Alle inzendingen over iets

fris hemelwater valt zacht op een jong blad wanneer wolken huilen gaan wordt alles eronder goed nat het blad zal groeien en klonen heeft het vele water broodnodig zo wordt het groot en sterk zal het mij straks belonen... wanneer wolken straks huilen gaan het hemelwater fris vallen gaat, zal ik vrij en onvervaard, onder het blad…

Tussen zoveel leuzen op de radio reklame zoek ik waarheid luister naar verheven muziek doe jouw ketting om kijk naar het blauwe van de lucht een poes die me verwelkomt, geaaid wil zie planten, bloemen in mijn tuin de kleur van viooltjes hoe intens en uitbundig warm ruik de geur van de olijfwilg dit is mijn kleine waarheid o…

ADORATIE mijn hond vind mij God bid mij dagelijks om brok met smekende blik SPIEGEL de hond houdt van ons omdat hij weet dat we veel op zijn soort lijken HULPHOND de voor reddingswerk gehaalde Sint Bernhard hond redt zichzelf het best WAKER je bent een waakhond hebt geen waakzame genen knijpt een oogje toe EMOTIE mijn…

nergens wordt het later in de tijd die zich verhult met omlijnde schaduw trekkende bewegingen, een uitgewoonde cirkel die september tracht te ontwijken door de vensters voor even te sluiten het bladerdak ontrafelt minitieus het ontsproten jeugdig licht dat gespleten de eindigheid voorziet van baldadige invasies welke de chromosianen…

Hand in hand, kameraden Hand in hand, tezamen één Het liefst te voet of met de step Zegt eerste man Aboutáleb De druk is groot Geen angst geen nood Niet allen tegelijk Voor Ahmed geldt dan maar één wet Verdeel en heers en splijt De stroom van mensenzee en Maas Erasmus vormt dan geen belet Aldus - en ik citeer Ahmed - Als…

Als ik uit mijn venster kijk, zie ik de overkant. Wat zie ik dan? Hetzelfde als bij mij. Er verandert niemendal. Een raam en een deur, dat is al. Maar achter dat raam. Zo stel ik mij voor. Daar leeft iemand met een naam. Met gedachten en wensen met pijn en met smart. Een mens met een hart... Wil ik het wel weten, of raakt het me…

Ik ben een kraakvis en ben mijn kraakbeen kwijt, is het mijn constitutie of de onverbiddelijke tijd die thans met scherpe tanden het merg uit mijn botten bijt ? Mijn liefste haalt haar schouders op, zo schamper en beschonken, houdt ze van losse eindjes en haar werk dat steeds blijft lonken. Ik breek in bij mijn moeder en neem laudanum…

Het was in het ochtendgloren, waarin donkere nachten verdwenen... Het is in de zuiverheid der geesten, dat kwaad vermoeden de onrust verslond. Het zal zijn in mijn liefdevol vergeven, waarin de intentie van elk mens in mijn diepe gedachten het leven op aarde doet opleven. Ieder vergeven brengt nieuw en mooi, schoon leven.…

Zij draagt een kanariegele rok en een pimpelpaarse blouse. Ze draagt een rode en een groene sok. En d'r haar is een en al kroes. Zij loopt op schoenen met hele hoge hakken en plateauzolen. Haar ogen heeft zij achter een roze zonnebril verscholen. Er hangen opzichtig gekleurde kettingen om haar hals en in haar oren draagt zij grote oorringen…

Samen met haar zoon zit zij in de trein, als er nog een passagier instapt, zoekend naar een zitplaats, een klein rukje aan een riem, aan het einde van de halsband een hond in speciaal tuig. Zoon vraagt: mamma is die meneer blind kan hij niks zien? Heeft hij daarom die stok en hond misschien? Mamma zegt lichtelijk verlegen, ja joh stil nou…

Lof voor de teler die vergeten groente eer bewijst Die man verdient een lintje maar ik lust geen chichorei Daarnaast staan kleffe schorseneren ook niet op mijn lijst Geef mij maar boontjes op een bedje van gestoomde rijst En om het af te maken in de vaas een bosje prei…

Er is zoveel schoonheid te vinden, maar soms zien we ze niet of lopen verloren omdat we geen vrede vinden in ons hart maar onrust. Er is zoveel schoonheid te vinden maar soms horen we ze niet omdat we zelf teveel praten of woorden herhalen die er al waren. Er is zoveel schoonheid te vinden maar soms voelen we ze niet omdat we te vol zijn…

Ik slenter, er valt een inzicht voor mijn voeten – ik draai er omheen.…

Liefde is je aan elkaar verwarmen Hunkerend in elkaars armen. Liefde is een en al tederheid Elkaar beminnen tot in de eeuwigheid. Liefde is samen naar een doel Het altijd bij elkaar blijven gevoel. Liefde is meer dan deze ene nacht Door de wederzijdse aantrekkingskracht. Liefde is samen naar een onbekende plek Door het lint gaan en…

Kaarsrecht achter mijn schrijfmachine komt zomaar het geratel van een dood gewaande melodie tot leven ik schrijf sneller dan God (of mens) kan lezen knipoog naar de letter V een muffe geur van carbonpapier doet het belletje rinkelen de punt slaat gaten in mijn brein en tien vingers vergrijpen zich aan letters die hamers samenknopen…

