Wie zich hovaardig op zijn schat toont, wordt belacht;
Wie ’t op geleerdheid doet, verdient ons mededogen;
Wie op zijn rag of staat zich trots toont, wordt veracht;
Wie ’t op zijn kunst doet, is bespottelijk in elks ogen;
Maar, geestelijke hovaardij
Is de onverdraaglijkste en streeft alle waan voorbij.…
overleden de 15 jan. 1605
Groot van geest en klein van leden,
Groen van jaren, grijs van zeden,
Lieflijk zonder lafferij,
Goelijk zonder hovaardij,
Rein van hart inzonderheid
Was zij, die hieronder leit.…
zou nederigheid
mij op de knieën krijgen
ik die leef van hovaardij
denk dat ik u
schoonheid bied door
woordjes op een mooie rij
zinnen met
mystiek geladen waarvan
u de kracht moet raden
conclusies die
ik formuleer
ze als waarheid presenteer
ik ben niet beter
dan mijn lezer
vergeef mij ook de schijn
mijn enig doel
is alles…
weergegeven
imponerend zijn
de beelden van
heerser en zijn hof
centraal geconstrueerd
maar juist de
anonieme werkers
hebben in het geheim
hun eigenheid geëtaleerd
wat zij laten zien
in sculptuur en
grappig detail duidt
de tijdgeest wonderwel
de historie krijgt
zo menselijke kanten
van onbekende klanten in
het relativeren van hovaardij…
Daar was geen plaats voor hovaardij:
voorwaar, de mensen, arm of rijk,
zijn aan een ademtocht gelijk,
als God hen in Zijn schaal gaat wegen.
---------------------------------------------
uit: 'De 100 beste gedichten van 1998'.…
panty
van het duizelingwekkende
zwart achter het zwart
waar je de grot van
Heimdall de Witte verbergt
de donkere geopende Oergrot
waar ik eeuwig in en uit kan
nu jaren later komt jouw
mysterieuze geest ineens
als een supervertrouwde
dubbelgangster in mij wonen
om naar Kundalinië te varen
ik breek al jouw obstakels
tegengif en hovaardij…
Vol hovaardije breedden zij hun dracht,
In droeve ontaarding zelf door haar verkozen.
En 'k zag hoe hare donkre stenglen dronken
't Leven van alles waar haar schaduw strekte...
O, in dien teedre maannacht zacht ontblonken
Die zwarte rozen zegloos somber vlekten!…
2.473
Bezig met laden