Alle inzendingen over hofje

Daar in dat hofje waar ik het zo koud had toen ik op je vader wachtte. Dat hofje is mijn doolhof nu, want ik verdwaalde op weg naar jou. Jij vond een ander hof. Zonder mij. En nu loop ik, Oogkleppen op, langs je huis. Waar ik het zo warm had toen ik in je armen lag. Dit hofje is mijn hel, mijn pijn. Ik wil niet maar moet.…

‘k Ben weer in mijn oude hofje Met zijn propere huizenrij ’ Bleekje met de appelbomen Zonnig, vredig stukje wei. ‘k Hoor het suisend bomenruizen, ‘k Hoor de pompenslinger gaan, En ‘t gesliffer van de muiltjes, ‘t Vrouwen-dribb’len komt aan.…

nog altijd is het erg zacht een zonaanbidster betrapt op het gras van een hofje hartje Zutphen laat zich strelen door de zon... jezelf zó blootgeven is een daad van bevestiging zou Campert zeggen lejo (1 november 2014)…

zo dierbaar, deze week van oude en nieuwe verhalen verweven door stevige draden de witte ophaalbrug wat hebben wij genoten van bootjes op het Spaarne slenteren rond de Bavo broodje gezond bij "Jansje" stille rust in Teylers Hofje…

Trots op mijn eerste oogst van deze Koninklijke vrucht hier op mijn hofje in de zon. Niets roder en eeuwiger dan een versgeplukte aardbei van eigen land in je hand. (The Beatles - Strawberry Fields Forever) http://www.youtube.com/watch?v=Ywg-PdeGVL0…

onder een lantaarn een aansteker aansteken en opgaan in licht tien keer rondlopen langs de utrechtse veer haar hart staat open de paarse vogel heeft haar paarse tasje even vergeten dieprood mijn gezicht frambozen van de buurvrouw hangen voor mijn neus de kinderstemmen na schooltijd in het hofje worden één stem…

Loom luierend in de Late voorjaarszon Beschut genietend Onder het dak van Spinnend lover Merk jij mij op En terwijl verderop Het geroezemoes klinkt Van stamgasten die bij de Minnaar het leven vieren Geef jij mij snorrend Wat kopjes, en leg ik Vol vertrouwen mijn Hand op jouw kop…

Ze woonde in een hofje en keek graag naar buiten, niet dat er veel te zien was, maar tante had fantasie. Mensen waren vriendelijk, ze zwaaide altijd terug. Op een avond, (men dacht omstreeks acht uur), wond ze de klok op, warmde een glaasje melk en trok haar voile toe.…

het liep hier de spuygaethen uit een en al drassige troep dichting kwam ongekluisterde vrijsters met breekbare geloften legden geulen aan ter droging ook voor 't weids uitzicht maakten er een tuintje van verse groentjes voor de zieken nee geen dansmariekes geen dollemina's ze heetten begijnen naar hun hofje plus kapel later bezet…

Langs Klein Zwitserland en het Canadapad kwam je over vuurland in het hofje van Eden. ------------------------------ uit: 'Buiten adem', 2001.…

Het hele hofje op de schop genomen; wat bleef was grond, geen on-of-ander-kruid. Daarna is er een happertje verschenen, dat trok toen even welgemoed van leer en groef zo tussen zevenen en enen een giga vijver, ja wat ik je zweer. Al vind ik het van hele grote klasse, ’t heeft weinig weg van de Oostvaardersplassen.…

In mijn hofje voel ik me vrij van tuinieren word ik blij het is hobby voor iedere dag ik wroet in de aarde met een lach ik werk met schep en heggenschaar snoei een takje hier, een twijgje daar net als mijn opa vroeger deed die kon het goed, als je dat maar weet ik hou zoveel van bloem en plant ik graaf met mijn handen in het zand en soms…

Vandaag liep ik in ‘t hofje naast de kerk Waar beukenbomen tot de hemel groeien De wilde bloemen in de paden bloeien En korstmos grijs de tijd schrijft op hun zerk Hun namen Pieternel en Adriaan Door zon en regen bijna weggesleten Zal ik zo lang ik leef niet meer vergeten Omdat ik zo veel moois van ze heb staan Een cabinetje van mahoniehout…

Tussen woekerende distels en frisse graszoden van een kommer- loze zomer lig je op dit hofje alsof je voor heel even slaapt. Je vader heeft geen noden.…

Voor mij in hartje Stad ligt jong gras In de volle zon Grasmat die de laatste Dagen garen spon Bij vocht en warmte En zomerzon - koele schaduw Slechts in een klein hoekje Waarin het aangeschoten wild Van de stad naamloos rusten kon…

‘k trek vlug een ander jasje aan ik woon op acht in ‘t hofje. Tot straks, ik zie u graag.…

Het is voor leven en liefde, 't lijkt of hen iets griefde, maar zo is hun stem 't gaat hen in jouw hofje altijd over een haar en een hem over intens zoals een mens wie er het eerst en het allerbegeerdst.…

vakanties met onze eerste, tweede en derde in bergen, de tent, de bloemen, de hutten, kronkelpaadjes, mijn jurken van toen, mijn jassen en keurige kapsel mijn jonge gezicht, blij, zorgend, steeds handje in hand of hand om een kind, taarten waarop kaarsjes en slingers in kinderstoel zij, zie ze met vriendjes fietsen op driewielers in 't hofje…

Morgen, als het lente wordt, zal ik je rondrijden op mijn bloemenslee en jouw hofje mag ontwaken vermomd als toverfee. Morgen, als het lente wordt, zal ik vlinders naar de bloesems sturen en wuiven naar mijn autochtone overburen.…

Dan naar 't hofje jou te zien en horen praten druk door die en die, dat land, onbetaalde rekening van klant Daarna zag 'k ons schuin seinpostduin oplopen Naar beeldjes op de boulevard Het zand inlopen, stil een surfer zien die hoog sprong Zag ons zittend, eind'lijk, tegen schutting, tussen moeders, kinderen, ouderen die voorbij…

Niemand in 't hofje snapte Hoe ze an de centen kwam, Want ze had geen eens de duiten Voor een droge boterham. Maar als Bet geen drank kon krijgen, Geen citroen of brandewijn, Kocht ze van d'r arremoedje Spiritus of terpetijn.…