aan een zondebok te hangen
Je holt je hele leventje door gangen
Achter een etensbak vol droom en nukken
Zoals een hond achter oud brood, aan stukken
Gescheurd door een bazin vol ratelslangen
Je wezen valt niet te definiëren
Te snel verliest de mens zich in het lijden
Hij dient echter in wie hij is te wonen
Hij heeft het volste recht te jeremiëren…
Hij had de teneur van Hans Dorrestijn,
jeremiëren met een droevige hondekop,
alsmaar dichtend over zijn zielepijn.
Zijn enigste dichtbundel heet 'Paniek',
nog uitgegeven door De Arbeiderspers,
maar vlak daarna werd hij geestesziek
en schreef hij nooit meer een vers.…
Straks komt het laatste seizoen
dan worden de gedachten ijskoud
sloffend schuifelt mijn schoen
ja, ik voel mij nu zelfs erg oud
wat loop ik nu toch te zeuren
te jeremiëren. klagen en over
de naderende dood te treuren
het is echt nog lang niet zover.…