1769 resultaten.
IJzeren Hein
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 125 Het is een oude houten klok
maar zonder moeite stuurt hij
tinnen benen los en vastberaden
ritmisch in een cirkel rond.
Er zijn momenten dat het lijkt
of hij me provoceert, net als ik
in een droom beland ben
dreunt zijn bronzen donderslag.…
De poppenkast verlaten
netgedicht
2.5 met 2 stemmen 331 ik wil
de poppenkast
verlaten van hout
weer mensen maken
heb gespeeld
met kleuren en patronen
alleen de handjes
zijn misschien te klonen
jouw ogen spraken
in de taal die mijn
vingers ook hebben bewogen
jij was er altijd helemaal
wat rest zijn de
decors in achtergrond
zoveel gordijnen waar ik
je vaak verlaten vond
kom maar…
Wandeling
netgedicht
4.5 met 8 stemmen 290 Praten over hout
en de stenen in het bos
bomen stevig in de schoenen
het verschil als je niet kijkt
een wandeling, een tijdje terug
het zandpad op de oude rug
fluisteren over houden van
en de bloemen in de wei
schoenen stevig in de wind
verandering met ogen dicht
een wandeling, niet lang geleden
zinnen die buiten paden treden
luisteren…
Soms
netgedicht
3.5 met 6 stemmen 143 Soms fluister ik je naam
midden in de nacht
terwijl ik in bed lig
alsof ik je daarmee
naderbij kan krijgen
dat heb ik ook met Maxima
gedaan
maar die vertikt Willem te
verlaten
wat ik een zwaktebot vind
ik deed het ook met Carice
van Houten
maar die geeft geen sjoege
vindt zichzelf te mooi en
te belangrijk
net als Astrid Joosten
en…
Zicht op Breda
hartenkreet
3.5 met 4 stemmen 306 Er valt een dame met een megahoed te zien
en houten karren leveren het eetplezier.…
Sparrencolonnade
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 101 Solitaire nomaden
nu honkvast geworteld
klimmen hoog zonder gêne
en voorbehoud
Hoogvliegers tussen
de planken van wambuis
en heide van 't Hoog
Veluwse Deelerwoud
Aangevreten door
zwermen muskieten
waaiend met winden
in de stratosfeer
Door jachtige wolken
verjaagd door de hitte
van bosbrandenvuren
van mediterraan hout…
Memorabilia
netgedicht
3.7 met 3 stemmen 108 vroeger zochten
de moeders
een tijdlang
touwtjes voor
een houten
tol
kwamen de
bakker/verzekeringsagent
binnen met
een koordje
hangend door
een luikje
uit de
deur verhalen
bij koffie/thee
ontzettende lol
zij droeg
schorten om
kleding te
besparen wasmachine
was er
toen nog
niet
kinderen opvangend
uit school
beschuitje/kaas…
Willie Nelson
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 172 in zijn stem
hoor ik leven, bloed
aarde, de melancholie
de openbaring van een ziel
soms zo zacht zoet
dan weer aangescherpt, wel
mild, verstild
zo het was, zo het nog moet
ook de vader van gedachten
althans waarop ik zal wachten
die diepte en klank
heb ik altijd gewild
besnaard op hout met rondingen
een klankkleur met mondingen
naar een…
Bespiegelingen van een boom
netgedicht
4.5 met 6 stemmen 99 Gebruik dan mijn hout
Voor stoelen met een leuning
Een bed om te slapen
Een dak boven het hoofd
Dan heb ik niet voor niets gestaan
En een ander krijgt zijn rust
Of, dat kan ook
Steek mij in brand
Met wat rook
Ontstijg ik het land
Geef vruchtbaarheid aan
Akkerland voor korte duur
Maar later ook het zuur
Tien jaar.…
het schooltje van zijn jeugd
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 430 van zijn jeugd
de zwarte dag toen
angst het dorp verschrikte
en iedereen zich schikte
met het wapen
van vergelding in de rug
hoe moeder vluchtte
hem verzuchtte sneller
mee te gaan
honger dorst de lange
nachten zonder maan
zijn vriend
is ook van ver gekomen
overleefde zonder dromen
hij was er op gebouwd
zijn lichaam was van hout…
Stille Hoop
hartenkreet
4.2 met 4 stemmen 357 de late kou brengt me nog geen lente-gloren
ik mis het groene lover aan de kale bomen
geen ochtendlied van de merel wekt mij op
alleen tegen het raam spat een trieste regendrop
toch ben ik in de woestijn van mijn gedachten
diep verbonden met Hem die ik mag verwachten
nog houdt Hij zich in het naakte hout verborgen
maar bij d' eerste knop…
in koperkleur en staal gelijst
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 570 het donkere hout
heeft afgedaan
de wortelnoten glans
waar kinderhanden smetten
op barokke rondingen
is weer een nieuwe vangst
in kringloops grote netten
in glas
brengt licht de
luchtigheid die kaatst
in chroom en spiegelruit
pas kleur ontmoet in
het zwarte leer waarmee de
bank en stoelen zijn getuigd
ik heb de zon gevangen…
blauwe regen
hartenkreet
4.3 met 9 stemmen 125 het klimt en slingert in het rond
wurgt hout en zwakke gevelstenen
van hoog boven tot laag aan de grond
met zijn grijparmen en spillebenen...
