Alle inzendingen over huiselijk geluk

geeft me een vertrouwensband Kleinigheidjes waarom ik kan huilen het zijn kleine stukjes van geluk dan zijn er zomaar even tranen want geluk maakt niemand stuk.…

Daar waar geluk zijn oorsprong vind, een mooie bloem, de lach van en kind en jij, jouw ogen die zo stralen naar mij zo bijzonder, zo'n doodeenvoudig wonder. Daar waar geluk kan voortbestaan, het liefhebben, het samengaan en jij, jouw liefde die ik voel in mij zo bijzonder, zo'n doodeenvoudig wonder.…

je hebt een bladzijde omgeslagen het verleden wordt herinnering langer worden straks de dagen intenser het geluk van mijmering beleef nu dan de jaargetijden ongedwongen vrij van druk doe de dingen onbescheiden leef, geniet van het geluk mocht verveling je ooit kwellen op een druilerig moment aarzel niet om ons te bellen weet dat je altijd…

Jij laat me hopen, je laat me leven, je laat me lachen, van geluk... weet jij precies wat je me moet geven gaat dit geluk écht niet meer stuk.... Jij laat me huilen, je laat me beven, je laat me rillen, van genot... word jij steeds beter hierin bedreven, is dit geen toeval meer, maar het lot... Ons lot...…

In het bos van geluk staat een hutje, twee raampjes zitten daar in. Ernaast staat een waterputje, met een betoverde spin er in. Ik vroeg aan haar of zij iets maken wou, waaraan ik iets hebben zou. Een draadje van geluk.…

je geluk een blijvend spoor voor wie je kent een eeuwigdurend moment…

Jij bent mijn lieve bijtje Ik jou stoere bij Die zwevend tussen bloemen Hoog boven in de wei Lekker rond kan zoemen Vrolijk, frank en vrij Zonder te verbloemen Is het ontzettend fijn Om jou te mogen helpen Met bijdehand te zijn…

Jij bent mijn lieve bijtje Ik jou stoere bij Die zwevend tussen bloemen Hoog boven in de wei Lekker rond kan zoemen Vrolijk, frank en vrij Zonder te verbloemen Is het ontzettend fijn Om jou te mogen helpen Met bijdehand te zijn…

Als je mijn ogen ziet stralen zoals een sterretje klein Wees dan maar bijna zeker Dat ik gelukkig zal zijn als je kindjes ziet spelen Onbezorgd zoals ze zijn Wees dan maar bijna zeker Dat ik gelukkig zal zijn Als jij bij me langskomt En ik voel me vrolijk en fijn Wees dan maar helemaal zeker Dat ik gelukkig zal zijn.…

Jij bent mijn warmte in de kou een lach vervangt een traan Mijn schat waar ik van hou en niet zonder kan gaan Want jij vervult mijn leven met liefde en geluk Iets wat jij me alleen kan geven met jou kan mijn leven niet meer stuk!…

Het schrille gekrijs van de meeuwen, als een oorverdovende stilte. Het eeuwige gevecht van de zee tegen het zand, een strijd die onbeslist zal blijven. De gierende wind die als een zachte hand door je haren waait. De gloedrode zon die de zee in brand steekt en dan dooft, als een wakend oog dat zachtjes slapengaat. Nog een keer kijk ik naar…

Als ik een toverstokje had, zou er veel veranderen. Ik ging dan elke dag op pad, en keek ook eens bij anderen. Of ze wel gelukkig zijn, en vooral ook gezond. O, wat lijkt me dat fijn, met zo'n stokje de wereld rond.…

Ze moeten jou bekeuren Voor wat jij hebt gedaan Mijn hart te snel gestolen Mijn hoofd op hol doen slaan Voor slapeloze nachten Verliefdheid elk moment Te vaak in mijn gedachten Teveel door jou verwend Jij verdient een grote boete Voor alles wat je deed Te lief naar mij gelachen Te sexy aangekleed Gevreeën, veel te lekker Gefluisterd,…

Ik staar naar de bomen en hoor wat vogels zingen wil deze vreugde tot me door laten dringen maar diep heel diep van binnen voel ik meer verdriet dan mijn oren horen en ogen zien ik blijf luisteren tot het geluk me raakt...misschien…

waar oud verdwijnt in nieuw begin wensen vervuld mij liefde gaven hervonden geluk gekregen dromen hartsverlangen schonk jij mij oud blijft nieuw jij bent mij niets is anders een jaar voorbij…

