Alle inzendingen over hoogmis

Als zwerver in het saaie Kuttekoven lig ik al weken wakker van Estelle Pfaff, zij blijft mij alsmaar dikke pret beloven tijdens een ritje in haar oude DAF, maar de pastoor verbiedt het haar, want die zegt dat ik een heiden ben, hij vond mij ook een slechte misdienaar en een achterlijke hardrockfan. Telkens als hij mij ziet lopen slaat…

Ik had nooit weg hoeven gaan, het was er allemaal al in alle eenvoud: de kerk de priester en de Gregoriaanse muziek tijdens de Hoogmis, wat mij allemaal zo Hemels deed voelen.…

Ik beschrijf je nog eens van top tot teen maar niet vandaag vandaag is droefenis vandaag is een hoogmis zonder bezoekers vandaag is alles mis de koffie, het cognacje dat smaakt als slappe thee nee vandaag valt niet mee daarom geen geschrift voor jou nee.…

De hoogmis van de zomer: vanuit de wagen zie ik langs de weg de graspluimen wuiven en groeten, het knoopkruid getooid als een kardinaal in deftig paars de bijen lokken die verdwaasd wat honing willen puren waar enkel benzineluchten hangen.…

gisteren nog hun hoogmis vierend, rond wit en grijze wolkenflarden gelijk de vluchtige kokardes op mijn zomerhoed geplukt uit goud en lilablauw de trouwe kleuren in een vlinderlicht bestaan ze moeten gaan mijn kleine vrienden, hemelhoog wuiven ze hun laatste groet dat doet me goed zij weten dat hun thuiskomst altijd meer dan welkom…

in een schrale ochtendzon druipt de ijsbloem langzaam van de ruit maar buiten strakt de kou in een felle oostenwind glanst sneeuw het hel kristallen wit in onbedekte ogen vaag luiden klokken het ter kerke gaan de hoogmis vangt om tienen aan niet belopen ligt de wereld voor ons open een witte kerst de natuur weer op zijn best…

altijd hetzelfde liedje de belichaming van leegte zoals ondergaande zon aan de randen van sneeuwval met van die roze luchten die neigen naar okerkleurig ons werd verzocht vertrouwelijk te houden niet te zingen tijdens de hoogmis want stel je voor het scherm op zwart cyberaanval, een refrein, couplet ik liep weer in een hinderlaag…

Terwijl uit eten gaan tevoren een hoogmis was, van smakelijkheid en gezelligheid, werd het plots een uitvaartdienst. Waar ik ook keek, ik zag louter lieden die in bedrukt stilzwijgen een wortel tot zich namen en deze bedachtzaam weg kauwden. Daarna bogen zij zich een weinig naar elkaar toe en prevelden enige zuinige woorden.…

mijn kennis, en vooral ten aanzien van het mosselwezen is echt optimaal ik knikte dus, bevestigde verbaal: ik ken de mosselman en ja, ik kan je zeggen dat hij woont op Scheveningen zij kende ook de mosselman, zo bleek al was het nog maar kort, hooguit een week of twaalf (een hoogmis ’s nachts te Wateringen) hij zou de kerk verlaten voor…

het is weer ochtend de ploeg staat er nog fris blinkend met hier en daar aarde als mazelen op haar blad donkere kluiten voorspellen een melig tierende oogst aan rijp koren en mals graan de boer kan weer voorgaan in de hoogmis van zijn land zijn geloof doet niet onder voor het gemopper op de regen niet altijd de zegen waarop een man als…

ik was er al die maanden niet geweest te druk, geen zin, besognes op het werk maar nu dacht ik, ik ga eens naar de kerk soms krijgt een oude man spontaan de geest nog altijd schuilt in mij het wilde beest de zondaar, de verloren zoon, de vlerk jawel, het viertal lijkt wat minder sterk en met de jaren werd het wat bedeesd de hoogmis liet…

Een gramofoon van 's morgens acht iemand vergeet niet zijn soldatetijd en speelt clairon het bier is flauw limonade UIT ZUIVERE VRUCHTEN Na de hoogmis wast bewondering voor de renners de coureurs 21 7 17 48 83 fraaie hoofdgroep door het dorp Jonge boeren en arbeiders spreken sportliterair citaten uit de Sportwereld Koorknapen…

Wanneer paniek en onrust op mijn pad kwamen, als verdriet en pijn telkens weer aantraden; altijd was jij er dan helemaal voor mij. in diepe trouw vrede en innerlijke goedheid voor het aanwakkeren van liefde in alle mensen om je heen, in eenvoud en bescheidenheid beheersing te allen tijde in geloof en beleving via simpele daad: alles…

Uiteindelijk is alles maar vertier soms met een vleugje zinneloos geweld, maar dat is aan de filosoof of theoloog tenslotte staan die net als iedereen niet ver van het multifocale dier, als hoogmis van de evolutie.…

voldoende; regen afgewisseld met wat zon en eens in het jaar kermis, hoogmis, kerstmis dingen waar hij niet meer aan toe is: holocausten genociden zwarte gaten het flitst aan hem voorbij en wat doen deze galstenen in zijn brein mijnheer hij voelt ze barsten, zijn vingertoppen verstoppen tot luchtloze hagedissenstaarten hangen als afgeknipte…

geen wezen angst dat zijn volle dochters en zonen en aanverwante families en natuurlijk collega’s en conculega’s en concurenten en ratten in je netwerk en valsigheid in de kerk en smerigheid tot je zerk en natuurlijk de, je centen ben je rijk, ben je arm heb je teveel, heb je te weinig mijn oplossing was en is de kerkelijke hoogmis…