Alle inzendingen over in hoeverre ken je de ander?

ik raad jou zelden goed je geest danst je woorden lopen onmeetbaar uiteen je dromen maken verderlichte sprongen je liefde blijft over ik tast in het duister ik raad jou zelden goed…

De eenzaamheid der volkeren alsmede haar geborgen veiligheid, draag ik en koester ik in mijn hart. Mijn hart en de twee ogen vol van eeuwigheid, volledig en vredige scherpzinnigheid. Diep van binnen. Alles droeg bij tot verbrede broederschap en verwantschap. Eveneens aan de eenzijdige doch veelzijdige waardigheid in en van ieder mens. Het…

genen maar wat en hoeveel van wat ik doe schrijf ik zo bekeken nou eigenlijk aan mezelf toe vraag me af als ik in mijn familietrekken delf in hoeverre in hoeverre ben ik nou echt nog van mezelf…

in hoeverre kunnen we elkaar in wezen lezen in hoeverre kunnen we elkaar nou echt verstaan in hoeverre de gedachten die er achter onze ogen veelal ongezien rondgaan ik versta jouw taal meestal niet toch zie je en troost je mij in mijn verdriet de vraag is wat zou je mij het liefst willen zeggen?…

Of te wel de komende realiteit van DONBAS EN GAZPROM Het is een opgeblazen conflict Tussen de grote en de kleine Als tussen David en Goliath alias Donbas en Gazprom Waar ook het westen zoveel baat bij heeft De olie gaat zeker weer stromen naar Europa Maar de Oekraiense grensregio Donbas wordt bezet En via een uitgeschreven referendum…

Ken je het gevoel belazerd te zijn zonder dat die ander dat wilde Ken je het gevoel van snijdende pijn Waardoor je het soms uitgilde Ken je het gevoel van alles geven zonder dat die ander dat voelde Ken je het gevoel te leven met iemand die het anders bedoelde Ken je dat gevoel van houden van zonder voldoende respons Ken je dat geven…

Je kunt die Zorreguieta veel verwijten, Hij was ooit als minister flink verkeerd. Maar zoals hij de landbouw heeft beheerd Had hij in eigen land toch kwaliteiten. Wellicht dat je daar dwaze moeders ziet, Maar gekke koeien zie je daar dus niet.…

Ik ken je niet, jij mij evenmin en toch is het of er een band is. Ik ken je niet heb je nooit gezien en toch is het of we verbonden zijn. Ik ken je niet maar wie kent elkaar wel want zeg eens eerlijk bent je ook zo snel om de deur uit te lopen.…

ik ken een huisje met nog ranke wilgen voor de deur ik ken een boerderijtje met jonge stieren in de wei ik ken een boom die onder appelen bezwijkt ik ken een akker een zee van vlas gelijk ik ken een kerk met potloodtoren ik ken een poort met blauwe regen in de zomer ik ken zoveel maar zeg mij ken ik jou…

tijd geschreven daarom is 't ook een hartenkreet niet meer dan een oerkreet zoals dit leven tijdelijk ouder worden woorden luid en duidelijk vastgoed verven letters die wij erven dat is mooi het kriebelt dat hooi zomer zo zoet en zacht wat zouden wij doen zonder de kracht in de verbeelding, een zoen ren ren ren zover je ken…

echt daar valt met mij serieus niet over te bellen geen verbinding mogelijk achter letters woorden regels en de ruimtes daartussenin ga mij hiermee alsjeblieft niet kwellen zij die ik ken (vrinden?)…

Hoe makkelijk is het te oordelen over een ander. Hoe makkelijk is het te veroordelen als het gaat om een ander. Hoe veel makkelijker is het de hand te reiken de helpende greep doet meer en meest van al: het minste zeer. We staan met onze vooroordelen klaar als het ons uitkomt maar niemand is perfect dus zijn vooroordelen ONGEGROND.…

In gedachten leef ik mee op afstand, niemand verwacht ook iets anders. Ik ken mezelf ook niet altijd even goed, maar ik ken het gevoel.…

Een lijntje naar elkaar Lijkt zoek Ik wil haar graag weer vinden…

ik vind het geweldig dat ik je ken met je kan lachen en met je kan praten ik vind het geweldig dat ik je ken steeds vertrouwen en elkaar vrijlaten ik vind het geweldig dat ik je ken mijn zorgen mag delen en met je kan huilen ik vind het geweldig dat ik je ken ik zou je voor geen ander willen ruilen…

