Alle inzendingen over ivoor

een jonge olifant uit een zwart land werd afgemaakt op een wit strand zijn gezicht werd levend gehalveerd door laffe geldwolven zonder eer en dit allemaal voor een ivoren tand!…

de weg naar God had ik me anders voorgesteld zei mijn tante toen ze uit Afrika terugkeerde en borduurde in een steeds stillere taal verder aan een roodborstje dat tussen schaduwen van een kruis aan een geleende spijker hing in die eerste dagen wachtte ik geduldig op een toegezegd, inheems vogeltje als een teken van haar en Hem om uit mijn…

Ik snijd in dit ivoor de glimlach van een bruid en een prauw om mee te varen en een schouder waaraan ik slaap, en een hand die stil wordt als maanlicht in de witte schilfers ivoor, en een oog, en een mond, en een oor, en een voet voor de dans in het maanlicht in de witte schilfers ivoor.…

Mijn gezicht is bleek, er is geen licht in deze stad, ik steek mijn haar op met een ivoren kam, ivoor is het ooglid van mijn kind en het halsje, ivoor is de sneeuw in de parken ze worden gemeden behalve door dichters, mijn gezicht is bleek van heimwee, er is geen licht in deze stad geen ster te zien, verguld of bestreken met ivoor, geen…

Bloederig ivoor Kunststoten op het biljart Wereld Natuurfonds…

een trillend lichaam gaat op in stalen veerkracht ivoor en kattendarm…

ivoren toren de klep van de vleugel glimt Thelonious Monk…

T O R E N S van ivoor nog wel zijn zo hoog, koud en kil. Hoe kan ik zo jou nader komen Of…. is dat juist wat je niet wil? Zo stilgezwegen, buitengesloten, afgestoten, als er niet toedoende uitgekauwd en doorgespoeld, voel ik me weggesnoeid, stukgesneden en afgestorven.…

Snede van de ploeg in akkers Brede gleuven vol met korrels Tot bloei in een verrukking Zonder de Ivoren Toren.…

de spijzen die haar vreemd zijn en niet doen verrijzen tussen bloesem en gouden regen liggen de kromme wegen doorweekt van tranen loopt zij met mondmasker door de oproerige duistere straten de scherven van een onheilspellende kosmos thuis in mijn huis luister ik naar de zuivere muziek van Chopin opgenomen in de zachte klanken van ivoren…

Wijsbegeerte retoriek is theorie voor ons die lezen Functieleer en linguïstiek geen empirie maar hypothesen Ivoren torens pragmatiek die leert van schijn maar niet van wezen Buiten echter heerst de chaos die ordeloosheid van 'het beest', Dat huist in ons reptielenbrein ja zelfs in hersenen en geest…

wat nu als Zeus uit zijn ivoren toren was gekomen Prometheus op de schouders klopte en zei: jongen je bent een lastpak maar ik versta je…

lichte lokken om te tillen zijdezacht achter mijn oor harde woorden zachte zinnen zware haren als ivoor…

luister hoe het licht ivoren toetsen laat zingen in een gedicht vlinderblauw zich afsteekt tegen wolkengrauw -jij- oh zon van paarlemoer…

in het miniatuurhuis slaapt een baby van ivoor in een zilveren wiegje in de keuken koken we met blinkend gepoetste zilveren pannetjes alles is veel voor wie niet verwacht…

Ivoren toetsen zingen vederlicht dansen kleuren van de regenboog zon ontwaakt schijnt lava in je vingertoppen tovert bloemen in mijn hart…

Oranje's verste voetbaldeserteur kende een ivoren wit humeur Verdonk zei 'Nee', na lang debat zijn keuze bleek het hazenpad Een oversteek van de Stanfordbrug leek een eerste stap op een ezelsrug Met een tweede stoot aan de beruchte steen gingen oude vrienden met de winst heen Zo zat in Côte d'Ivore, de centervoor toch snel weer op het…

Misschien moet ik die ivoren toren maar eens bedanken Ik leerde er veel en hoef niet meer te janken!…

Ik had de meeste knikkers bewaarde ze in een emmer op zolder Bonken in alle kleuren metaal en zeldzame marmeren Niemand wilde van mij verliezen dus speelde ik maar alleen Een klasgenoot had een ivoren knikker maar ivoor is verboden, en ik houd me aan de regels, dat is het mooiste spel Mensen hebben geen idee hoe het werkt en wat ze verspillen…

Wiegend rood in de vooravond Sluitend paars in koud groen De dans van de tortel een lied van gefladder een sikkel van ivoor in mauve geweven Wie had dit ooit beter kunnen doen?…

de portier is weg en het huis is leeg op één piano na tingelend op ivoor hoop ik op gehoor in vain het innerlijk rondeel behelst alleen de aangeslagen toon…

TOEN Toen jij voor mij een zwarte jurk aandeed en belletjes in je oren Toen leek jij op Parijs bij nacht Maar ik domkop zat weer eens op wacht in een ivoren Eiffeltoren Toen ben ik jou verloren…

niets meer voor hem doen Angstvallig pratend over nu en toen Proberen wij de toekomst te vermijden Morfine kan zijn pijnen iets bestrijden Zijn zieke lijf gepind aan een harpoen Ligt hij gebed in smetteloos katoen En tracht zijn geest van angsten te bevrijden Grauw licht valt binnen uit bewolkte luchten En kleurt zijn broze huid als oud ivoor…

in zwart en wit gespleten met goed of kwaad gemeten architect van glazen toren wil nuances niet meer horen lood verdringt steeds meer glas doorzichtigheid verhardt tot grimas de bouwmeester volhardt het tot keihard ivoor zijn eigen noodlot in zwart of wit gemeten tot goed en kwaad gespleten…

Dat lijkt me niet verstandig, zegt hij en doet een stap naar voren en kijkt me verlangend aan uit zijn ivoren toren Ik moest maar gaan, zeg ik en kruip tegen hem aan en wacht tot hij me vasthoudt zodat ik niet kan gaan Ik denk dat het me niet zal lukken, zegt hij om echt voor jou te kiezen om diep van je te houden, maar laten we ons toch…

Subtitel: Resignatie (=berusting) Twee decennia en vijf vaak lastige en lange, rare jaren Jij stond stil, terwijl de tijd op stoom was en ik jouw lot bitter gadesloeg 'k Zag jou lachen, veel meer schrijven vervloeken en ketteren maar uiteindelijk met mes tussen jouw ivoren wachters glansrijk zegevieren...…

de dag verdwijnt in stille zuchten verdiept het heelal door een spectrum van gedichte kleuren zwarte veren van de droomvogel klapperen nog zij dragen het leven in ivoren tinten verheffen de nacht…

O zuivere klanken Gondellied De Bacarolle Bespeel mij vol en zacht mijn lief Als de trillingen van ivoren toetsen die mijn oor vangt in het trommelvlies Eustachius Ik voel een brok in mijn keel.…

ebbenhout en ivoor prachtig, zij aan zij op mijn toetsenbord en piano konden mensen maar zo in harmonie samen leven niet kijkend naar kleur..net als ik met open mind de mensen die zich beperken in denken of het juist uitschreeuwen daar heb ik niets mee.…

prachtig, zij aan zij op mijn toetsenbord en piano konden mensen maar zo in harmonie samen leven ebbenhout en ivoor niet kijkend naar kleur..net als ik met open mind de mensen die zich beperken in denken of het juist uitschreeuwen daar heb ik niets mee.…