Alle inzendingen over hulst

gifgroen je stille bes je ingesneden blad vol stekels hagen schragen blijmoedig hulst in deze dagen de zomer daagt bloedheet het najaar tot een steekspel uit rode bessen steken dan een heilig vuur in groene kragen aan.…

Een handgrote Japanse vaas een hulsttak scherpe stekels een kaars nog niet aangestoken een stapeltje kraaknette boeken een uitnodigend vers gebaar bergen drijven op de vaas wolken in de verte wenken hoge toppen sneeuw…

dat schaapje met zijn mooie wol, dat schaapje met zijn zachte vacht, daarzo in het hulst van de nacht. Daarzo in het hulst van de nacht, met de zon hoog boven je. Zul je het schaapje strelen, en met hem al je geheimen delen.…

Hij is vol waardigheid de dorpsschoolmeester, Staat glanzend aan de rand der maatschappij, Betuttelt alles en hoort nergens bij, En is van komaf een gewone heester. Hij heeft zich dan maar prachtig opgewerkt! Daarom heeft hij zo’n stekelige glimlach. Hij zag alleen wat in de lijn der klim lag. En verder is zijn kennis maar beperkt. Hij…

de geur van hars het ruisen van de bomen een tuin vol hemelsleutel open in de wind van rode hulst en ruwe bolsters van wat kastanjes en een zoekend kind…

Je moet het willen zien dat prille groen van 't lindeblad dat roze en wit van appelbloesem die meidoornhaag in bloei met wild dat stekelig blad van hulst daartussen straks komt de herfst met rode bessen op een achtergrond van glanzend donkergroen stekels scherper nog dan die van toen…

Rillend kruip ik in mijn bed De stilte heeft plaatsgemaakt voor een nieuwe stilte De stilte zonder jou Eindeloze vluchten naar de allermooiste heuvels Daar loop ik met jou voor eventjes in de nacht Rillend kruip ik uit mijn bed De eerste stralen zonneschijn Het is koud, zo zonder jou maar het was gewoon te mooi om waar te zijn…

het donkere hout de dreigende lucht het vlammend rood van beuk het zilverwit van berk de oranjerode zon het winterharde groen het bleekroze van helleborus de paarse sierpeperkorrels het geel van winterjasmijn het geelbruin van zwammen de rode besjes van hulst het amandelroze van primus het winterkleurenpalet van moeder natuur ongeëvenaarde…

Een string, een jurkje, een vibrerend ei, Een pomp, een G-spot hummer en twee boeien, Massageolie, vloeistof om te gloeien, Een buttplug, funky dong met batterij. Helaas, de Pabo is failliet gegaan, Maar ík heb er echt alles aan gedaan.…

Je liet me de tuin zien Hoe alles netjes op orde en regelmaat stond de hortensia teruggesnoeid evenals de heggen In een hoekje heerste chaos een loot van vlierbes en hulst en daar omheen en daartussen blauwgras en hondsdraf witte en paarse dovenetel Je plukte een bloem, een witte Zoog eraan, zoet met een trilling in je stem en of ik…

in deze intieme tijd brengen niet zo zeer sneeuw den boom of bal hert pool hond ar of slee glitter bel krib mis man herder stol beeb wijze ree hulst mistel stuk ster of stal sfeer drama en romantiek nee juist veeleer de te vroege val van de kerstpiek men krijgt uitgerekend het land aan de te laat opgeruimde middenstand…

Oorlog voorbij Tanken van de straat de supermarkt weer open In mijn hoofd Sterven de mensen Vallen huizen in elkaar Een diep donker gat Dat daar nog rest Voor mijn ogen Slechts nog tralies Die de bomen Onbereikbaar maken En de lucht In verticale lijnen deelt De gedachte kan niets Voor anderen wellicht Het verleden, voorkomt een toekomst…

Ik stond vroeg op die morgen. De zon worstelde met de zee, overwon en kroop traag tegen de witte muren op. De wijn beukte na in mijn kop, het zonlicht sloot mijn ogen en ik besloot terug naar bed te gaan. Ik stond laat op die middag. De zon worstelde met de bergen, verloor en zonk weg in een zwart dal. De wijn walmde uit mijn mond, de…

Leven? Of mischien toch dood Na jaren gezeik eindelijk onderweg Zo hard als ik kan, je weet nooit. Kentekens, koplampen, tranen en tranen Mijn leven of de achterbank en in de kofferbak Tanden op elkaar jouw foto in mijn hand en gaan Mijn helden op radio Gedachten die dwalen Tussen jou en thuis Thuis, koffie en gezellig Was ik er maar…

We lazen vele boekjes van W.G. van den Hulst serieus en aardig altijd met liefde vervuld Ik was een jaar of tien in de 4e klas bij Meester Van der Rest las hij voor uit Abeltje Annie M.G. Schmidt schreef o zo best Dat hadden we nog nooit gehoord een lift die door het dak vloog Abeltje was ook aan boord de lift ging huizenhoog.…

