Gekleed in conducteurscostuum
van Engels laken
een goede indruk voor de spiegel maken,
en zachtjes krijsen op het zoveelste perron:
'honnepon,
honnepon ...'…
zojuist hoor ik van honnepon
lief kwekkend in haar capuchon
dat als zij goed tennissen kon
maar tot nu slechts bezonnen won
met druppels toe in een regenton
men haar mooi niet zag te wimbledon
alvorens zij niet knap zonnen kon
en regenen ver buiten de horizon
vanaf centre court bij noorderzon…
zij was als eerste heftig' honnepon
wij twistten samen in de Marathon
chubby checker bij d'rolschaatsbaan
rockend duinzij op de Sportlaan
haar lippen proefden naar likeur
haar lijfje voelde van fondant
zij toonde slank fragiel elegant
's avonds tegen elf haar chauffeur
vroeg 'zeer geachte jongeheer
heeft u bezwaar of hartezeer
als…
ja ja sjokkollaai op taai taai taai
prachtig dat sinterklaasgedoe
alleen die stomme rijmelarij
te gemaakt ik word niet geraakt
bij commerciële exploitatie
dan stopt mijn hoge inspiratie
ik moet er nog elf maken
met schaamrood op de kaken
buiten schijnt nog steeds de zon
de dichters denken ik zit abuis
schat ik ga zeggen ze tegen hun honnepon…
vragen
altijd dat vragen naar wie
mij zegt dat het waar is en
dat ik me niet ongerust
hoef te maken, nergens over
oke, nu is het genoeg
slaap lekker schatje
ja slaap lekker mamma
wees niet bang meer lieveling
nee mamma ben ik niet, met jou
je bent mijn grootste schat
ja mamma, weet ik, denk ik
dus denk dat nooit meer, honnepon…
Hij is de pa van rosa
mariposa
En zij de ma van papa's
papillon
In casa draagt hij immer
niente cosa
En zegt al vleiend 'si,
mi corazon'
Niet tegen ma pillon,
maar tegen rosa
Die zich tegoed doet
aan de zomerzon
Dat was één stap te ver
voor ma riposa:
'Verdwijn, maar zonder
rosa honnepon!…
wilde ze in een briefje schrijven
dat pa moest blijven uit haar beha
Haast elke avond kwam pa boven
vooraleer zij in bed stappen wilde
Beminde hij haar beide tepelhoven
en stopte haar mond waar zij gilde
Altijd weer die grote vaderhanden
aan haar lijf onder haar nachtjapon
Zelfs onder haar maandverband en
dan fluisterde hij: Mijn honnepon…
vlam in de pan
hard en stevig
‘n eigen hartendame
voor de
pluk in bramentijd
op de
Bloedberg*
daarna de zee
bespatten met
liederlijk schuim
de hartendame
bezwadderen beklinken
haar betoasten welriekend
bestuiven in een pannetje
in duin
bij avondzon
als honnepon
z’n eigen duinmargriet
-----------------------------------------…
69.979
Bezig met laden