een plant in mooi blauwe kleuren
met bloesems die hangen en strelen
verspreiden s' nachts zoet fluwelen geuren
ideaal om dit met je geliefde te delen...…
altijd maar
netgedicht
3.5 met 4 stemmen 85 hier nu in dit oude
huis val ik altijd maar
uit het paradijs
hier nu in dit koude
huis waar het hout
slechts kreunen kan
waar de wind altijd
maar kieren vindt
om te snijden
waar ik altijd maar
wacht op jou hier
nu roerloos wacht
hier nu in dit oude huis
waar ik altijd maar zing
tranenliedjes zing voor jou
hier nu in…
Het bos beleven
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 57 Als miezer neerdaalt
En hij dwaalt
In achteraf contreien
Waar een zweem hangt van ketterijen
Het is er niet pluis
Bomen verworden er tot gruis
In onsamenhangende rituelen
Zwammen verderfenis uitdelen
Diep in dit Veluws woud
Waar schimmigheid z’n spel opbouwt
Dood hout verstopt in krochten
Stammen zwieren in allerlei bochten
Hier miezert…
Cordelia
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 65 na het onachtzaam dansen
op het ijle koord van louter
woorden en weggewaaide
beloften groeit in zijn hart
een orkaan van verdriet
ontluistering kerft zijn
vermoeide botten
na de vuurzee hoort hij het
hout kraken kraken van gemis
pas nu volgen zijn oren de
misthoorns die aanhoudend
van onheil roepen over de
grauw grijze heuvels…
jeugdig
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 41 gestrekt ligt een boom,
kaal geschoren voor me uit
een uitdaging is geboren
en spring luid op het ronde hout
de armen houd ik uitgestrekt
om te balanceren als een jonge vogel
mijn glimlach is breed
en de ogen glinsteren aldoor in veelvoud
snelle pasjes dragen mij
als het ware speels vooruit
en raak steeds meer in vervoering
door…
Requiem van de zomer
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 67 je zag dat ze om het najaar vroegen
zijn gebreken zijn voor mij duidelijk
de heerschappij wil hij over het land
slecht weer is een niet uitgenodigde klant
veranderingen blijven voor hem moeilijk
zijn beste truc bewaart hij voor het eind
nu mogen bloem en gewas hem verzorgen
en laten genieten van zijn domein
ik zie dat hij in vergaand hout…
Winterklaar
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 125 Bedekte er de
de vaste planten mee
Legde het loof van
tomaten op de hoop
Stalde de tuinstoelen
in de houten schuur
Deed de deur van
de serre dicht. Hing
het slot eromheen
Het metaal schuurde
Een oud bekend geluid,
dit piepen en dit kraken
Het deed me denken aan al
die vorige winters en aan
het knarsen van ijs.…
Glimlachend verdriet
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 504 Ik wandel op het zandpad
van marmeren steen naar steen
sommige teksten raken
gaan écht door merg en been
vooral de kindergrafjes
met beertjes her en der
laten geloof wankelen
vertrouwen is dan ver
rustig loop ik naar het graf
richting het houten kruis
vogels vliegen met mij mee
naar jouw laatste aardse thuis
tussen bloemen en het groen…
Catastrofe uit ZWARTE VERZEN
netgedicht
5.0 met 23 stemmen 50 met het
gezicht op
onweer tornde
jij op tegen de
straffe wind
die de huid
van het gelaat
strak trok
en nog net
voldoende
ruimte liet voor
priemende ogen
het was genoeg
geweest de schade
die de natuur de
eerste jaren niet
te boven zou
kunnen komen
tussen het dode
hout groeiden
enkel nog dromen
de elemententweestrijd
moest er…
Karaktermoord
hartenkreet
