Alle inzendingen over ik-vergeet-jou-nietje

groei hoger, toe, want niemand ziet je, klein, bescheiden vergeet-me-nietje. Andere kleuren lijken grauw naast jouw wondermooie blauw. Van zo'n hemelsblauw verschiet je en een naam als die van jou klinkt haast als een liefdesliedje, enig mooi vergeet-me-nietje.…

de waterdruppel op het vergeet-mij-nietje glinstert in de zon…

Vergeet-mij-nietje ik vind 't een zalig woord als uit de hemel…

hoe klein en fijn ook ieder jaar vraag jij aandacht vergeet-mij-nietje…

Het fluisteren van de wind je stem belletjes die rinkelen in de verte je lach de zachte gloed van de schemering je ogen het schuchtere ontwaken van een bloem je glimlach de stralen van de zon en de maan de liefde tussen jou en hem een dauwdruppel op een vergeet-me-nietje een traan op mijn wang…

ik nimmer nooit zo fijn... vergeet-mij-nietje…

ik vergeet niet papa zolang mijn hart klopt wie jij bent voor mij vertelt het mij steeds met fluisterende stem die mij jou laat herleven als zitten wij onsterfelijk voor altijd bij elkaar…

aan jou Die ik eigenlijk allang vergeten was…

"vergeet-mij-nietje" draagt?…

Mijn schatteboutje ma cuisse de grenouille ma grande vadrouille mijn margootje mijn peugeootje mijn babydolletje mijn vergeet-mij-nietje mijn eekhoorntje mijn hazel- nootje mijn o maal ootje mijn dobberbootje…

iemand die weet dat ik je nooit vergeet ziet mijn diepe verdriet dat ik niet weet waarom ik je niet vergeet en vol verdriet verliet vertel ik niemand…

fascinerend verloren allerlei omstandigheden ervaring werd der eigen waarde aarde definitief verheven tot witachtige poëzie, nochtans te gemakkelijk verwilderd veranderd boos - vergeet- mij - nietje nooit iets aan - vergeet - mijn - niet.…

hij leunde boom, zei ik dag en avond ik bukte vergeet-me-nietje, zei hij dat zich niet laat zien brug, vertelde de wind van hem naar haar ik droomde de eerste nacht 't was een fijn gesprek, zei hij…

vergeten ei ei ik en gij de ezel speelt schalmei voor Hansje en voor Grietje Hansje met zijn rozenkransje Grietje met haar vergeet-mij-nietje zijn langs de sterren gegaan Venus is van koper de andere zijn goedkoper de andere zijn van blik en van safraan is Janneke-maan Twee oren om te horen twee ogen om te zien Twee handen in het lege…

Vlindertjes Vrolijk en vrij Dwarrelend Ergens binnen in mij Kriebelend Een heel fijn gevoel Jij kent het Weet wat ik bedoel De oorzaak Voor die vlindertjes in mij Die oorzaak Ja, dat ben jij !…

Och kwam Ranomi nou maar uit het westen, Geen nietje zou mij deze dag verpesten.…

Ik wil dat je hier bij me bent Met je lichaam tegen het mijne aan Ik wil je handen stevig vasthouden Om ze nooit meer te laten gaan Ik wil je zoete lippen proeven Op een manier die niet zou mogen Ik wil verdrinken in de glans Vocht van je schitterende ogen Ik wil je benen kunnen strelen En je mijn liefde laten voelen Ik gaf je 't vocht…

schenk mij het vertrouwde mijn leven, mijn lief je weet, ik ben zo’n dromer als een stille voorjaarsvlinder altijd fladderend op weg zoekend naar een zomer naar het vergeet-mij-nietje de verscholen dapperheid tegen de wortels van het rietland och, laat mij vleugelnachtjes wangenzachtjes slapen tegen de schoonheid van je hand…

wordt uitgestrooid en verwaait met de wind dan zal ik ruisen, ruisen in de hoge toppen van de populieren word ik meegesleurd met de zaden van bloemen en planten zal ik rusten onder het bladgoud van de herfst tot ik verteerd in de winteraarde zal ontkiemen in de lente ik zal de witte lentekrokus zijn die glinstert in het zonlicht het vergeet-me-nietje…