Ik heb twee glazen flessen, hun halzen trekken krom. 't Zijn twee precies gelijken, ik lach er een beetje om. Het is alsof ze naar mij buigen. Glanzend groen, een mooi gezicht. Ze hebben een dikke bodem, die schittert in het licht. Ernaast staat een klein vaasje, met één enkele rode bloem. Vanuit mijn stoel zie ik het aan, het hele plaatje…

Onwennig was het zeker, tien jaar terug Waar te beginnen met de rituelen Van formuleren en met woorden spelen Festina lente, langzaam, niet te vlug Je doet iets waar je voor geroepen bent Een stap in 't rederijk waar je mag falen Een taak waarvoor de Muze je komt halen Als inspiratiebron van je talent Als dichter word je immers niet…

Wij Nederlanders zijn kuddedieren, van de bovenste plank, zodra er iets naars te melden valt, weigeren we constant, het aangebodene. Is er iets mis met de eieren, loopt de goegemeente te meieren, en stopt met: juist het eten van de eieren. Is er iets geroepen omtrent vlees, zoals nu weet met niet hoe snel het menu moet worden…

Tussen de plooien van toneelgordijnen vouwt zich de ingehouden strijd. In rollen ingeleefd sluit je binnenste zich buiten tot je er niet meer aan ontkomt. Tussen de uitgevouwen bedgordijnen, herinnerend aan pijenstof ontpopt de ingehouden strijd tot het verstomt, het einde speel je niet, dat ben je.…

Onuitspreeklijk Opperwezen, Die voor ons een Vader zijt! U zij eeuwig lof gewijd, Eeuwig worde Uw naam geprezen! Al wat leeft valle U te voet, Driemaal heilig, driemaal goed! Kome Uw rijk, o grote Koning! En geschiede Uw wil alom, Boven in Uw Heiligdom, Hier in aller mensen woning, Tot dit aardse schaduwdal Als Uw Hemel worden…

Storm op komst. De lucht werd geschilderd met de meest intense kleuren die de goddelijke kunstenaar op zijn palet durft te mengen. Het was donkerblauw en pikzwart. Dreigend grauwgrijs een kleur apart. Wit in alle mogelijke tinten in die eindeloze lucht. Ik keek ernaar en slaakte een zucht. Door de inval van het licht waren de bomen fluorescerend…

Rond deze tijd van het jaar ben ik niet in de kerstsfeer meer dan anders... want ik ben iedere dag van het jaar in de kerstsfeer. Voor vrede en veiligheid liefde en warmte geborgenheid in iedere ziel!…

als praten spreken wordt kijken in omzien verandert horen het luisteren verstaat komt stilte stapvoets binnen een zacht handbereik…

Alleen liefde waar ik ben, Familie, vrienden, iedereen wenst me goed Ze houden van mij en ik van hen Ik besta in liefdesgloed Een traan die breekt mijn wang en op kijk ik, verschrikt De zon, mijn ogen, de pijn en het gezang De wind fluistert in de kuil, verstikt Het fluistert voorspoed, afscheid in een flard heimwee, verleden, een afgebroken…

Zijn vrouw had zijn boeken netjes klaargezet in kartonnen dozen. Misschien zullen studenten er blij mee zijn, zei ze monter. Hij stierf in april na een lange ziekte. Hoewel veel ouder dan ik, was hij nog altijd een student. Hij bleef studeren. Een man met zin voor humor wat mij doet vermoeden dat hij echt van het leven hield. Zijn begrafenis…

Het verlangen ernaar vertrekt van de gedachte dat werken vervreemdend is. Dat arbeid altijd een beetje dwangarbeid is. Mensen een zucht van verlichting slaken wanneer ze er eindelijk van verlost zijn, en zich samen met hun partner van ’s morgens tot ’s avonds, dicht bij elkaar, in huishoudelijke kwarweitjes. Deze genadige onderdompeling…

Geen goesting om iets te doen, veel te warm, veel te zwoel. De kleren kleven aan mijn warm gekookt vel. Druppels zweet likken zich een weg in de rimpels van mijn voorhoofd, om dan langs mijn gezicht, naar beneden aan mijn kin te kietelen. ‘k Ben te lui, om iets uit te spoken, ik blijf liever ondergedoken, in het avond donker, zonder licht…

Blauwe bloemen in een blauwe lijst, die wil ik maken. Ik zie ze reeds in mijn gedachtegang. Het doet me nu al deugd, blauwe bloemen in een blauwe lijst, geven me nu al vreugd. Blauwe bloemen in een blauwe lijst, en dan op een witte muur. Ik stel het me zo voor. Mijn hart raakt al vol vuur. Die ga ik schilderen, schilderen in azuur. Het…

Wijd open is de poort. Ontsluit je geest, je hart. Wolken onder hoog blauw drijven bij je binnen. Bomen spreken je aan in hun menigvuldige gedaanten. Een zacht ruisen van varens en grassen begeleidt je stappen. Vogelzang weerklinkt vanuit de struiken. Plots geritsel en dan stilte. In het blarentapijt zie je het leger van een ree. Rimpeling…

mijn koosnaam is roddel ik heb dus geen respect niet voor gewone mensen noch voor de celebraties ik minacht alle reputaties die ik liever ook vermink met mijn ongerechtigheid mijn bijnaam is achterklap ik breek harten vol liefde verpest gelukkige levens met mijn altijd sluwe laster die ik zo graag citeren laat om zo van jan en alleman…