Alle inzendingen over hoek

Elke dag gaat hij iets drinken In de kroeg op de hoek En meestal blijft hij zitten Op andermans verzoek Bij elke laatste slok Geeft hij een signaal Dan doet hij nog 'n rondje Het gaat haast machinaal Zwijgend kijkt hij om zich heen En ziet een wazig landschap Waarin de lege blikken Van zijn maten aan de tap Zijn ogen blijven steken…

vermaak me dan bijt het witte blad hem toe een scheve grijns in de hoek geplooid, de spanning nog ongelooid blijft hij bij zijn leest de altijd trouwe pen leest zijn vlottende gedachten hij stuurt en stuwt zijn onbestemd ideeëngeweld door de inkten tijd van over altijd wereld op zoek zonder ooit te vinden naar wat moet en altijd zal geweten…

als woorden uit vergeten voorwerpen uit het dagelijkse niets van heimwee wiegend op de top der bergen opent het deuren in grimmende gravende glimmende metaforen muze valt inéén van schoonheid waar liefde ademt door dalen van vreugde het kruipt binnen als een dwaalgast vanuit dromen van grootheidswanen het speelde zich af in strakke hoeken…

Verscheurde lakens voor gordijnen Jarenlang dezelfde broek Truien, versleten en met gaten Een kamerplant staat dood in de hoek Droge spaghetti met wat tomaat Koffie van vooroorlogs fabricaat Elke ochtend oud geroosterd brood Voor de afbetaling van je 16 meter lange boot Met zeilen, wind gebold Vaar je over 't IJsselmeer En geniet met…

Als brandhout wordt de liefde aangewakkerd Droog en vurig is haar aard Gloeiend is de hitte van de hartstocht Zwaaiend is de scherpte van het zwaard Knetterend springen vonken Loeit de kracht door ’t verliefde lijf Smeulend gloeit het steeds weer verder Tot ik plotseling verstijf Koud tot op het bot IJs in alle hoeken Giert de wind…

hoofden Zeg het, zeg het, verdomme dan Samen wetend dat het niet kan van ons valt niets meer te geloven Er is niets uit te leggen of uit te spreken Maar over, uit, de liefde klaar Ik hoor de deur terwijl ik naar de muren staar De klok die tikt zonder onderbreken Ik hoor het klikken van je hakken in de straat dan de stilte als je stap de hoek…

ik ben meegevlogen naar het duizend takkennest voor mij een ratjetoe maar voor haar snel klaar voor de leg heb hun vluchten gevolgd achterna gezeten door reigers en duikende meeuwen ontsnapt in miraculeuze hoeken die grote lijnen voor laten gaan de schalen braken en het gekwetter kwam vrij in een drukte van belang…

de dood lag voor mij, haast om op te rapen maar ik was een kind, licht en onschuldig herkende het geschuifel niet van het donkere wachten, droef en zwaar de muffe geur, een lijf in zwart op de grijze muur hing haar gezicht, streng en met harde vuisten, voortgedreven door gebed stemmen naderden uit fluwelen hoeken en dwongen mij naar…

De vogelnesten die hij gretig binnenhaalde, dertig op voorraad in een hoek van het atelier, uit hun natuur heeft hij ze omgeschapen tot stilleven en tegen zwarte achtergrond lichtend vertoond, zoals ook aardappel, pompoen of peer.…

ik voel me helemaal sereen met al die verschillende culturen om mij heen dus ga ik van nu af aan volledig uitegreren in alle mogelijke sferen met raki of parbobier als aperitiefje een oosterse schoonheid als liefje want ik ga uitegreren volledig multiculti in alle etnische sferen op bezoek om de hoek in turkije naar marokko in…

Hun soldaten, wachtend om de hoek, met geweren klaar om te gebruiken, zien de mensen angstig weg duiken. In het Oosten is de zon even zoek.…

Nooit dichterbij of uit een andere hoek, zonder verhaal, droom of herinnering. Een teken? Maar waarvan? Hoe kom ik eraan?…

Had ik de zon in mijn gezicht,hield ik gelijke ogen dicht, voor beide een overdaad aan licht, sloot zich bij het duister aan,in het zog van het altijd ongelijke, wat voor de voeten loopt,zal het zicht aan kracht inboeten, moet ik de hoek omslaan, om mijn schaduwzijde voor te laten gaan of verblijf ik in het schaduwrijke?…

Ik laat mijn eigen hart even uit dolend in de nacht over straat mijn gevoel belazert de kluit alsof alles goed met mij gaat Mijn wereld is in mist verdwaald de controle is weer eens volledig zoek spanning gaat door het oog van de naald ik zie het verleden op bijna elke hoek Eigenlijk verlang ik naar mijn bed maar verdriet laat zich goed…

Tentoonstelling van Sander Grooten, galary hoek Lauriersgracht en 1ste Lauriersdwarsstraat, Amsterdam-Jordaan.…

