Alle inzendingen over ijs

We wachten op het ijs, of er genoeg komt om de ijzers onder te binden tot men het weer genoeg vond! Het is ijskoud, moet je weten maar deze kou is niet te meten! immers, kunnen mensen ook vrij ijzig zijn nou, laat het dan maar vriezen, want: Daar kun je jezelf op kleden!…

Vorige week om deze tijd, sneeuw ijs en kou een ritje leert: een weekje later, wat graden verschil en de kopjes van mooie tere bloempjes steken boven de grond. Hier en daar geel, wat paars met wit iets verderop een heel veld geel nee niet het gras maar bloempjes een wereld van verschil met toen!…

Onder een nieuwe maan Wandelen we Naar een nieuwe toekomst Jij kwispelt de weg Langs struik en heg Snuffelt aan bloemen En plukjes gras Mijn nieuwe kompas Mijn nieuwe lantaarn In een diepblauwe nacht Een Nieuwe Maan Verlicht mijn bestaan Luna is haar naam Samen Dansen we De vier seizoenen Van het leven…

Die schaatsers zijn verrekte eigenwijs, Dat volk begeeft zich constant op glad ijs.…

Als ik je daar zie liggen gaat mijn hart als een gek tekeer. Je smelt als ik je aanraak, mijn tong streelt je telkens weer. Je smaakt zo heerlijk zoet, zo om in te bijten. Zodra de ijscoman komt weet ik wat ik als eerste doe. Dan ga ik je halen, jouw koelte op mijn hete lijf. Mijn mond je zachtjes omvatten totdat het stokje overblijft…

ze kijkt hem van onder haar brilletje minzaam aan terwijl ze met haar lepel kieskeurig haar eenkleurig vanilleijsje voorzichtig proeft beide tachtig jaar grijs en krom maar naast elkaar misschien heel wijs ze kijkt hem zo nauwkeurig aan niet op zand gebouwd maar op het ijs.…

Hoe bijna ingetogen het licht boven dichtgevroren meanders neigt zich aan al wat uit het ijs steekt te bezeren…

Een lust voor het oog en voor de mond haar lach uitnodigend haar verlangen uitstrekkend voorbij bergtoppen en gletsjers. Haar lippen ongeblust totdat zij de ware kust: een ijsje voor het slapen gaan om ’s morgens fris weer op te staan.…

Lila grijs hier is het bewijs water dat bevriest noemen ze ijs.…

als ijspegels ontdooiden we met messcherpe kantjes nog lang niet de warmte maar al wel dicht bij elkaar…

een eskimo draagt in zijn iglo graag een eskimono…

Het ABP laat de pensioenen dalen Afghanen vechten voor de Taliban Men sleutelt aan een kernbom in Iran De leraar moet zijn staking in gaan halen Maar wat ons toch de meeste zorgen baart Is of er ijs ligt op de Bonkevaart.…

M'n kraag hoog De jas dicht Geen betoog Alles ligt Open en bloot Lezend verlicht Alleen het rood Van de kou op je gezicht Er valt geen sneeuw meer Alleen nog hoop Keer op keer Geen koek noch zoop Zo meanderende de winter En het geluid ervan Richting wat verbeelding En nog zo wat dan…

bloemen van ijs op ramen getoverd het koude is buiten het warme in mij verlang naar de zon en zomerse kleuren het vrolijke fluiten van vogels in mei strepen van licht op muren getekend het warme, jouw lichaam het koude, mijn tong vergeef me mijn zonden mijn lust en mijn vraatzucht ik lik aan een ijsje en voel me weer jong…

een blad aan de tijd wordt gerijgd Je bent ijs Maar dan van het zoetste soort Zodat zelfs de zon wordt gekoeld De wind zwijgt En schrijft in het lover : Dit is het warmste dat ik ooit heb gevoeld.…

Als dan de winter invalt gaan wij schaatsen op onderwerelden van pikzwart ijs, maar één raakt achterop bij oude plaatsen en één slaat een doodlopend slootje in. Zo eindigt steeds onze gezamenlijke reis.…

Het maagdlijk ijs is minder glad, O jeugdlief, dan uw levenspad.…

Veel schaatsers slaan dit advies al sinds zondag in de wind en gaan toch het ijs op.…

overal mijn handen wijzen naar jou En als ik je alleen zie lopen Bewonder ik je Als je kijkt blijf ik geloven Als je lacht lach ik met je mee Je ziet mij Ik zie jou Ik hou van jou En in gedachte jij ook van mij De zoete versnaperingen brachten ons dichter bij elkaar Nu het heden is veranderd Zwijgt de chocolade en praat het ijs…

als klein kind een dreumes verdwaald in taal luisterend blind de zee niet meer als de zee niet meer in het oor waarom gaat dit door muziek in je gelaat niet de zee als meer er staat ruis in je ogen schuim op de regels slapende egels vogels drogen ogen waarom staat het veld leeg in koude lucht ik maak het vol daarom…

Definities maken van stromend water ijs. Symbolen verstarren wat werkelijk is. Liefde doet ijskoud ijs smelten. Liefde maakt mensen wijs.…

Ach, Wopke heeft altijd al graag geschaatst En ook is hij al jarenlang een fan Van onze ongeëvenaarde Sven Maar deze actie was gewoon misplaatst Zijn ‘werkbezoek’ verdient geen schoonheidsprijs Hij zakte ongenadig door het ijs…

Ook al zal het nooit weer vriezen toch zakken meer mensen door het ijs…

gevangen in het blauwe ijs het lichtblauwe ijs geen gletsjer die de stilte breken kan het smelt het druppelt maar het ijs breekt niet…

'k Bad en vertrouwde, maar het was een farce, beslist een klucht Gevloerd en afgevoerd zette een coma mij buitenspel 'k Ben helaas niet meer die ik was uit mijn hoofd gekropen, vloog 'k en liep ik samen met jou langs een ravissant ravijn De klok evengoed tikte door kortte slechts noch lengde tijd Wij hebben ervaren hoe jaren kunnen vervluchten…

Toen ik vanmorgen opstond lag er ijs op het water lag er ijs op de auto’s en ijs op de straten De wereld was van ijs Tenminste, zo leek het Toen ik vanmorgen opstond lag er een glans op het water lagen er glitters op de auto’s en glitter in de straten De wereld was vol glans en glitter Tenminste, zo leek het Toen ik vanmorgen opstond…

waar de wind het ijs splijt wil ik het vuur begraven het inbedden net vóór de vuurzee haar vlammen ontvouwt de gloed in ijs vereeuwigen net vóór het vuur het water raakt hoe het zich tooit in vlammend verenkleed waar de wind het ijs splijt wil ik het vuur begraven…

het is weekend en het ijs is weg we drinken chocolade in de kantine van de ijsbaan en we praten over vorig weekend op natuurijs met tegenwind en zo zwaar dat we steeds vielen met al die scheuren in het ijs maar wel echt mochten we moeten kiezen dan zeker dat ijs en niet de ijsbaan tot onze verbazing…

Niet goed wijs Wat ligt er op die plas, is dat geen IJS?! Laat mij dat nou eens lekker zelf bepalen 'N zonnetje, m'n schaatsen, veters strak Ik zie het al van mijlenver zo'n w..…

Nu schaats ik weer over het ijs, Op Hem is het waarop ik zal vertrouwen, En niets brengt mij nog van de wijs.…