gloeit mijn huid
in de lage zon
een rood laken
bedekkend de stilte
die zich in mijn lichaamsbed
te slapen legt
langzaam
verbleken
de lakens van mijn huid
tot de witte schim
die naakt
voor de spiegel staat
die vergeefs
tracht
de geest der dingen
te betrappen…
Zij staat ’s morgens op.
In de spiegel heeft de tijd
zijn tekens gekerfd.
De kast, de tafel, de wereld
die kamer heet;
de continuïteit der dingen
lijkt zich onafgebroken
te voltrekken
- het is haast voorgeschreven.
Dit uur ongeboren
lijkt het leven
uit haar verloren.
Niemand wil met haar ruilen
en zonder het te weten
is in haar…
dat kan ik dus niet,
uitwaaieren,
mezelf prostitueren
op andere sites
ik heb mezelf hier gevonden
en bevredigd
ik geef mijn woord
minder heb ik niet nodig
ja, u kunt mij ook nog vinden
op liefdesgedicht.nl,
maar dat beschouw ik
als een jeugdzonde
ik was toen pas vijfenvijftig
grijzend, nog niet zwart…
Lang geleden, maar wel na de oorlog
- Want die ken ik slechts van horen zeuren -,
Die tijd die heette toen het heden nog,
Kon het navolgende octaaf gebeuren:
'De huizen klappertandden met hun deuren,
In elke hoek zat een ontstellende Moloch
Jongens van mijn leeftijd te verscheuren
En aan mijn bed waakte een krom gedrocht.
Sliep ik bij toeval…
Het heksenjachtseizoen is dus geopend.
Voor wie ten tijde van zijn prille jeugd
niet elke dag volkomen heeft gedeugd
is deze periode zenuwslopend.
En gaan we nu van Balkenende horen
hoe fout het was dat hij ooit werd geboren?…
onder je fiere borstkas lispelt
met wat samengeraapte gebaren
en elk verzet uit mijn gezicht valt
Hoe wij het noodzakelijke spreken
in het ongezegde alles wat ons bindt
als een wig uit elkaar drijft
en ons sluiten als een gladde kei
voor altijd een geheel
jij bent ik
zoals ik mezelf niet kan zien
mijn oude broodheer
en ik ben jouw jeugdzonde…
De wijn is oud gevat,
ik als drinker onervaren
verdronk in flessen onbenul
mijn wapen was een degen
die in een duel elke kurk
doorstak, schonk de tijd mij
toegemeten tot het jongste nat
niet meer rijpen kon en
elke dag komt de bodem
dichterbij in de ziel van de
fles ontstond de razernij
het glas vertekend en vergrootte
de jeugdzonden…
1.002
Bezig met laden