Alle inzendingen over idealen nostalgie bitterheid

Idealen verdwenen je kunt er om wenen maar is het niet fijner te zoeken naar nieuwe om weer iets te wensen Ach geef ons toch onze dagelijkse idealen zodat wij niet verzuren in hopeloze nostalgie of valse bitterheid…

spelende kinderen laten me denken waar is die tijd, waar is mijn jeugd kan ik nog een bloemetje schenken zo voel ik liefde, zo voel ik deugd de jaren vliegen en staan soms stil ik denk dan aan plezier en pijn mijn hart voelt oud, mijn woorden kil waar is het leven vol zonneschijn mijn groot verlangen is nooit vertrokken bergen beklimmen…

Gemaskeerd door dode bladeren en de waterdamp van paddenstoelen draagt de herfstwind een geur van nostalgie met zich mee Een onmiskenbaar zoet aroma met een bittere ondertoon Terwijl krassende raven ritselen door het gebladerte bewandel ik een slingerend pad door mijn ziel Dauwdruppels transformeren spinnenwebben in kastelen van flinterdun…

Nostalgie is schuilen onder de paraplu van het verleden…

ik zit de zon schijnt over velden zover achter mijn gezicht ik keer in luwte achterover gedachten stromen uit het licht van gouden kleuren zie ik sporen ver weerkaatsend in een dal ingeperkt door de flarden van een jeugdig ideaal beelden stemmen in mijn denken door het weelderig gegroei hoor ik ruisen…

Als ik later groot ben, dan ga ik buiten spelen Niemand die me tegenhoudt En als iemand het toch aandurft, dan zal ik hem bevelen Al is het zijn zandbak, dat laat me koud Och was ik maar weer zeven jaar Met choco op mijn wang En ranja met een rietje in een plastic glas Fantasie en vingerverf op het behang Als ik later groot ben, dan koop…

Idealen Gratis af te halen Van een oud vrouwtje geweest Heel begaan Altijd binnen gestaan Neem ze mee Idealen van tv Niet van echt te onderscheiden Ontzettend wijs En heb je al idealen? Doen we halve prijs!…

De lieve vrede Veegt te vaak een berg afval Onder het vloerkleed Je hart te luchten Er geen moordkuil van maken Is veel gezonder Burgertruttigheid Is ook maar overleven Van het kuddedier De onwetendheid Richt enorm veel schade aan Bescherm en bestrijd Koester en bevrijd Sta voor je idealen Durf te verdwalen…

Idealen worden vermalen en tot gruis gemaakt, om vervolgens te verstuiven en nieuwe mensen aan-te-raken.…

Nostalgie die prijkt.…

Een vloedgolf van nostalgie, mijn heerlijke kindertijd.…

Regen sijpelt op de aarde als tranen vol zoute bitterheid die een hogere kracht bewaarde om te verzachten wat niet te helen is. Engelen zingen je welkom, in harten ben je gegrift en nooit meer uit te wissen en vereeuwigd ben je in de sterren toch…zullen we je hier vreselijk missen……

Kijk naar wat we geworden zijn Jij een losgeslagen kind ik een verbitterde oude vrijster Jij eeuwig op zoek naar je identiteit die je steeds denkt te vinden maar die nooit de ware is Ik zit vol wrok keer op keer mijn wonden te tellen Ze schoon te likken maar het vuil van jaren en jaren komt eruit Kijk naar wat we geworden zijn…

Als ik de kroontjespen weer zou kunnen likken Met de smaak van bittere inkt Als ik mijn eigen bloed zou kunnen drinken In mijn slapen klopt leven Het glijdt langs mijn zintuigen af In slapen droom ik mij binnenste buiten Als ik me zou kunnen omdraaien En de wisselwachter vermurwen Het verglijden van de tijd te keren Ik zou het leven omarmen…