Wil je me koesteren wil je me dragen Wil je me verwennen tot in lengte der dagen Wil je me volgen tot ik de hoek omga Wil je me nalopen, ook ver daarna? Wil je van me houden, zoals ik van jou Wil je voor me zorgen, wil je dat nou? Wil je er altijd voor me zijn Want alleen zijn, alleen zijn, doet pijn!…

Ik stond even stil te peinzen op de hoek hoe kan zij nu antwoord geven hoe weet zij nu wat ik zoek…

Stenen droom of gepolijst marmer geschuurd in elke hoek van de liefde Ben je Lucifer of een filmster? of een armoede in luxe? "Waarom' hebben we niet nodig of liepen we overdag Op een pad zo ijzig een juiste of een verkeerde afslag? Marcel 18 mei 2012…

Ik schrijf en schrap mijn ego tot het bot het rot eraf het merg voorbij tot ik de plek ontdek waar ik mij vrij kan waren en vergeef aan hen die mij verstaan daar zet ik mij op gladgestreken vezels het harnas van de geest gezonden aan de goden de schellen voor mijn ogen afgepeld hoeken maak ik rond obstakels vijl ik weg tot lijf…

Zo zag ik op een afstand reeds, ja, uit mijn oog z`n hoeken, Beatrix, vermomd als moslima, de aanbiedingen zoeken. Maar bij de sinaasappelen viel Beatrix door de mand, kocht sinaasapp`len bij de vleet voor volk en vaderland.…

zwaartekracht valt als appels van de boom ongeremd door ongerijmdheid in vrijheid, zoals alleen het luchtledig die kent zonder weet van afstand, bij wijze van spreken ik schijn de middernachtzon te kunnen zien om de hoek in de schaduw van donkere bossen in nieuw licht van oude kennis er gaan dagen voorbij zonder zon, zo op ‘t oog dan vreet…

Doordringt tot in de uiterste hoeken van mijn zielenlagen. Wetend wie ik ben en wat ik wil. Samen met jou wordt het leven niet meer stil. Doordrenkt met mooie warme liefdesstralen. Mag jij heel mijn hartje halen. 1-11-2014 .......meer dan altijd! .......…

Wij willen ons overal vrij kunnen bewegen; Maar op iedere hoek van de straat Richt zich een camera op ons leven, Die ons overal gadeslaat. Bij iedere stap in een mensenleven beperken Elektronische ogen ons constitutionele recht Om te bewegen en te handelen zoals In vrijheid ons is toegezegd.…

' en 'Worm' van Trawant, en de reacties daarop van Adriaan van Dam, inspireerden mij tot het volgende versje: --- --- --- Het gevaar loert overal Van rupsen en van wormen Agressie op ied're hoek In hele rare vormen Uilen zomaar in je nek En slangen om je been Spinnen die heel giftig zijn Daar kun je niet omheen Mij zal niemand…

In elke hoek een spin. Langs de plint flitst 's nachts een muis. Er woont hier ook een mens - die af en toe wat plet. --------------------------------- uit: 'Hoogste zomer', 2015.…

Weg met het geweld weg met de pijn zijn dagen zijn geteld zijn bos is geveld niemand gelooft toch meer wat hij heeft verteld zijn dagen komen niet weer maar toch loert zijn ideologie nog op iedere hoek een ander neemt het roer en zie hem geloven ze deze keer het gaat sluipend, heel achterbaks mensen gaan erg laks met vrede om…

Ezelsbruggetjes over degenen en geen enen; wanneer niets geen waarde heeft en hoeken zich vormen met rechte, schuine of gelijke benen. Steden op de wereldkaart; jaartallen niet voor het korte geheugen bewaart. Spreken en zwijgen doet de kennis van een klas uit respect voor hun meester die al veertig jaar bij het onderwijs was.…

glans van het leven gepoetst door de gedachten geluk gekozen de tijd danst en danst de beweging staat nu stil en hoe lang is nu de ruimte is leeg beweging vult herhaling stof dwarrelt uit licht de tram is de tijd als een beweging zo stil langzaam tikt de vloer stil in stilte nu hoe lang is de beweging om de hoek voorbij nu…

gewicht onder mijn ogen weliswaar gezakt maar ik ben geenszins levensmoe ik betrap mezelf op een lichte lach althans zo neem ik het waar het maakt, denk ik, van naderend licht gewag zij zegt, ik wil ook uw oren zien, de wet schrijft dit voor het ijs is gebroken mijn fantasie doet zijn werk en werpt mijn sjaal in de hoek…

Ik zag hem in de weer, met apparatuur, lenzen en zwart doek Hij bekeek mij minutieus vanuit elke hoek Er werd een lensopening op mij gericht en op vraag wendde ik mijn gezicht Kijk naar het vogeltje zei hij En voordat ik het wist, was het voorbij. Mijn foto is nu opgeslagen in de cloud, die zo digitale eeuwigheidswaarde houdt.…