29 resultaten.
afscheid zonder te kennen
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 298 wat ik ook vermag te wezen, de tijdlijn
scheidt mijn discrepantie en hallucineert
zonder het vermogen tot herstel, een treurnis
is als een gebroken hart met in het midden
een lamgeslagen vleugel
het beeld herrijst en herroept de enkelvoudige
zich aan te sluiten bij de meute, trendvolgers vertragen
hun tred en wankelen bij een linkse tegenwind…
Talent
hartenkreet
2.0 met 6 stemmen 622 Een drankzuchtig schilder uit De Bilt
is van de Van Gogh's helemaal wild
de fles en Vincent
zijn vast inherent
zodat drank zijn talent niet verkilt.…
Inherent aan vrees
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 187 Ik beschilder geen doek
met stadse aangelegenheden
de druk op het stof
zou mijn dood kunnen wezen
inherent aan vrees vlij ik
mij tegen jouw borst, zoek de geur
van zweet en bedien je
schoonheid op het ritme
van mijn kloppend orgasme
het gespuis dat me belaagt
zekert mijn hart in weersfonteinen
geen hagel zo slagvast als jouw liefde
die…
vergankelijkheid
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 160 O werelds leven
niets zo wraakroepend de dood
mee met de baring…
Op zoek naar innerlijke rust
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 214 laat het maar los
mijn lief
doe je ogen nu maar toe
de wereld wacht wel even
mijn lief
want je bent ontzettend moe
morgen kun je weer verder
mijn lief
zo strijdbaar als jij bent
wil je niemand pijn doen
mijn lief
dat is aan vissen inherent…
Schemerachtig
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 67 als door een sluier overvallen
is de leegte juist nu zo groot
daar het zicht vertroebelt
doch nog net zienderogen
voorbij vaart aan degene
die al even verloren was gewaand
tellen de tranen niet die
het oproept maar ongeschreid
zullen blijven, al kleuren ze
inherent aan het gemis
dat dwars door alles snijdt
nu het moment daar is…
Dominerende spreuken
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 1.078 Ik was laat, het koper
van de nacht roodde nog roder dan mijn
bloed doorlopen ogen, ik had mijn
hartstocht verloochent aan de
stenen in de straat
in het inherente bestaan
van mijn ik, mijmerde ik
dat de regen mij kon drogen
en de wind mij kon laten
zeilen zonder zeil en mast
ik domineerde de spreuken
van mijn ziel en weersprak
de schoonheid…
Dominerende spreuken
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 1.527 Ik was laat, het koper
Van de nacht roodde nog roder dan mijn
bloed doorlopen ogen, ik had mijn
hartstocht verloochent aan de
stenen in de straat
in het inherente bestaan
van mijn ik, mijmerde ik
dat de regen mij kon drogen
en de wind mij kon laten
zeilen zonder zeil en mast
ik domineerde de spreuken
van mijn ziel en weersprak
de schoonheid…
Onvolmaakt
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 1.069 Een gedicht is veel te kort
dat is wat ik zeker weet
wat aan poëzie nog schort
is hetgeen men weer vergeet
Een gedicht is veel te lang
dat is algemeen bekend
woorden zijn als geldingsdrang
eigen waan is inherent
Zelden wordt het hart geraakt
door een woord vanuit de put
ook al wordt een zin van nut
Een gedicht is pas volmaakt
als het…
Begrensde vrijheid
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 180 de angst gemaskerd
twee bruine ogen
spreken stilzwijgend
is het de traditie
die haar steels
volwassen heeft geschopt
blonde lokken verhullen
haar contouren, zo blijft
de kans op thuisbrengen miniem
welke inherent is aan
de onschuld vermoorden
zodat het stamhuis in achting zal stijgen
spreekt zij met verdraaide stem
al die vrouwen…
Goddelijk touché
netgedicht
5.0 met 23 stemmen 34 nog voel ik
waar jij het
paradijs voor
de laatste keer
hebt aangeraakt
je hand een
goddelijk touche
heeft gemaakt
in de bron die
alle leven raakt
begiftigd met
vitaliteit en
inherente kracht
geladen met een
explosieve lach
jouw beeld
veranderde op slag
omdat inzicht een
extravagante
verbondenheid gaf
mystieke lading en
magische…
Het onvindbare zelf
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 262 gebeurtenissen
op een rij zijn gehonoreerd
omdat simpelweg het rijmen
lange files laat ontstaan
boeken vol gekrast met
wijze woorden, grootdenkers
die de wereld menen en meenden
te kennen zijn nu de pilaren
van wolken waar de hemel op rust
in bange dagen
martelingen en lovende woorden
voor een zelf dat opeens
onvindbaar lijkt te zijn, inherent…
De kracht van de liefde
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 660 De werking van een eerste keer
kan telkens weer
terugkeren:
ik weet, inmiddels,
een ontmoeting... met wat,
wie, wanneer of waar ook;
blijft door enorme inherente
liefdescapaciteit: altijd
werkend tot in Eeuwigheid!…
zwijgend moment
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 127 de aarde vindt gij koestert hoop
terwijl het leien dak het water
beregent met schellen vol
vreemde tonen
hoezeer het lijden wordt bemind
in de vrucht van het bestaan maakt de dood
schetsen en graveert de lijnen
in onze hand
mijn stoel mijn liefste ons bed maar
ook de tafel die ons scheidt is van hout
ontbonden waarvan het is gemaakt , inherent…
Natuurlijk, wil ik genezen
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 1.558 Waar haal ik mijn kracht
sinds chemie en natuur
zijn verdeeld in de praktijk
verstoord zijn de afspraken
die er inherent aan blijven,
O, dwaas en blind mensenkind!
