Alle inzendingen over houding

streng voor mezelf probeer ik nogmaals de rommel in mijn hoofd op te ruimen ik poog kracht te zoeken een opening te creëeren in mijn te enge geest maar wat als mijn houding ten opzichte van ... nu eens belangrijker was dan de werkelijke feiten…

Achterover dit hoofd, vrij de keel, de kin hoog in de lucht, ik hang nog niet, ik speel maar wat. Waarom zo bang en zo gespannen, doodsbang voor de boom die wurgt en voor de struik die wondt? Weg van toezicht, uit het gebied van achterdocht kreun ik het uit: er is voor mij geen therapeut. Ik kan niet rusten in de onbeheerde tuinen die…

het silhouet van een boom lijkt ijzig stil alsof hij staat te wachten op een lichtstreep uit het wolkendek een klein glimpje lentewarmte op zijn kale kroon aan mijn werktafel staar ik kouwelijk in de verte diep in gedachten zit ook ik te wachten op het vroege jaargetij van thuiskomende zwaluwen…

de beelden staan haar nog vers bij alsof het de dag van gister was hoe ze daar zat in die kamer van drie bij vier het was januari hartje winter piepend ging de deur langzaam open een walm van sigaretten en bier drong naar binnen berekenend kwam hij op haar af zijn ogen rood doorgelopen stonden scheef op zijn brede gezicht angstzweet…

Wees gewoon jezelf Dat mag je zijn bij mij Wees jezelf, nu eens geen ander Het hoeft niet altijd blij Ontspan en laat het los Vergeet wie je moet zijn Toon dat kleine meisje Vol twijfels, zorgen, pijn Heel onzeker grootgebracht Bang in het leven en voor de nacht Wees jezelf, laat mij je helpen Toon hoe mooi je werkelijk bent Wees eens kwetsbaar…

ooit toen de jaren nog niet telden was er de dagelijkse vraag hoe geef ik mezelf een houding zo omstreeks mijn vijftiende kwam uit amerika bericht houding was voorbij image building je moest bouwen via acts naar een verbeelding van jezelf vandaag bedacht ik dat ik me vaak nauwelijks een houding kan geven ook geen houdbaar…

Let op je gedachten, ze leiden tot je houding. Let op je houding, ze leiden tot woorden. Let op je woorden, ze leiden tot daden. Let op je daden, ze leiden tot gewoonten. Let op je gewoonten, ze vormen je karakter. Let op je karakter, het bepaalt je toekomst!…

In het gelid Mooie soldaat Recht in de houding Altijd paraat Je mooie helm Met glanzende rand Hij staat zo mooi ...Wat arrogant Ik wrijf je lichaam Je recht je rug Alles spant zich Geen weg meer terug Mijn lippen raken Je strelend aan In de houding blijf je Glimmend staan ...…

Ik zakte zakte weg verder dan weg en in elke diepte. Ik zakte voor de zoveelste keer in pijn, verdriet, ellende door bot, geest en hart. Mijn hersenen konden niks anders doen, als vergeven, van ieder bestaan handelen doen en denken. Het hoofd dat functioneerde te allen tijde bleef draaien op volle toeren om mezelf te vergeven…

Hoe wit is uw gewaad afstekend tegen 't donker van uw handen, integer uw gelaat uw houding ingetogen alleen al uw aanwezigheid geeft zoveel rust en stilte, de schilder die u portretteerde wist van 't kleurrijk wit een stralend licht in plooien te creëren toch is 't uw houding die mij nog het meeste raakt.…

in de houding als soldaat van eigen dromen sta jij steeds op wacht…

De reden waarom vluchtelingen vluchten wordt in Europa amper onderzocht een mens maakt zomaar niet een lange tocht als hij in 't eigen land niets heeft te duchten Dus waarom gaat een mens op avontuur? Wanneer je thuisland wordt kapotgeschoten dan vlucht je weg, desnoods in rubberboten je rent, je zwemt, je klimt over een muur! Dan kom je…

Carice sprak over haar debuut-cd Die zij een beetje weifelend lanceerde Het kàn natuurlijk best dat ze acteerde Zo'n houding stemt tenslotte vaak tevree Onzekerheid is echter nauw verweven Met ieder nieuw en grensverleggend streven…

Een dag, een jaar, een mens Een stilte, een verlangen, een wens Een houding, een spanning, een spel Een gevoel, een paradijs, een hel?…