Dit uitgestrekte land, van Cadzand tot aan Hulst, grenzend aan de Westerschelde, schuurt tegen het Vlaamse land aan, lijkt amper Zeeland te zijn. Of toch? Water, stranden, duinen uitgestrekte polders en kreken zijn hier ook. Alleen de zee slaat haar armen niet volledig om haar heen.…

Ach hoe heb ik je bewonderd eenzame, wonderlijke gele bloem slechts door mij opgemerkt nog in september onder de hulststruiken (de scherpe rand, de stekelige bladeren, de besjes) door wie ben je gezonden?…

Geluid in klaslokalen: meesters smeten bordenwissers klapten in hun handen als dat nodig was en lazen aan de klaterende wanden voor: zo gingen zij beiden te samen uit de Bijbel van W. van der Hulst Ik herinner mij iets van er weinig oren naar. Ik herinner mij iets van bewuste doofheid. Het was mijn jeugd.…

Van groene hulst vermengd met bloesemende heide.…

wat hulst een dennentak rode lijsterbessen een witte eenzame kaars misschien zelfs een vermoorde gepiekte boom lichtjes aan de dakrand een ster voor het raam ieder jaar gebruikelijk heel gewoon overdadige kerstmaaltijden die zonder verplicht dankbare gasten onder het ontbreken van gezelligheid lijden en toch is het dit jaar een waardevol…

De prins wil en eist, alles moet perfect zijn, hij zal de koning worden, met de scepter van goud, de zijne is van zilver besmeurd met bloed van de oplossingen die hij bedenkt voor weer een omgekeerd probleem Sterk is zijn arm, zuiver het zilver de wereld een smidse en hamerend zijn hand De prins speelt de nar, hij lacht om de ernst van…

Het kind is groot geworden het komt als koning met pracht en praal en een bende aan land in de haven van weemoed en de blues van alledag Omringd door soldaten streelt hij het bont van zijn mantel hij is geen held hij brengt geen gouden tijden geen loon naar werken geen bescherming tegen onrecht hij geeft alleen een show van zijn…

Zeeuws-Vlaamse land, de overkant Het land van rust, van kabbelend water Haaientanden op het Cadzandse strand Een open land, omzoomd door dijken Daarbinnen is de aarde verdeeld Vanaf het voorjaar tot de late zomer Worden hier ontbijt, lunch en diner geteeld Het Volkslied zegt "Een land apart" Het loopt van d'Ee tot Hontenisse En van Hulst…

Ik ontsteek rode kaarsen tussen groene hulst, ze sieren mooi het tafelkleed en het wit porseleinen servies. Het is wachten op de familie ; de jonge generatie flink aangegroeid en de oudere gekrompen dat is de gang van het leven. De wensen van vrolijk en vredig kerstmis uitgesproken, gaat iedereen aan tafel.…

het was in die dagen Kerst was wit zoals het hoort het zondagsschool Kerstkado zette in een boek van W.G. van de Hulst z'n verheven boodschap voort het ijs op met botte houtjes schaatsen nooit geleerd - ondanks veel geduld je vond het wel verdraaid koudjes maar het trok weg als je warme chocola bij de koek en zopie tent had gescoord dat…

Een sober bosje hulst siert nog het kruis in zijn huis en tranen, overal hangen tranen van onmenselijk verdriet zijn tekeningen, en zijn nieuwjaarsbrief in een schuif bespaar mijn lieve ouders in ’t nieuwe jaar van verdriet Zijn eerste en zijn laatste nieuwjaarsbrief… daags voor het ongeval had de juf hem meegegeven onbeholpen en lief zou hij…

Albert Hulst, oud veldwachter te Uskwert overleden 1925, zijn vrouw Antje en evenals zijn te vroeg gestorven zoon Pieter van 19 jaar houden hem gezelschap…. ik fluister zacht tegen hen en zeg : blijf maar daar, want hier boven wacht slechts het lijden Rust Zacht…

Reinheid en regelmaat een weldaad van rust die me energie geeft waar ik van ga springen "in spin, de bocht gaat in uit spuit, de bocht gaat uit" Ik spring uit de band in het tuinfeest der lusten naar het fruit, rijp en groen elke dag opnieuw, het kan niet op, zolang het duurt - tot ik onder de capriolen steeds kleinere cirkels schrijf…

Met elsens van ijs al hun toppen getooid, gescherpt staan de hulsten, veel schoonder als ooit. Zijn boorden beruwrijmd, is ‘t ijfteblad eer een blomme als een blad nu, geen ijfteblad meer. ‘t Gestreuvelde sperhoofd, wel tien jaar veroud, en gister nog zwart, is nu peper en zout.…

De tuin wordt opgeschoond voor de winter komt de beuk en buxushaag nog even wat bijgeknipt de laatste herfstrozen geschikt in een wit-roze boeket alleen de stekelige hulst mag niet worden in geknot de vuurrode bessen moeten de winterkransen kleuren tussen sparrentakken, rozenbottels, klimop en marjolein die met rode strikken worden opgehangen…