hulproepend
gered te worden van het vorige
-----------------------------------------------------------------------------------------
uit: 'Groeiende onwil om ooit nog ergens in veiligheid aan te komen'.…
Een vogel vloog hoog langs de wolken
En zag de aarde steeds minder groen
Hij dacht hoe moet ik in een lied vertolken
Dat de mensen daar iets aan moeten doen
Steeds komen er minder insecten
Bloemen en planten worden niet bevrucht
Mens waar blijf je met je intellecten
Ben je voor ondergang niet beducht
De vogel vloog verder en verder
En overal…
langs het glas in lood
Hij nestelde zich vleiend op mijn schoot
Of ik zijn zoete zwaarte wou bezingen
Voor boeren, buitenlui en stedelingen
Liefelijk hij, mij, hofdichter, ontbood
Bedwelmend was de geur van de seringen
De tuin inzwevend langs het glas in lood
Al ‘t andere wist hij even te verdringen
Zelfs de gedachte aan verderf en dood
De hulproep…
langs het glas in lood
Hij nestelde zich vleiend op mijn schoot
Of ik zijn zoete zwaarte wou bezingen
Voor boeren, buitenlui en stedelingen
Liefelijk hij, mij-hofdichter, ontbood
Bedwelmend was de geur van de seringen
De tuin in zwevend langs het glas in lood
Al ‘t andere wist hij even te verdringen
Zelfs de gedachte aan verderf en dood
De hulproep…
Aan uwe voetschabel vergalmen
't Lawaai der stad, de eenzame kreet
Van hen, die met hun hulproep talmen,
Tot hen de dood opschreeuwen deed.
Slechts dít wekt uw genegen oren,
(Woordloos of stil, 't is enerlei,)
't Uit ootmoed moeielijk geboren
Gebed: o Heer, gedenk aan mij!…
91.069
Bezig met laden