Alle inzendingen over jeneverbes

Ze waren 'n jeneverbes en jongedame.…

Kolossen van basalt, Ruw gehouwen wachters Bewegingloos kijkend Naar zacht wiegende Jeneverbes Met uitzicht op Schorren en slikken Die leven van de dood…

nee bang ben ik niet niet voor schimmige honden of de eindeloze gang naar ziekenboeg ik ken geen angst voor golven over de dijk of dood nee die vrees ken ik niet wel als vroeg in de nacht met een lichaam rusteloos en mijlenver van slaap ik uitkijk over landerijen en naast de jeneverbes jij daar weer staat schreeuwend zonder…

Kom, goden, wat kan het ons verdommen, drink nog wat hemelse jeneverbes!…

Laat lichten dwalen over arme heidevelden, in schaduw van jeneverbes zonder dronkaards en helden. Op eigen erven van verpande levens in verhulling, op vreemde bodem van dromen zonder vervulling. Dennenaalden zonder zomer verlichten hier winterse noden waar graven de bezoeker dienen, niet de doden.…

luistervink, wat heb je me vroeg gevonden en wat ben je me al dicht genaderd laten we praten nu het nog kan woorden over oevers werpen ons koolwit aanspreken monden behoeden voor ogendonker in thuisloze sporen treden een jeneverbes verlaten op de hei harde woorden sussen voordat teelaarde onze smaak verkilt laten we ons markeren…

Onder de jeneverbes scharrelen de patrijzen in het licht dat zich traag van de dag losmaakt.…

Voel de sereniteit tussen de nevels Waar de heide in rust wordt geëtaleerd Jeneverbessen als mysterieuze lakeien Het landschap gedachten confisqueert Laat de nevels maar spelen Waarin jij je rust mag delen Vergeet er wat je vergeten mag De stilte die je las en zag De herfst speelt in fijnmazige raggen Waar de dauw met heidestruiken speelt…

Dat wist geen boer Nog vantevoren Vluchten moest men Door het koren d'Hoge wierd in wolvega Het terpendorp bij appelscha Dan zaten ze Die stoere friezen Koud en stilletjes te kniezen Aten schapen Vlees en dronken Bessenkalmoes voor hun roes Maar in het grinse ommeland Ging beerenburg van hand tot hand Laurierdrank met jeneverbes…

Waar paarse zeeën gedijen Vlinders met ogen vrijen Geuren de neus larderen In zomerse atmosferen Waar leeuweriken kwetteren In het vroege voorjaar, Kraanvogels, trompetteren Het korhoen vroeger baltste De heide is er zo vertrouwd Heideschoon De beleving voelt als in een droom Als de schaapsherder zijn hond dirigeert En de schaapskudde…

Wanneer de wouden hun takken stil houden en de wolken gedachten dragen van vergetelheid wandel ik langs paden van tuinen, langs bosschages jeneverbes en dolle kervel, over heuvels met hyacinten waarvan de blaadjes gouden randen hebben in het vallen van het avondlicht, waar weelderig groeien de duizendguldenkruiden.…