Alle inzendingen over jachtgeweer

nationale triatlon op ons dijkje het is me een kunst de bolides der sponsoren schetteren dwars door de zondagsrust ik was de Muzen aan het paaien maar dat hoeft nu niet meer ik word pissig en pathetisch en grijp mijn jachtgeweer…

Het is zo’n tergend blauwe dag waarop roekeloos vuur vlamvast in de handen wordt gedragen. Dat onstekingsremmers katalysator zijn van loeiende kalverliefde daar hoorde je Opa niet over. Hij stuurde liever Nero in het riet waartussen elk natuuroog vurig is en een parmantige fazant voornaam, rechtop en gezond koddig gekleurde familie van…

Viriele varaan met dubbelloops jachtgeweer treft zeker zijn doel…

De schrijver pakte zijn jachtgeweer en schoot zichzelf uit wanhoop neer vond dat het leven niets meer kon geven toen had de dromer geen dromen meer.…

eens had ik een liefje lief, een liefje stil in mijn hart niemand wist van mijn liefje, dat ik zo’n liefje had telkens als ik mijn liefje zag dan brak een stukje hart bloedend viel dat naast mijn tranen van bittere smart dat wat er nog van over bleef van mijn hart en hartzeer schoot ik vandaag aan stukken met vaders jachtgeweer…

weg hij haalde haar terug de maat was vol ze was het zat maar dan ze verdroeg toen hij z'n woede op de kinderen richtte was ze op had ze genoeg hij huilde toen hij zei: ik zal het nooit meer doen zij zei: dat zei je wel meer nu zeg je het voor de laatste keer toen haalde ze de trekker over maakte een eind aan z'n leven met z'n jachtgeweer…

Het warme land dat in de nacht verkoeling zoekt, grondmist met daarboven paardenhoofden zij hinniken zacht en snuiven Er staat een man te kijken een jachtgeweer gebogen om zijn arm, een hond afgericht spiedt zwijgend mee Alsof iedereen wacht op de wind die hen bijeen zal drijven, de man de hond, de paardenhoofden en de mist…

een jagershoed met ganzenveer het dubbelloopse jachtgeweer ogen waakzaam wachtend op poëzie als prooi verschijnend door schrijvers van divers allooi hij schiet en raakt de minsten uit de rij vleugellam of dood ze zijn erbij geen hond die apporteert wel ratten gieren en hyena’s zij ruimen zijn arena’s struinen verder op het net naar…

Dit maakt mij eerst depri- en dan agressief; maar ik pik het nu niet meer, ik kocht zojuist een jachtgeweer! Ik word dan maar veroordeeld tot twaalf jaar, met aftrek juist, van vier(!)…

en nimmer ontsloot jij het dal der minnen steeds wachtend op de winter voor het excuus En als ik mijn witte duiven verliefd laat koeren schiet jij niets ontziend wilt in het rond om onherstelbaar gewond ter aarde te storten kokhalzend ruim jij waar jij ze ook maar vond Nu loopt je verliefd op je eigen gecreëerde wolkjes en herlaadt het jachtgeweer…

Hij richhtte snel z'n jachtgeweer en schoot. Z'n doelwit was het schone kledingstuk. Hij vond z'n prooi een schoonheid om te zoenen. 't Was in gedachte, dat-ie met 'r vrijde. De macho liep - hij wilde haar verleiden - met vrijersvoeten naast z'n stoute schoenen.…

Mijn leven was een jachtgeweer Geladen in een hoek Totdat de eigenaar het zag en Meenam, was het zoek Nu dwalen we door bos en dal En jagen daar op wild En telkens als ik voor hem spreek Herhaalt dat hoogte mild En als ik schater, komt de gloed Die de vallei glazuurt Dan is het of een kratermond Een lachsalvo afvuurt Wanneer ik na…

In de verte, goed verscholen, houdt een jager zij jachtgeweer in de aanslag, stevig omklemd. Een hinde, steekt haar natte neus snuffelend omhoog. Er klopt iets niet,er dreigt gevaar!! Het is haar hart dat niet meer klopt. Door een kogel doorboord. Zij is ter plekke neergestort en heeft zelfs de knal niet gehoord.…