kom leven, terug naar dat feest,
comfortzone voorbij, dan kan je weer
nieuw geloven in het origineel,
dat de natuurwet nooit liegt
alles samenbrengt en terug heelt.…
Niets kleurt grijzer
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 94 als door eenzaamheid opgeslokt
tikt de tijd in z'n traagheid eindeloos voort
niets kleurt grijzer dan vroeger
waarin alles (zogenaamd) beter was
de oudheid verstart
zodat de klaagzang harder klinkt
dan te voor, nochtans kleurt de natuur
haar seizoenen als vele eeuwen geleden
klonk de klaagzang toen zachter
of is dat inherent aan 't mensdom…
Vorm als Matrix
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 152 Het universum is verzot op vorm
omdat het zelf de chaos wil bestrijden
door mensen uit de chaos te bevrijden
de dragers van de inherente norm
die eerst op Aarde dienen te bewijzen
dat ze bestand zijn tegen elke storm
die daar historisch woedt; da's een enorm
weerbarstig feit om boven uit te rijzen
als 't pocherig verhaal van de baron…
Aan Rika, Jacoba en Betsy
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 221 Zo moedeloos,
zo troosteloos,
zo inherent en onweerlegbaar reddeloos
was er op aarde nooit een.
Met brievenhoofd
en boekenlegger
naast mijn zorgen in de kast gelegd,
ben ik als defecte e-reader
en zwijg ik,
Zoals er op aarde nooit een zweeg.…
het mankement
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 157 ik heb gekozen, het bloed op de veranda
vlekken op mijn witte sokken beuken stralen
trots en het aquarium is inherent aan
het verlangen om alle schoonheid te omhelzen
oven zonder vuur de geur van verbrande cake
een strak gespannen roede die de liefde
niet meer herkent in de ogen van het
werkelijk beleven
een kind dat nooit zal lopen staat…
taaldwang
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 24 zo. haar zilte raadselachtigheden. walg
die mee in de bedrading kruipt. mensenhaat
inherent aan de smetvreesman. het plompe
pennen in de was van het hernemen. zij:
de littekens, de korsten, de literaire flarden,
het rottende scheurgaren van eertijdse daden.…
cirkel.
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 218 Slaperige ogen door een kier van het gordijn,
de zon in mijn gezicht.
Koffie kan ik goed gebruiken en heb mijn
blik op het keukenkastje gericht.
Even later in de kamer een slok van dat
donkerbruine vocht, een sterke bak, dan
moed verzamelen voor de dag.
Immers de zon schijnt, ik kijk naar buiten
en in die gele cirkel vertoont zich
een…
tijd
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 253 een zware zwoeger
ben in de war met later
en nu vooral met vroeger
ik speel maar mee in dit theater
dit schouwspel van de wisseling
van dreigend donker naar het louter licht
brengt mij tot grote aarzeling
mijn tijdsbesef totaal ontwricht
ik blijf niet langer vechten
geef me over aan het gaan
ik kan me nergens meer aan hechten
‘t is inherent…
gaan en komen
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 119 uit de oudheid zich verlaten voelen
zoals een dal eenzaam ligt te
smachten naar het kristal onder de zoden
toch heeft kennis het volle begrip
naar het weten en smacht mijn adem
naar de boezem van de regenboog, de stilte
die ik zoog was als melk voor deze vondeling
ik zou mij willen gehuchten naar de plek
waar beweging in een afzonderlijk inherent…
'Kort dag'.
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 165 In vergetelheid raakt de daad,
iedere daad die men begaat.
In duisternis of zonneschijn.
Alles wat men doet of laat gaat
vaak gepaard met ongebreideld
verlangen.
Bang en vol twijfel of met juist
een dosis vertrouwen wil men iets
opbouwen,
gericht op iets dat men voor
ogen heeft.
Zo wordt het leven doorleefd met
vele wensen, terwijl…
Rozenkrans. Gedachten in de ouderdom 3
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 87 Tijdens een moment
dat ik word gezien
of als ik met jou ben begaan
ik troost me als ik me
van een herinnering bedien
(als ik de dag van morgen
nog niet voel, laat staan
dat ik in mijn gisteren jou of jou
nog niet herken)
jij en jij en ik komen en gaan
Ik rijg doorheen mijn bestaan
hoop op geluk dat dwingt of zingt
met loslaten inherent…
Muziek en Tijd
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 116 Muziek heeft altijd al
sinds heugenis der mens
affiniteit
niet met het tijdelijke
- want dat is inherent -
maar met het niet-tijdelijke
ofwel oneindigheid.
Een paradox een contradictie tegenstrijdigheid
Hoe verhoudt muziek als kunstvorm zich met tijdloosheid?…
Een serie van...
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 98 Haten inherent aan lief hebben, als geld aan
dingen van verschillende waarde.
Die status, roem, noem maar op geven.
Doch leven is niet alleen stoffelijk,
materie, maar meer een serie van...…
Laten gaan
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 2.331 Gebogen buig ik voor het oog
Kritische veroordelende blikken
Duale beoordelende dialoog
Verandert in een paar snikken
In ‘n manisch monotone monoloog
Als een droge keel
Die slikte zijn lot
Weg inderdaad
Die ene zin kwam wel in woord
Maar niet in daad aan bod:
“Ik kom eraan”
Verlatend en herstellend vermogen
Gaat in het uur U achterlaten
Inherent…
Smaragd (III)
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 1.071 hebben
Momenteel laat jouw wereld fysiek niets toe
Daar jouw land schoonheid kent, maar ook ellende
Beslommeringen, verdriet, maar ook grote vreugde
Jij slaapt jouw verdriet weg en droomt van de passie
Die het naakte lichaam naast jou doet stralen in de ochtend-
Zon
Die bovendien met een knipoog laat weten dat de
Liefde tussen jou en mij inherent…