In deze wereld van ' ieder voor zich ' loop ik echt verloren
Ikzucht wordt een pest en kan me echt niet bekoren.
De agenda's zijn toch zo vol, léven we nog wel
Dagelijks wat aandacht voor elkaar, minder haast, niet zo snel.
Wat minder ik, iets meer: jij, dat ware wijs
Mag deze droom uitkomen, mensen lief, het Paradijs!…
De lichte dag is niet welwillend
Hij zou `t willen
Kunnen dromen als de nacht
Liefde vrede
En meer cliché
Donkere clichés zijn licht geboren
Tijdens de geveinsde droom
Daglicht toont werkelijkheid
Een chaotisch moeten
De start van weer
Het aangezicht van enge prestige
Ikzucht toont zich schaamteloos
Laat rijkdom tot zich komen
Via…
Nooit heeft de vonklende oge van 't meisje hem geroerd,
nooit heeft 't gestreel der moeder zijn ziele blij vervoerd,
nooit heeft het staamlend kindje verrukt zijn kille borst,
nooit hebben zijne lippen naar frisse kussen dorst,
nooit loopt er op zijn wangen een traan voor 's broeders smert,
Slechts ikzucht, haat en afgunst bestormen woest…
't Zijn nog steeds dezelfde klachten,
Voorgeslacht en tijdgenoot
Werken nog met de oude krachten:
Sterken maken zwakken dood.
Voor je naasten moet je leven,
Is het hart maar goed geplaatst;
Ja, zoo staat er wel geschreven,
Maar je zelven ben je 't naast.
Eigen haard en eigenliefde
Vragen zorg en overleg;
Wat die levenseisen…