3.7 met 3 stemmen 370 alleen
het afslachten evenzeer
het maatschappelijk opblazen
van Theo van Gogh is moord
een onheilspellend fenomeen
Theo blijft ook na zijn dood
een man van gelazer
een razende etterbuil die geen
blad voor de mond nam
filmde zoals hij wilde
in deze post-Pim-periode
is iemand blijkbaar pas een Grote
Nederlander als hij monddood
in een houten…
Kerst
netgedicht
2.9 met 14 stemmen 2.709 ’s Middags extra druk op straat
versiering en kerstmuziek
terwijl het donker en kouder wordt
zoekt een dakloze een portiek
Eén uur ’s nachts, ’t houten trappenhuis
Ik hoor de nachtmisklok heel zacht
En mijn moeder van bovenaf gebiedend fluisteren
Denk aan de buren, het is nacht!…
liefste
netgedicht
3.5 met 15 stemmen 895 berij je, bevrij je, bevlei je
jij vlijt je om me heen
verroer me in het ontdaan
van je adem, je boeit me
stelt vragen aan ons die ik
ontdek in jou en mij
lente komt, zomer, herfst
winter opnieuw ons lijntje
in de tijd, aan anderen
gaan we voorbij
je boekt mij in je houding
je staaft me in je slaap
in de dromen
breekt het dorre hout…
De verstekeling
gedicht
3.7 met 62 stemmen 17.300 En maakt zich met het schip vertrouwd,
dringt door tot iedre vezel van het hout
de romp, de mast, de kabels en de touwen
de zeilen hurkend in de reddingsboot.
Het zijn de kleine kindren die hem kennen
en hem niet vrezen: zij zijn nog pas zo kort
geleden uitgevaren uit hun nacht
ze moeten aan het daglicht nog zo wennen.…
op mijn weg
netgedicht
3.3 met 22 stemmen 296 er hing een merkwaardig
vuil licht over het verveloze
kruis
alsof het ingegroeid was, vastgebonden
zonder inscriptie
ieder dag liep ik er langs
raakte het verweerde hout net niet aan
doodsbang
om met de doden
tikkertje te moeten spelen
vandaag, jaren later
zag ik het kruis weer
het viel uit het dunne schrift
waarin ik een memoriam…
Friesland
hartenkreet
4.3 met 32 stemmen 2.047 Friesland weiden
schilderachtige plaatsen
boerenerven met klimop
begroeid
sloten waar kinderen
leren schaatsen
nestelende zwaluw in
honderd jaar oude
boerenschuur
draagbalken als zichtbaar
vakmanschap
een houten knuffelmuur
de ladder die tot de hooi-
zolder reikt
de knuffelmuur vervangt
leidt tot menig liefdesavontuur…
Mijn schaduw en ik
netgedicht
4.3 met 16 stemmen 525 Ik slaap niet, ik luister
naar mijn schaduw
zie hoe bedroefd hij
de handen in zijn zakken
steekt en af en toe
knijpt in de nacht
soms bukt hij zich
eigenlijk al sinds jaar en dag
om een dode vogel
onder de houten planken
te begraven
hij laat de wind
met de duisternis praten
ontbindt zelfs geen stormen
in de ijzige kou
hij ademt…
dit is stilte
netgedicht
3.8 met 19 stemmen 948 moeder, waarom zijn mijn benen zo dik
zo rood, de stappen die ik zet
of bloedend de borst waartegen ik sliep
jij leerde me lopen, de schoenen dragen
waardoor de aarde kantelde en vaak
bevroor op het hout van mijn lippen
waarom zijn mijn armen zo dun
zo doorzichtig, de leegte die ik voel
door het naakte kind in mijn keel
ik heb het zo…
koekstamp en giggel
netgedicht
3.1 met 14 stemmen 1.956 van tribadie
ouder dan dijken of delfts blauw
oerhollands wat een traditie
heet in namibië nedertaliger nog
gewoon koekstamp en giggel
prachtig mooi evenzogoed toch
je denkt koffie postzegel
grinnik vrouw vlegel
medicijnvrouwe bericht ook uit afrika
wij waren heel voorlijk altijd al
in spin hij ging en gaat onze bocht in
heel gaaf van hout…