Woorden gaan als een vergeet-mij-nietje. Behalve de zin die nooit is uitgesproken. Alles naar de kant in een hoek geveegd. Het hart met de schouders ineengedoken. Als schaamte of misschien onwetendheid. Het woord dat onopgelost blijft knagen. Een terugkerende onbeschrijfelijke steek. Het woord dat je blijvend mee moet dragen.…

Jou vergeten?…

De Gentiaan is naar Joke gegaan, het Vergeet-me-nietje staat bij Rietje. De Goudenregen heeft Toos gekregen, de Ridderspoor staat bij Floor. Onze Lavatera staat nu bij Vera, de Anamonen heeft Astrid meegenomen. De Angelier is aan de zwier, de Akalei heeft averij.…

De Gentiaan is naar Joke gegaan, het Vergeet mij nietje staat bij Rietje. De Gouden regen heeft Toos gekregen de Ridderspoor staat bij Floor. Onze Lavatera staat nu bij Vera en de Anemonen heeft Astrid meegenomen. De Angelier is aan de zwier de Akelei heeft averij.…

ze bewaart de beste champagne in een oude lakenkast “brood en spelen” roept ze net als Caesar heel verrast een ingebouwde stereo het beste komt van B en O en als ze je dan vraagt zeg je echt geen nee Havana’s en wat kaviaar een droefgeestig handgebaar maar uitzonderlijk zo mooi ze heeft een nietje door… haar navel en haar mooie lach…

Ooh, beeldschone papillon Koersend op de gang van de wind Fladderend van gazon naar gazon Onderwijl neerstrijkend op een slechts vergankelijke klaproos Even rustend Je prachtig gracieuze vleugels dansend in de zon Doch aan de einder wuift reeds een vergeet-mij-nietje jou tegemoet Verwachtingsvol passeer je zelfs de klavertjes, Zonder enig…

Op het doorleefde tafeltje pronkt in een blauw kunstzinnig vaasje een wonderschoon boeket van longkruid en vergeet-mij-nietjes, judaspenning en het blauwe druifje. De trui nog vol tuinpluis kijkt hij me stralend aan ik zie in de mij zo vertrouwde blauwe ogen veel meer nog dan zijn liefde voor dit schone.…

voor de liefste Wanneer, ook dán als de andre tekens zwijgen, De ziel haar zucht in kleuren wedergeeft, De Min haar blos in 't rozenblad doet stijgen, De Erinnring in 't vergeet-mij-nietje beeft; Als Hope fladdert in de groene twijgen, De Rouw in 't lover der cypresse zweeft; Als Jaloezij de gele tulp doet hijgen, De Glorie in de frissen…

Toegerust met nieuwe lentes is de wachtkamer emotieloos terwijl ieders hart om een vergeet - me – nietje vraagt al zijn ze reeds geplukt en verwaterd door de langen vazen waarin droogboeketten zwijgen en zich rijpen aan het frêle licht zachtjes schuifelen de voeten onder de langgerekte benen en is verveling het uur van het moment…

Op het zwijgend erf der doden Bloeie 't roosje in de schâuw, Maar 't vergeet-mij-nietje er nevens: vluchtigheid en liefdetrouw.…

Ik ben op zoek naar mezelf en ik ben zo moeilijk te vinden. Het is zo frustrerend. Ik kan me er zo over opwinden. Waar is mijn eigen ik? Ik ben niet wie ik ben. Hoe verander ik dit toch? Anderen kennen me niet zoals ik mezelf ken. Ik zou het zo graag laten zien. Ik zou hier zo graag over praten maar hoe begin ik erover, want niemand heeft…