Alle inzendingen over intieme

Ik blik mijn tederheid in jouw intieme glimlach, ik adem eindeloos in jouw wrijvende ogen, wanneer ze ontluikend mijn gezicht beminnen. Ik vlecht mijn liefde in jouw zingend hart, ik ontvang jouw geluk in zuivere gebaren, wanneer ze sterk wederkerig naar tederheid verlangen.…

Als mijn huid blozend jouw handen raakt tintelt minne strelend nachten licht jij ademt mijn naam in vallende sterren en zacht penseel ik je gezicht waar elke lijn leven tekent teder voelt thuis ja, in jou wil ik wonen…

We zakten weg Bij ‘t zoenen van ons diepste doel Een verstrengeling van engelen Aanzwengelen van het hogere bewuste De samensmeltende dans Onze kans Onze gok om te omvatten Niets minder dan een totale dimensie Om meer te bevatten Dan het ritme van ons ritueel Een deel van ieder van ons voor elkaar We kwamen met die intentie Ultiem intiem…

Onder moeders veren, Wil je toch het liefst verkeren. Want wel beschouwd Is dat het meest vertrouwdst Als je alles nog moet leren. Huiselijkheid Kent geen tijd.…

Mijn verloren sok is terug bij zijn maatje – lepel-lepeltje.…

Bladstil ligt ze breeduit te zijn in het blauwe uur dat schemert over haar ijzige lijf en alle geluiden lossen op in vallende duisternis hoe weinig er nu nog is van wat gisteren was zoals late zonnestralen over een nazomerterras hoe heb verwordt tot had en ik me wentel in de intimiteit van winter in de stad.…

We lepelen In de bestekbak van de slaap Dromend van dingen Die we later niet Meer kunnen achterhalen, Tot de morgen Ons weer scheidt En het leven haar tol Weer laat betalen Het opstaansritueel De dingen die we doen De kunstjes die je leerde Zijn als bij het slapen gaan Maar daar het omgekeerde De nacht is nu voorbij Het…

donkere stippen verduisterende manen verjagen het licht vochtige lippen drogen mijn zoute tranen deppen mijn gezicht goudgele bloemen verzwijgen het geweten verwelken in rust wil het benoemen wat in mij heeft gezeten voor ik werd gekust…

Wisselzang van longen doorklieft het ruime sop, een frons in het grensvlak van verbinding.…

uit grijsgrauwe regenluchten klettert het kille lentewater langs de beslagen vensters druilt een schimmige wereld donkere stemmen van de storm fel stoeiend met het prille groen een intieme morgen met warmte en geur een adagio van mozart een dagje gevangenschap het leven is niet onaardig…

[Senryu] De gaslamp suizelt zacht licht omringt het gezin als een teer verbond.…

Een winterlandschap schilderde je vanaf je hand in de verte van een lange winter en het drong niet tot je door dat iemand je op afstand liefhad maar door de dood was heengegaan in het koude landschap van de ratio bevroren jouw intieme gedachten.…

De ‘Hartenkreten’ het klankbord der intieme loslippigheden…

wel liefde maar ik had geen geld er doemden demonen op uit allerlei gedachten ik begon met het lezen van geschiedenisboeken er kwamen grimassen op de herinneringen ik deed wat ik niet laten kon ik verlangde naar genegenheid het zat diep in mijn genen maar bij iedere gelegenheid begon mijn hart droef te wenen ik vond mezelf terug in intieme…

Je bent meer dan jouw problemen ik zie de ontwikkeling van jouw ziel in de balans van licht en zwaarte door plotselinge momenten zonder vooroordelen is jouw lichaamstaal vol van volledig begrijpen je brengt iets waarop het levensboek kan leunen daar is alles tezamen in universele spiritualiteit herken ik jouw gevoelsleven nu de avond…

Je voelt je als een jong meisje dat in haar eerste gedicht tot de ontdekking komt dat de wereld veel fraaier is dan zij in werkelijkheid heeft bedacht terwijl jij jouw zinnen probeert te verleggen ademt de zomer een wildlied voor de horizon alle dwergen zijn dappere tuinmannen die nippen aan een lauwe advocaat de stad is een oneerlijke…

Daar gaan ze fluisterend in de wind in nieuwe jurk of broek op pad om de lente te proeven in een bed bij een boom en ze nemen ons mee langs vergeten geheimen de verloren momenten in hartstochtelijk verdriet alsof ze even intiem zijn tussen ons en wat er gebeurt om ons heen in de ruimte, die handelingen ze zijn als lucht happen, door de wolken…

De kannibaal, een pot aan ‘t warmen voor ‘t avondmaal, riep met gespreide armen: "M’n lief, kom in m’n darmen!"…

Het sterven is een intiem beleven wat te kort kwam, niet af was in een bestaan zoals ongesnoeide bomen aan de horizon, ik moest de vruchten plukken waar het kon zij waren of ikzelf niet rijp genoeg om te mogen oogsten uit de levensdromen, berusting is vaag ritueel, dat op het laatste moment net iets anders lopen kan , waar ik tot in het…

okselfrisse kus mij ongewenst blootgesteld intiem in pose…

Vertrouwd en intiem is het lichaam van een vriend – al de eerste keer.…

Ik bond mijn fiets vast aan de zijne, zo intiem – is het begonnen.…

Lezend ontmoet ik verre en dode mensen – intiem als buren.…

als je onder vier ogen, intiem, verder praat zwijg je over 't weer.…

Op blote voeten hurkt mijn moeder in het gras -- heel intiem naast mij.…

dat van je hand intiem zoals 't zachtblije op het water…

Samen in vrijheid doch zo intiem! Ontplooi je! Doe wat je moet doen. De tijd is rijp! Ik geniet, omdat ik weet dat het goed zit tussen ons. Omdat je vanavond weer bij me terug bent om deze vreugde intiem met me te delen. Ik verheug me op vanavond.…

Zijn vleugels Sloten langzaam En omringden Hem in stilte Zijn ziel Naakt en eenzaam Nam hij Nu pas in zich op Intieme momenten met zijn eigen wezen…

Een oud-premier in formatieland nam drie partijleiders bij de hand Mark, Geert en Maxime baarden toen intiem de gevreesde gedoogvariant…

Ontroering brengt meer stilte dan zwijgen kan vertalen lichaamstaal blijft onveranderlijk in intieme artistieke streken eenzaam in liefdesverdriet gestreeld.…