Op de plek waar je was
Ligt het hier nu voor me,
Tastbare herinnering aan
Jou, aan je gevoelloos hart,
Een levensteken van jou
Waarin de ijskou nog voelbaar is
En waarvan het de vraag nog maar is
Of het ooit ontdooien zal…
Ik zie de stralen
van regen
de kou
van jouw herinnering,
het liefdeloze
dat jou vormde
tot gekwetst
mishandeld wezen
dat daar slechts
nog schemert
in de ijskou
van het bevroren gevoel
achter tranenblauwe ogen.…
Stam die uit
Duizend deeltjes
Bestaat, bast
Doortrokken van
Leven dat
Voorbij kwam,
Die op de grens
Van wat van mij is
Stormen opving,
Dodelijke ijskou
Trotseerde, beschutting
Gaf in zinderend hete
Zomerzon - jij staat
Hier zonder te weten
Dat ik hier woon,
Dat ik hier mens ben
Zoals jij voor
Iedereen en voor
Niemand…
met het noorderlicht
in aanschouw
vliegt het voorbije leven
langs mij heen
zo dierbaar en
voor altijd in
mijn hart
zoete herinneringen
suizen langs mijn oren
om voor immer op mijn
vleugels mee te dragen
met mijn ogen gericht naar
de horizon
trekt de ijskou aan mij voorbij
zie ik aan de evenaar
de zon weer schijnen…
gaat de bus
verder richting stad
Maar ik ben nog daar,
waar de regenboog
het canyon raakt
en 't pad die weidse lus haakt
in het landschap
Vlak, onder de gletsjer
Wil geen pot met goud
maar lopen nu de storm
is uitgeraasd
De knisperende zwarte lava
als basterdsuiker onder m'n voeten
Zonder haast
laveren tussen de vulkanen
De ijskou…
(voor Chester Charles Bennington)
'We all have wings, but some of us don't know why'
Michael Hutchenge
Als kind ben je seksueel misbruikt,
een vriend van je vader verwoestte jou,
waardoor jouw ziel werd gefnuikt
en je continu krijste in de ijskou.…