waar het huisje van vader stond
stond jarenlang een oude eik
die verhalen kon over onze jeugd
zoals hij ook de stille getuige was
van de jaren dat pa verder alleen
hier zijn passie en leven genoot
op die plek bloeide liefde
in een klein maar knus wit huisje
waar ook ons wiegje stond
tot pa en ma net als wij
ieder een eigen wegen gingen…
op de grens van het oude capelle
het stadse dorpje aan den ijssel
waar klaas de kade ooit klinkerde
tot waar hij de bermweg bereikt
die de weg naar schollevaar kruist
stond op de werf van hoogerwaard
op de driesprong van deze wegen
meer dan vijftig jaar het houvast
van de majestueus zwaaiende eik
die van wie hem passeren mocht
steeds het volle…
als een baken voor de vele reizigers
statisch en fier zijn takken zwaaiend
zijn wortels ankerend in de aarde
groeide hij onwankelbaar ieder jaar
droogte storm en regen trotserend
mooier en machtig krachtiger weer
terwijl zijn fluisterend blad luisterde
naar dat wat de jaren hem vertelden
over wie er in het heden passeerden
wat hun gedroomde…
22
Bezig met laden