Ik laat me niet door jou manipuleren want bijna maakte jij alles stuk alles heb je van me afgenomen behalve mijn allergrootste geluk. Ik heb ervoor moeten vechten maar jij delfde het onderspit want ik ben de overwinnaar en jij degene die met de brokken zit.…

Ik ben niet bang voor regen ik hou van haar Ik koester haar druppels het liefst loop ik er tussendoor Koud, heb ik het allang niet meer Mijn lichaam heeft zich aangepast Heerlijke stortvloed van zure tranen De wereld huilt, en ik huil met haar mee Medelijden met elkaar medelijden met onszelf Maar regen, het is meer dan dat zorgt voor geluk…

Ik zend je een gedachte van genegenheid geweven gedragen door de wind een gedachte die baadt in zonnegloed in het stille hart geboren Ik zend je een klank een lied van woorden geweven een lied van licht en geluk en zoete tranen van maanlicht zacht schijnend op het water en de dans van de zee Ik wens dat al je dagen en nachten…

Soms gebeuren er dingen in je leven, onterecht, onverwacht en lijkt je wereld te vergaan Terwijl iedereen om jou heen wel gelukkig lijkt te zijn heb jij het gevoel alleen te staan Je vraagt je terecht af, waarom ik?, waarom nu? wat gaat er nog meer aan ellende komen... Het kleine beetje hoop dat je nog bezat is vervlogen wat rest zijn slechts…

De muur is daarvoor toch niet dik genoeg De regen klopt en klopt.. het klein geluk Zo diep begraven dat het niet meer vroeg Wordt luid in ons en breekt de muren stuk. Het moet niet regenen in een kleine stad.…

De kleine dingen in het leven, Momenten van geluk. Ik zou wel alles aan je willen geven, Maar jij, jij hebt het veel te druk. Ik zou zo graag eens met je praten, Over doodgewone dingen. Je hebt het niet in de gaten, En ik wil ook niet aan gaan dringen. Ik kan je niet bereiken, Mijlenver ben je weg.…

de zon is uitgeput enkele straaltjes ontspringen de hemel de planten worden stijf en de bloemen schrompelen hun seniliteit tegemoet de bomen zijn moe en kaal de dag zwakt als maar af terwijl de nacht sterker wordt dieren kruipen weg in hun holen de vorst ontruimt het landschap het wordt winter en toch heb ik het warm vandaag…

Bevroren van geluk kijkt het verleden mij aan Ik kan mijn blik niet keren, ik blijf nog in de waan Van die pracht uit de toekomst, langzaam smeltend in het ijs De dauwdruppels zijn van het verleden een bewijs.…

laatste keer Om afscheid van je te nemen Daar had ik je ook om gevraagd Maar ik kon toen niet weten Hoe verliefd ik was op jou Je huis had je met kaarsjes verlicht Matras op de grond Je kuste me zo overtuigd En ik verlangde zo naar meer Een avond lang was ik bij jou Mijn handen streelden Elke centimeter van je lijf Geen tranen, maar geluk…

het is de weemoed van een deken die het draaglijk regen doet in zorg verborgen tranen bedekken de zachte warmte die de morgenvroegte wekt in kleine stralen door het vensterraam de kleur van een nieuwe dag verbreedt z’n glimlach tot een stroom van blijde gedachten…

wie ben ik, dat ik dacht je het geluk te kunnen geven... wie was ik, dat ik het probeerde... waar ben je, nu je voorgoed, uit mijn leven bent verdwenen, waar was ik, toen je ging.... heel even dacht ik, heel even....... was je van mij...…

als een draaikolk van gedachten vliegen vlinders door mijn kamer en terwijl ik hen zie dansen zie ik wat geluk betekent en de vlinders blijven draaien en ik laat hen lekker vliegen in mijn draaikolk van gedachten voel ik vrolijkheid en rust…

Wat ik niet verwachtte Niet wilde Niet kon En niet voelde Gebeurde toch Elke keer als ik voor me kijk Spoelt die golf mijn gedachten weer weg En kan ik voor de duizendste keer maar niet geloven Dat jij hier zo voor me staat…

Vanbinnen bruist er alweer geluk.…

Zingende pas met regen in de rug drinkt het licht het grijze weg Sla met lach een nieuwe morgen weet van nu het geluk is mee Elke stap vooruit schrijft moed de mooiste kleuren in woord en daad…