid aan de natuur te geven Geen arbeid wordt daarop…

een warme glimlach kleurt haar lippen kersenrood als de fluister van de liefde zoveel kan veranderen in het leven van alle dag vraagt ze wat doet dan het zachte van een regendruppel op een bloemblad dat zo verloren heen en weer wiegt in het zuchten van de wind…

Mijn herte slacht de regenboog, die, hoog gebouwd door al de hemelen, welhaast gedaan heeft rood en blauw en groen en geluwe en peers te schemelen! Mijn hert... mijn herte is krank, en broos, en onstandvastig in ‘t verblijden; maar, als ‘t hem wel gaat énen stond, ‘t kan dagen lang weer honger lijden!…

Ik wil in de oogverdovende in de versplinterende in de schreeuwende swingmill van de zon en op regenboogschoenen de lucht bestormen en rennen en zingen en het vlies van de tijd van mijn leven scheuren ik wil leven als een bloemblad zinloos weergaloos mooi op de wind stormenderhand leven LEVEN LEVEN WIL IK…

Want, Job, de Godgetrouwe, weet: Jahweh laat me nooit alleen.…

Brand los, mijn hert, van al dat uw gevlerkte vlucht ombindt; brand los van kot en ketens, nu de wenende oge ontblind; brand los, mijn hert, 't is nu, 't is nu dat de hemelvaart begint!…

Sei totten cnape: "hael mi terstont din moeders herte voor minen hont." Hi ging en sloech sin moeder doot en vluchtte mettet herte root. Mer twijl hi loopt, stuict oppen steen en valt, -dat arme hert meteen.…

Sei totten cnape: "hael mi terstond din moeders herte voor minen hont." Hi ging en sloech sin moeder doot en vluchtte mettet herte root. Mer twijl hi loopt, stuict oppen steen en valt, -dat arme hert meteen.…

Sei totten cnape: 'hael mi terstont din moeders herte voor minen hont.' Hi ging en sloech sin moeder doot en vluchtte mettet herte root. Mer twyl hi loopt, stuict oppen steen en valt, - dat erme hert meteen.…

Want, Job, de God getrouwe, weet: Jahweh laat me nooit alleen.…

Als ik stilsta van binnen of heel langzaam beweeg en per dagdeel de vaas met tulpen waarneem, zie ik ze uit elkaar gaan, zie ik hoe de bloemen opengaan, het bloemblad vallen in doorschijnende kleur langs de vaas zoals jij van me wegdrijft naar een vreemde wereld die ik niet ken.…

Vandaag is mijn zus Martha jarig en ik ben dol op haar zij heeft haar Tommetje en als ik aan hun liefde denk ja dan fluistert de wind voor haar Haar handen beroeren de witte roos die hij haar aanreikt ze kust de druppels dauw van het tere bloemblad haar glimlach weerkaatst in zijn ogen als hij met zijn vinger haar lippen streelt ik…

het bloemblad krult onthult de donkere kleuren uit het diepe hart meeldraden wiegen uitdagend gespreid lokken bijen en vliegen met een honingontbijt de stamper staat koning te zijn doet audiënties in de geurenfontein ieder komt zijn eigen hart luchten bloemen bevruchten op het lentefestijn…

In fijne druppeltjes hangt het licht over de ochtend gedempt ruisen de velden herten aarzelen alvorens het donker van het bos te verlaten. Met een schok komen braamstruiken tot leven: een fazant vliegt op, de herten draaien hun spiegels naar de waterige zon.…