Alle inzendingen over hoedster

eva de hoedster van verworpen juwelen uit de prullenbak…

ik wist dat jij de hoedster was van vele goudgerande schapenwolkjes dat deze volkjes het blauw als leefgebied hebben geadopteerd samen met hun vriend de wind die blind vaart op wat jouw handen hem hebben geleerd jij opent in het ochtendrood waar de wol nog bol staat van de warme nacht pas als de zon zich na de klim weer hoger…

Terwijl de alsem als het bittere kruid Van onderbuikgevoel en boze tongen Walmt als slechte asem uit de longen Van het journaille met het rattenkruid Blijft Femke - 'tgeen niets anders zegt dan 'vrede' - De fiere hoedster van de Maagd der Stede…

het diffuse licht van de avondschemering gaf in een magische vorm entree aan wie daar naar binnen ging zag je mond hoorde in mystieke tonen de uitnodiging om mee te gaan naar andere regionen die delen van leven meer hadden te geven we hebben het plasma verlaten waar fysiek geen belemmering zong zijn wij een geworden met de hoedster…

Vrouwen, fanatieke hoedsters van familieband en nageslacht leverden de grootste bijdrage, door hun invoelend vermogen roddelen en netwerken, aan samenleving en haar normen De mens, vlees geworden taal maakte samen leven mogelijk zoiets complex in stand houden vraagt om een groot brein niet het verzamelen als apen of het jagen als…

Het is niet altijd de hoedster van de zeven geiten, maar veelal toch het mannetje met de meeste aanspraak op de lof. Want wat men graag eet moet men toch altijd eerst oogsten. En dat gaat zo'n geitenbok meestal goed af. Zo uit de aarde rauw en grof. Als macho straalt hij stoerheid uit als hij toeziet op zijn koters buiten.…

boven de breuklijn in een zee van gras Hier ligt het land begraven achtergelaten in een geeuw voorbij eeltige handen Hier hongert de dageraad De tijd spiegelt zijn wezen in al het levende De tijd is als een Goddelijke hartenklop als het druppelen van zijn eeuwige zaad op een begerige Aarde Zij is de draagster van zijn weelde de hoedster…

onhebbelijk staar ik naar het Wad dat steeds opnieuw in dromen aanlandig mij verrast zij is als een viool ter hand te dragen, spreekt door meeuwen taal mij tegemoet wanneer ik de zon zie zinken in haar warme, warme lente gloed zo ook groet ik haar als ik eens niet ben, naar als de vrucht des duivels kind benoem ik haar steeds de hoedster…

de liefde had ik afgezworen vrouwen waren leed en traan hartstocht werd opnieuw geboren toen ik haar die dag zag staan ik hoef haar niets uit te leggen zij is daar met raad en daad zij is puur, zoals ze zeggen echt een meisje van de straat ze gaat mee op al mijn reizen ze weet heg en ze weet steg en valt niet genoeg te prijzen hoedster…

snel want hun woorden waren wet in het matriarchaat dat als een onneembare enclave in het midden van de mannenmoslimwereld was neergelegd ik heb jou afgezet om de stad vruchtbaar te maken weer te bevolken met leven maar niet zoals in de mannelijke exegese van de koran met een partner als tweederangs na de man maar als heersende vrouw hoedster…

zie ik geesten langs me zweven als ik over hoofden ren moet ik duizend doden leven want de schilder van de nacht heeft ze in mijn huid verborgen en de geest die op mij wacht kan niet voor mijn twijfels zorgen 's Avonds als ik zwetend woel kruipen rupsen door mijn cellen als ik mijn emoties voel moet ik droomprinsessen bellen want de hoedster…

Moeder de gans is thans schielijk overleden, die miserabele hoedster van haar kroost het ging best wel snel, ze heeft niet geleden, nu eet ik haar lever op een stukje toast.…

Hoedster des Moederlands Praktiserend geweten des Vaderlands De schijn van een verloren glorie Hollands Uit een vervlogen en toekomstige tijd zo Nederlands Rijen dik trokken uw geliefden langs het bordes Ieder trots en fier op het laten zien van hun liefde Uit die warme genegenheid straalde uw succes Gevoelens voor u en de Oranjes vol vaderlandsliefde…

Hij het oogappeltje van zijn moeder Zijn hoedster in gedachtenkracht Hoe hebben dromen steeds moed gebracht. Elke dag naar het werk marcheren Onbetaald in het werkkamp je maar niet verweren. Dagen van grijze barakken en grijze luchten Niet te hard van je sjofele bed in je zelf zuchten.…