Gewezen acteur overgevoelige groet haartransplantatie verwoed valt hij uit naar het groeizame gezag dat hogelijk acht maar nimmer verzacht verbitterd verkleurd gewas verouderde bloemen.…

herinneringen soms goed, soms slecht maar hoe beleef ik ze echt   is het recept vaak niet een eetlepel verdriet  met een snufje melancholie een handjevol weemoed en een beetje nostalgie een theelepel gelach en een pan vol idealen die ik allemaal zag smoren in het eigen falen   en verder een sudderende wens om boven mijzelf uit te stijgen…

herinneringen soms goed, soms slecht maar hoe beleef ik ze echt is het recept vaak niet een eetlepel verdriet met een snufje melancholie een handjevol weemoed en een beetje nostalgie een theelepel gelach en een pan vol idealen die ik allemaal zag smoren in mijn eigen falen verder een sudderende wens om boven mijzelf uit te stijgen…

red me van de nostalgie ik ga eraan tenonder je bent nog slechts een allergie je te vergeten is gezonder ik zag je gister op je fiets je kwam en fietste uit het niets je fietste gezwind jouw leven in ik liet je gaan met tegenzin red me van de nostalgie ik vraag niet om een wonder jou vergeten is niet veelgevraagd maar wel een stuk gezonder…

De kille harde cijfers Van mijn geboortejaar Spreken klare taal Het leven is half klaar Staande op een splitsing Een keerpunt in mijn leven Kies ik voor onzekerheid Door alles op te geven Zal het zover komen Dat keuzes zijn gesteld Leef ik voor mijn dromen Of kies ik voor het geld Veel is toch vervlogen Door keuzes ooit gemaakt Hoe kon…

'Mijn ideaal van zaligheid en deugd, 't Volmaakte, waar ik immer naar zal streven,' - Zo spreekt de roos - 'is een kortstondig leven, Vol kleur en geur en tederheid en jeugd.' 'Is dàt me een ideaal!' - spreekt de eik - 'Geneucht, Te zien geslachten na geslachten sneven, En eenzaam, boven lot en dood verheven, Te staan in statige,…

"Mijn ideaal van zaligheid en deugd, 't Volmaakte, waar ik immer naar zal streven," - Zo spreekt de roos, "is een kortstondig leven, Vol kleur en geur en tederheid en jeugd." - "Is dàt me een ideaal!" spreekt de eik. "Genéucht, Te zien geslachten na geslachten sneven, En eenzaam, boven lot en dood verheven, Te staan in statige, eeuwig-kalme…

Wat is de waarde van een ideaal Wanneer zij gevangen zit in woorden En schone taal Wat is de waarde van onze dromen Als wij weten Dat ze nooit uit zullen komen Wat is de waarde van de strijd Als men niet winnen kan Maar lijdt…

helderheid verdwijnt langzaam later en de vijver wordt een dooie plas Niets wil er nog in bloeien de waterlelie geeft het op geen kikker wenst er nog in te stoeien de lelie buigt haar tere knop Natuurlijk leven zonder compromis zal tegenwoordig niet meer gaan zo is ‘t leven – c’est la vie maar blijf als het even kan fier voor jouw schone idealen…

De ideale vrouw die ik zoek, heb ik niet kunnen vinden. De ideale man die ik ben, evenmin. Vreemdelingen vond ik, die ik helemaal niet ken. De liefste vrouw, die ik een beetje ken, is de liefste moeder, voor onze kinderen. Mijn eigen moeder, hield echt van me, onvoorwaardelijk, zoals ik ben.…

nostalgie op een speciale zomernacht met de radio op zacht speelde er muziek van de jaren tachtig… verwende mijn geest zo krachtig nostalgie kwam op de proppen spontaan stroomden vele tranen waren nog moeilijk te stoppen… en ogen creëerden zilte oceanen dus… alleen op mijn kamer op mijn vertrouwd gebied er vloeiden vele tranen…

Krokodillentranen als nostalgie in eigen nat.…

De ideale vrouwen, waarvan mannen dromen, dromen, gelukkig maar, niet van ons. De ideale mannen, waarvan vrouwen dromen, worden meestal ongelukkig, of zijn dom.…

eind; Dit ideale plaatje bedekt Zichtbaar de walmende beerput Van je onmenselijke ziel - Waaraan zoveel menselijke goedheid Ten slachtoffer viel…

Met warme nostalgie starend naar de fotolijst voelt de dierendag met dierbaar geluk op schoot als luxueus souvenir.…

stoomfluiten klinken daarbinnen herinnering er geurt nostalgie meegenomen door vroeger komt hij pas later terug…