Als vanzelf zijn gedachten die langs mij glijden en die ik niet ken anders dan de mijne en spreken ogen in een taal die ik wel ken maar niet versta...…

Ken je dat gevoel, van nergens anders meer, rustig aan kunnen denken, van alle aandacht die je hebt, aan “haar” willen schenken. Ken je dat gevoel? Ken je dat gevoel, van licht en van warmte, het spel van zon en maan, met “haar” in gedachten gaan slapen en ook weer met “haar” op te staan. Ken je dat gevoel?…

Ik mis je Al ken ik je Nog amper Mijn gevoel Zegt wat anders Al ken ik je Nog amper Het voelt Als een groot Verlies Jou niet Meer te zien Ik mis je…

Je leeft in het heden, Maar, in hoeverre eigenlijk, Want wie je was en werd, De mens die je bent geworden, Is tot zwijgen gebracht Door je verleden, zeker Niet door je dromen, Jouw waarheid verstomt In het zicht van alles Dat je ongewild is overkomen…

God, geef me de sereniteit Om wat ik niet kan veranderen te accepteren De moed om te veranderen wat ik kan En de wijsheid om het verschil te weten Mijn sereniteit wordt al mijn hele leven afgebroken door de mensheid Uit haat en woede opereren, is wat ze mij leren Tegen wie moet ik die botvieren dan? We mogen toch ook niet vergeten?…

Eeuwige, Als een vreemdeling op zoek naar woning sta ik aan uw poorten. Ik fluister uw Naam. Waarom bons ik niet op de deur? Sla ik niet op de trom? Roep ik U niet met luidde stem? Waarom toch…, fluister ik? Ben ik bang beschaamd tegenover U te staan? U die geen naam vergeet, geen mens veracht. Geen wezen met lege handen heen…

Ik weet niet in Hoeverre ik nog Leven wil nu het Water zich terugtrekt En mijn hersens op Het droge achterlaat En het eeuwig Eb lijkt te blijven, De kuststrook breder Lijkt dan ooit, En mijn brein Verdort zonder Uitzicht op beter…

Het moeilijkste om te leren is doorgaans afleren!…

In hoeverre je echt bij me bent wanneer je leeft in mijn gedachten durf ik niet uit te leggen door middel van de geschriften het oude schrift staat vol met citaten die ik ooit schreef voor mijn hart een verlangen naar authentieke devotie en ware bezinning voor mijn lusten het grijze schrift heeft veel hiaten die ik verzwolg met mijn smart…

Ik kom graag bij mijn 'eige' bij mijn 'eige', eigen ik ik kan het heel goed vinden met mijn 'eige', eigen ik Maar 't allerliefst ben ik me 'eige' bij jou, ook een 'eige', eigen ik jij leeft altijd in mijn eigen met een lach en met een snik Dus ieder eigen en ook samen het ultieme wat liefde biedt door steeds ruimte te geven…

Bij collega's ben ik iemand Die niet veel zegt Bij vrienden ben ik iemand Die voor een ander vecht Bij jou ben ik mezelf Je neemt me zoals ik ben Want jezelf anders voordoen Is alsof ik mezelf niet meer ken…

De zee was het doel van de fietstocht, en zalig zoel waaide de wind, je duwde me aan toen ik moe werd, ’t ging regenen, ’t werd ander weer, ken je me nog van die keer? Ken je me nog, van die keer waarop je zo zacht naar me lachte, ik vast in je woorden geloofde, je loog nooit was wat je beloofde, ken jij je nog van die keer?…

Ik ken jou, jij kent mij, We kunnen het goed vinden, beiden zijn we blij, Jij wordt nooit van mij Lieve Zoë, Jij kent mij, ik ken jou, Allebei een ander, allebei trouw. Ik word nooit van jou.…

Maar nu ik zie hoe jij werkelijke bent, Ben ik blij, dat ik je niet meer ken. Ongelooflijk hoe jij kan flemen. Om iemand daarna alles af te nemen. Zo laat je zien hoe je bent, Ben ik blij dat ik je niet ken. Nu beloof je iemand je eeuwige trouw, Een mooie belofte gedompeld in rouw.…

probeer wat voor jou te schrijven dat valt niet mee aangezien ik jou niet ken verschil tussen kennen en kunnen kan hier niet maar even terug naar jou mmmm dat kan ik wel beloven eeuwige trouw zal met je dansen zoenen praten lachen huilen zweven door dit eeuwige leven maar voor eeuwig is erg lang maar alleen zo bang het voelt een beetje…