Inspiratie voor deze tanka vond ik
in de Introïtus van de eerste Zondag
van Advent, morgen dus:
Ad te levavi animam meam
Tot U hef ik mijn ziel op
Psalm 25:1
Een prachtige miniatuur met deze tekst
is hier voluit te zien:
http://schrijven.wikidot.com/de-ziel…
De knoppen der kastanjes kleven,
De struiken schieten kreuklig uit,
En ’t glimmend rijs, dat nog niet spruit,
Staat met gespannen bast te beven.
De sappen stijgen in elk leven
Dat zich voor Uwe drang ontsluit.
Heer! Zie uw dienaar! Zie Uw bruid!
Bereid, hun volle bloei te geven.
Bloeien wij, Heer, alleen gelaten
Met schaduw en met spiegelbeeld…
de ziel
dat is zo'n oud belegen woord
ik weet haar niet te vinden
tenzij men aan haar komt
dan doet zij zeer betrapt
30 november a.d. 2014
dominicus prima adventus
begint met 'ad te levavi
animam meam': tot u
hef ik mijn ziel op…
In 1942 koos paus Pius XII deze woorden als introïtus van een nieuwe mis voor een paus.
Wie wat extra informatie wil kan die hier lezen:
www.abelstaring.tk…
Die introitus
raakt mij, de lezingen raken mij ook. Ik wil eigenlijk niks,
ik wil er zijn, ik wil horen, ik wil niet definitief
de band doorsnijden met de traditie. Ik luister, ik ben
een vreemdeling en bijwoner in de Coelikerk, gewijd aan
O.L.Vrouwe Onbevlekt Ontvangen.…
Introitus
o, mens,
mijn beeld
in jou geschapen
ik treed nader tot jou
beziel je met ademende
genade
laat ons samen juichen
ons op gezamenlijk
licht beraden
langs verheffende wegen
omgordeld door
voortdurende bloesem
laat ons zoeken
naar een scheppende zegen
2) KYRIE
mens,
ik ontferm mij over jou
leg je hand…
#
INTROÏTUS
schrijd binnen tot stof vergane mens
leg je neder voor het altaar van het leven
ik zal je begroeten met wierook en licht
je zegenen met water uit de Jordaan
de Geest laat ik voor eeuwig over je zweven
en hier allen zingen over je levensgedicht
zij zijn rondom jou en met je begaan
vier je eeuwig leven
schrijd…
259
Bezig met laden