Alle inzendingen over joan franka

Het rare-dagen-cluster gaat op stal De vrolijkheid van Koninginnedag Twee minuten bij een halfgehesen vlag Of drie bij een groot liedjesfestival Na maandag wordt de sleur ons weer de baas Dus maak het vrolijk tot aan Sinterklaas…

In Hamburg lopen wilde everzwijnen In Bakoe is Joan morgen zó de klos En Oehoe lag wel héél stil in dat bos Ik zag ze echt, oranje rolgordijnen Zijn Frans en Marco al hun hoestjes kwijt? Het is zover, het is komkommertijd.…

Ik mis je nu heel erg We moeten vandaag je as gaan bijzetten Ik kijk er tegenop als een berg Heb het gevoel dat ik geen stap kan verzetten Daar ben je dan vanmiddag Zomaar in een pot Ik mis een hartslag Is dit dan wat men noemt het lot Ik voel me helemaal verdoofd Ik wil weer eens naar je toe Want van die vragen in je hoofd Word je doodmoe…

Genezen wonden helen pijn Een geprezen tactiek waar ik in verdwijn Geen terugslag te veel Laat staan te hoog Die goeie tijd waarin ik vloog…

Samen wandelen in de warme zon, ik wou dat je daar nog eens van genieten kon. Genieten van de zachte regen, zitten op een bankje, ergens afgelegen. Mooie momenten wisselen, wat we bedoelden, en uitleggen wat we voor elkaar voelden.…

Boven mijn verdriet zwenken zwaluwen gezwind – in lachende wind.…

voor mijn vader Rust nu maar uit je hebt je strijd gestreden al je zorgen en verdriet behoren nu tot het verleden heriner mij niet in sombere dagen heriner mij in stralende zon hoe ik was toen ik alles nog kon…

Het maaiveld is hier laag dus pas goed op. Want als je dan getooid gaat met een tooi dan komt het: Raar! Belachelijk! Niet mooi! Hij zál eraf, die uitgestoken kop. Het Festival dat eigenlijk een feest is Toont weer hoe klein de Nederlandse geest is.…

Zij deed de stille gever hartenpijn, want gaf hem via Joan het volgend briefje. Daar stond geschreven: 'Jan, ik heb gemerkt dat je me aardig vindt. Ik vind jou niet aardig. Zwijg daar dus over, Marie-Jeanne.' De doffe dreun heeft twee jaar doorgewerkt.…

Mijn lief, waarom droom je nog van de Madonna die ik niet wil zijn? Waarom sta je voor het raam met je rug naar de vrouw die voor je zorgen wil? Zie je in de diepte van de stad, auto in, auto uit alleen maar kortsluiting terwijl je een vrouw wilt die daar boven staat, vies van gedoe op een achterbank? Waarom droom je ervan te ontsnappen…

. ------------------------------------- (* met dank aan Teresa van Avila, “El libro de mi vida” en Joan Osborne, “What if God was one of us”)…

Onze band vervaagd tot wat woorden geladen met gevoel om een hartvol roest Schitterende herinneringen De kleur van jouw ogen Die eerste keer, verdwaald in elkaar, samen de weg aan het vinden Alles waar jij goed in bent dat je toch los moet laten Cadeaus zonder pretentie hand in hand gegeven voor het hotel, in vallend blad…

Liefste woordkunstenaar je wijst aan wat je ziet en de façades storten in elkaar het is een wonder waar je bij staat Er komen mensen op af, ze willen in jou geloven Liefste woordkunstenaar jouw woorden verwarren je en belagen je gillend uit de monden van mensen die verlost willen worden door jou Urenlang leggen ze elkaar uit wat jij…

Uit was getrokken blijven deze lijven zacht en kneedbaar tot ze gegoten zijn en harden in hun bronzen vormen. Later zie ik deze lijven bronzig kijken op hun sokkels naar u en mij, terwijl zij daar voor eeuwig pronkend moeten blijven. Hoedt u voor de lijven, die voor altijd beklijven in de houding waar ze staan. Met haar ben ik begaan…

Toen alles en iedereen Dood was, en ook mijn Laatste hond Er niet meer was Bleef ik alleen achter, Alleen het omhulsel nog Van een dood lichaam Met een amper levende ziel - En was het de streling Van een vogel die mij opnieuw Ten leven riep, Die me maande vrede Te hebben met het leven En mezelf weer te aanvaarden Zoals zij…

Hij is beter dan hij is dat zie ik beter dan hoe hij is Hij houdt van mij Maar avonturen lokken hem In zijn enthousiasme maakt hij ze steeds groter in dwingende verhalen en och, liefde, wat dat is maakt hij klein Ik zie het ook bij de mannen van mijn vriendinnen die het wel weten, maar zich liever vasthouden aan de aandacht die…

Bij al 't plundren, bij 't vernielen, Bij het weiden van het zwaard, Bij de duizenden die vielen Door de dwingeland der aard', Wiens gevloekte vuist niets spaart — In dees hartverpletbre dagen, Waar geen bloempje bloost aan 't blad, En, in plaats der rozenvlagen, Weemlend langs het bruiloftspad, Merg en bloed de weg bespat — Voegen…

Mijn wens behoede u onverrot, O STOK en stut, die geen verrader, Maar ’s vrijdoms stut en Hollands Vader Gestut hebt op dat wreed schavot; Toen hij voor ’t bloedig zwaard most knielen, Veroordeeld, als een Seneca, Door Nero's haat en ongena, Tot droefenis der braafste zielen, Gij zult nog, jaren achtereen, De…

Komt het goed, of blijft het behelpen en houd ik mijn man altijd aan de hand zodat hij niet valt? Komt het goed, of houdt het geen stand? Is hij ook maar de dupe van zichzelf? Mijn eerste engel bezorgde pilletjes, bracht de hemel op de camping en werd al gauw een thuis voor mij Verjaardagen vieren met heel de familie Huisje boompje…

Ik weet mijn hart bevroren, zoveel speelse schoonheid hier voor mij tentoon gespreid. Zalig als een vrije juli avond en dan toch weer die eenzaamheid. Is het waar wat ze zeggen over mij ? Dat ik roekeloos zou zijn en op harten trap, Ik heb het jouwe nooit gebroken, zelfs niet één keer voor de grap. Ik hield van de wind in haar haren, van…

Veel is al gezegd en mogelijk Nog meer geschreven Over dit icoon met lichte Hoge stem als tegenwicht Tegen al het heersend macho Masculien gitaargeweld Waar haalde zij de tijd vandaan Voor al wat zij had meegemaakt Schetsen autobiografisch Scènes van haar reisnotities Vast te leggen in haar dagboek Neer te pennen in haar schrift…

Jij zong over liefde, bergen en zeeën. En vrijheid voor Chili uiteraard, maar ook voor ons. Je bracht troost, solidariteit en blijheid voor je volk in verdrukking, dus ook voor ons. In het stadion werd je stem gesmoord; lachend sloegen ze juist je handen kapot. Daarna werd je met 30 kogels vermoord, want hun zieke geest was totaal verrot.…