Je hele houding is zo edel; wijs mij iemand, die ik zó met ere prijs.…

Net als de houding van de hooggeplaatsten, is het water zo: te zout, blijven levens achter, nooit gevonden, nooit een plek om te gedenken, nooit een leven te mogen krijgen, net als de houding van hen: die denken te weten te kunnen spelen met een leven, zo zout, net zo zout was: en is het water waarin al die vluchtende levens…

Jouw voorbeeld zit in mijn hoofd, jouw houding wat jij gedurende jouw leven hebt opgebouwd... houdt alles in me bij elkaar met bruine band: kleine judoka als ik altijd mag blijven en zijn in mijn bescheiden wezen.…

Al onze kloppende harten tesamen, voeden oceanen met wijsheid. Uit onze hoogstpersoonlijke bron, stroomt een onrustige rivier. Aan de oevers mediteren mensen. Waar water hemels spiegelt. Waar niemand oordeelt. Waar de vrede woont. Waar liefde stroomt. Draag water naar de zee. Neem liefde met je mee.…

Als dieren communiceren, Zullen ze altijd proberen Door hun houding te informeren. Ik zag twee beren, Broodjes smeren.…

hij hoefde zijn rug niet te rechten kreukloos viel het maatpak hem op de huid zijn accessoires waren hun tijd al ver vooruit opzienbarend in het trendy circuit dat hij onderhield hij leek onbereikbaar keek verder weg dan ooit pas op de horizon was er kans op ontmoeten bij toeval op afspraak nooit…

hij hoefde zijn rug niet te rechten kreukloos viel het maatpak hem op de huid zijn accessoires waren hun tijd al ver vooruit opzienbarend in het trendy circuit dat hij onderhield hij leek onbereikbaar keek verder weg dan ooit pas op de horizon was er kans op ontmoeten bij toeval op afspraak nooit…

de gruwelijke wreedheid van het moeten verlaten door prikkels die binnenuit mijn weerstand doorboren ik geef geen ruimte aan de voorbijbeweging die het verstand tot waanzin en een snelle vlucht gebiedt maar neem gretig bezit van de beste houding in een levensvolle teug neem ik mijn vrijheid terug…

Ik tracht me te oriënteren aan de hand vsn (silhouetten van) kerken, torenspitsen, treinsporen ik weet niet wanneer het is begonnen te regenen maar het water gutst in stromen van mijn voorhoofd. ik strijk de haren uit mijn gezicht en kijk naar mijn handen zijn nat (rood). ik denk aan rozen ik zie sneeuw (er zit grind aan mijn broekspijpen…

Een man draagt zichzelf door de dag, de handen tot kommen, ze testen de adem, die is er, alsook zijn papieren, die liggen op stapels, dringend en dun. Op steigers die uitzicht schoonwassen, ruit spiegelt ruit ruit, daartussen de pluisjes, de mussen, een lijstje te licht om te landen, waarop wat onthouden moest ooit. Op avonden, luiken gesloten…

Wanneer je in slaap valt, je hardgekookte lichaam nog op pijnlijke prikkels reageert, van houding verandert, wanneer je halsbrekende rechterarm te lang onder mijn hoofdkussen gekneld zit, slaap ik, Type-3-communicatie verstoord.…

- Voor Jan Fabre - Het is een soort niets dat ik zoek. Wat je overhoudt als je uit de kom van je beide handen hebt willen drinken: je beide handen. Geuren lanterfanten door de tuin. Ik heb een ligstoel onder me waarin ik zo laag als ik maar in mezelf kan liggen, op mijn rug, het onderste wat ik heb, lig. Hoe is dit liggen? Zoals je een cognac…

ben ik mijn eigen staat van zijn of sta ik terzijde, geïmproviseerd tussen ons, in een staat van semi-bevinden of onderbestaan het is opmerkelijk hoe we hier nu al een tijdje verwijlen het water stroomt al die tijd door de rivier, streelt de stenen en schampt de oever in de uiterwaarden van onze huid gaan we voor honderd procent…

Zijn hals tussen opgetrokken vleugels Een slordige S, In treurende houding Staat de reiger Vóór zijn stervend ontbijt. ----------------------------------- uit: 'gedichten 1954-1983', 1984.…

De houding van een man Maar breekbaar als een kleine jongen Toch serieus en volwassen Weet hij met kinderlijk gemak En telkens lachende pretoogjes Mijn ogen verlegen te sluiten…

Mijn erbarmen, ja dat kun je in de houding lezen. Mijn erbarmen spreekt niet alleen in woorden... mijn erbarmen dat kun je voelen: dat zal jóu ook verwarmen!…