Alle inzendingen over hovenier

zij vergist zich niet: zij ziet de hovenier adam ziet ze nieuw…

Ik ben vergeten hoe het lied van de wijngaard klinkt waar tussen de distels een vergeet-mij-niet bloeit en ook een vinkje zingt Waar een zachte zuidenbries langs de ranken glijdt nu het geleden diep verlies nog altijd door mijn verlangen snijdt De twijgen door trossen krom gebogen ze gaan aan mijn gezicht voorbij helder staat mij slechts…

Als ik ergens ver van blijf Dan is het wel tuinieren Dat soort slavenwerk Is goed voor hovenieren. Als ik tijd heb Zit ik in de zon Een boekje te lezen Op ons bloemige balkon.…

Een tuinman uit het West-Vlaamse Zevecoten draagt een chic kostuum van Dries Van Noten, voor Dries werd het wat te groot na zijn dieet van volkorenbrood, maar voor zijn hovenier zit het echt als gegoten ……

Als ik denk, filosofeer ik jou en Als ik lees, ontcijfer ik jou Als ik reis, spoor ik jou en Als ik wandel, flaneer ik jou Als ik schrijf, dicht ik jou en Als ik eet, soupeer ik jou Als ik tuinier, hovenier ik jou en Als ik douche, zeep ik jou, maar Als wij vrijen, heb ik gemeenschap Met jou; mijn mooiste... Héérlijk!…

Gul gaf hij wat het park ontbrak; Begoot met zorg het dorstig groen, En tastte in loof- en bloemfatsoen, Naar fel insect of dorre tak. Hij wiedde 't onkruid, bond de loot, Bond zacht een roos in voller licht, Van onder blaadren ruig en dicht, Hief hij de bleke perzik bloot. Jaloerse minnaar, wou hij 't park Doen schittren als een schone…

onder klokgelui ligt een tuin verscholen waarin een hovenier heimwee wekt. ------------------------ uit: 'Gratie', 2002.…

tussen tierende woekertongen met zwarte gal doorspekt kiemt soms het reinste zaad van onweerstaanbaar pretgewas opgewekt gaat dit een lichter pad weet waar het omarmt en vat teloorgaande kelken te binden in een veelkleurig veldboeket nu maar hopen dat de hovenier dit warme groen op waarde schat mocht hij zo’n mirakel vinden en het…

tafel met wonderbare rust aan het einde van mijn wandelpad waar straks de dag moet wijken voor de duisternis zie ik nog de glans van het donkere water, waar de lelie haar dans doet kuste zij de waterplant geuren kleuren en klanken, een echte harmonie een godendom volgroeid door de natuur , en gecreëerd door de handpalmen van een gepassioneerde hovenier…

We werden allebei vermoord door zo’n hovenier …van Nuyten. We werden in een kist gelegd en spoedig daarna gewassen. Mijn rug was krom, de jouwe recht, jij werd dus Eerste Klasse. Wat wreed toch van zo’n hovenier ons zó uiteen te rukken. ‘k Heb jou daarna nooit meer gezien, want ik lag bij de stukken. Weet je wat ik het gekke vind?…

De oprijlaan is dicht beplant met beuken En twee lakeien staan bij de entree Een hovenier besproeit de bloemenzee Zijn Maître zwaait de scepter in de keuken De dienstmaagd dekt de tafel vrij van kreuken Zijn butler regisseert strak het diner Een strijkje speelt sonates van Fauré Om ’t copieus geheel nog op te leuken Doch als des morgens…

totale stilte in de straat de stoepen blinken door 't veelvuldig vegen hier zijn fatsoen en welvaart neergezegen de huizen staan erbij in vol ornaat een straatje weltevree en welgelegen bewoners ogen netjes en kordaat oneffenheden worden wijs verzwegen het perk is in een aangeharkte staat wat struikjes dragen fleurig bloem en blad een hovenier…

Ieder mens is een hovenier, Ieder mens is een graver: En zacht en diep graven we hier Een kuil voor ons kadaver. Maar 't leven is te vast en hard: Of we al een rustplaats graven, Nog nimmer kwam de grote nacht En is een mens gaan slapen. Zie naar de bloemen op een graf, Het leven kan niet sterven.…

Tot in dit woest revier De goede hovenier Mij wijs kwam stekken! Hij plantte me in zijn tuin, Leidde, dan recht, dan schuin, Mijn loot de muren over. Nu siert zijn hoge huis Rondom met zwaar geruis Een vloed van bloedend lover. Al ben 'k verminkt en krom, Hij wist hoe onder 't mom Van dorheid 't hart versmachtte.…

Des morgens als de dauw zijn vocht'ge wade nog om de perken toegevouwen houdt, staat reeds de hovenier met noeste spade te werken in de grond, als groef hij goud.…

lentemint het jaarsveld verschiet van kleur van zomers goud onder hemels blauw in de schakering van de herfstbont regenboog steeds weer jaargetij na jaargetij kleurt zich er dwars doorheen als vivaldi’s eerste tonen vier jaargetijden lang zijn gekwinkeleer het gesprek ontwapend gemeend als seizoenen veranderen en we bij tijd en wijle de hovenier…

Voel me zo ondraaglijk alleen, Niemand die bij me is, Helemaal niemand om me heen Die om me geeft, Bezoek vandaag voor het eerst Het hondenparadijs - Zie je voor het eerst, En meteen is er een click Je legt je kop vol vertrouwen Tegen de dij van mijn rechterbeen En op slag ben ik verkocht - Je bent vast een hond Met een rugzakje…