Alle inzendingen over jonge dichter

een jong dichter is een tramper zonder moederhaven hij west in het oosten hij noord in het zuiden een jong dichter zoekt zichzelf in de spiegel hij noemt de poolster het noordelijke zuiderkruis een jong dichter is een lege schildersezel die slechts de pijnletters vond van het tweede alfabet ------------------------------------ uit…

wat weten jonge dichters van de kou ze zijn nog in de lente van hun leven ik zie het prille dons nog aan ze kleven ze gissen slechts naar wanhoop en berouw hun winter is een heerlijk sleetjerijden een zweven op de gladgeschaafde noren de pijn beperkt tot tintelende oren geen flauw benul van ongeneeslijk lijden toch zullen jonge dichters…

Onlangs las ik over jonge dichters die zo vreselijk over neuken willen dichten. Ik kan er niet omheen: míjn poëzie geeft minder uitslag op de schaal van Richter.…

Dè werkplaats voor dichters, is onvolprezen gedichten.nl. Gedichten.nl is een veilige oase, waar Johan fijne Mostert brengt. Een hemel, waar jonge dichters, zich hartstochtelijk mogen uiten. Een plaats waar een oude dichter, al jarenlang, zijn mosterd haalt.…

Oude dichters die gaan dood jonge dichters kunnen sterven. Blijvend is hun leesbaar brood goed voor u en ook de erven. Ja, wij dichters putten uit een eigen bron zonder heffing of belasting. In Den Haag staan dromen lozen klaar ons, ook dat nog, op te kunnen leggen. De Moraal: Stel in leiders maar geen blind vertrouwen.…

Niets grijpt aan als een jonge dichter, echt al heel mooi bleek, met wallen, lang sluik haar, waarachter schuwe ogen. Hij is mijn broertje: schuchter medeminnaar van 't mooiste meisje uit de klas, en even eeuwig vergeefs. ------------------------------------------- uit: 'De stormwind van zijn hand', 1975.…

'schuilend onder het droppelend lover' met deze fraaie volzin van de jonge dichter Hans Lodeizen begon het destijds de weemoed van weleer die nooit verdween maar altijd hangen bleef in mijn persoonlijke dampkring de vasthoudendheid van melancholie die rondwaart als een onontdekte planeet in de ruimte die mijn wereld heet...…

Verborgen in gedichten levend, kan ik niet langer verhullen, dat ik als jonge dichter, geen vrouw kan zijn, maar man. Nu pas durf ik ervoor uit te komen, het verlangen bestond al langer, Ik kocht nieuwe boekenkast. Vol met lieve boeken. Gelukkig begrijp ik allang, als dichtend bioloog, dat ik Homo ben.…

(voor Hanneke Majoor) Jij kende mij als jonge dichter, toen ik met zwartgelakte nagels en zwarte oogstrepen doelloos over de straten zwierf, doorn in het oog van de braverikken, doelwit van valse roddelaars.…

Een vlindertje zit op het raam Zittend wacht hij met zijn vleugels gevouwen Niet wetend van de faam Niet wetend hoe hij zijn leven zal opbouwen Maar ondanks dat gaat hij de wereld tegemoet En pompt zijn vleugels vol met bloed Hij vliegt verzekerd over de heg Zoekend naar zijn levensweg Ik kijk met grote ogen naar zijn cocon Die hij als rupsje…

Angela de Jong doet haar familieachternaam deugd en eer aan: want zij is jong, jeugdig, speels en vrouwelijk, menselijk wat lees ik, Jan Jacob Krediet Van den Bos, haar colums graag wat leer ik veel van haar als mens, als consument, als schrijver en dichter, want ik ben jong, jeugdig, speels en mannelijk, menselijk!…

onlangs nog Gerrit Komrij en vandaag hoorde ik dat de dichter Rutger Kopland (van jonge sla in september) op woensdag 11 juli j.l. ook al van ons is heengegaan zó wordt het lijvige boek van de dode dichters langzaamaan wel erg dik en zwaar te tillen…

Huisjes op de dijk met wilde tuinen, waar ik wel eens doorheen wil struinen verfrissende wind door mijn haren naar heldere vertes staren Daar sta ik, blik op oneindig Ik wacht op dat moment dat ik vangen wil Ik zie geen verschil Verder is het stil Geen auto’s, geen treinen, geen fabrieken Geen massa, geen wind, slechts molenwieken hier…

Ze staat hier en kijkt om zich heen en wiegt haar heupen op weelderige klanken Ze neuriet wat en gaat zitten met haar teddybeer op haar schoot Ze sluit haar ogen en geniet van de muziek die alleen klinkt in haar hoofd De wereld gaat aan haar voorbij langzaam vanuit haar dromen Ze heeft een heerlijk leven maar vliegt weg naar vroeger naar…

Nog zachter dan een zedig streelgebaar Ontvouwt de roos haar vurig rode kroon Haar volle blaad’ren in het ochtendschoon Dodijnend door een zoele zucht aldaar De doornen deren niet haar zoete toon Zo vredig vlammend deze tijd van ‘t jaar Hier breeduit bloeiend, licht, helder en klaar Zulk woekerende weelde; ongewoon! Deez’ schone schijn,…

Het lijken lang vervlogen dagen dat ik hier op een bankje zat en de jongen van mijn dromen me vroeg hoe lief ik 'm wel had En ik dan, zacht giechelend met schaamrood op mijn wangen niet durfde te bekennen dat ik brandde van verlangen En terwijl ergens een merel een prachtconcert ten beste gaf schoven wij dichter naar elkaar dichter in…

Ons land moet nodig eens in therapie De Tour en het EK gingen verloren De zomer is zo kil als nooit tevoren Nu ook nog kaalslag in de poëzie Mijn jonge sla hangt slapjes naar beneden Vandaag is Rutger Kopland overleden ----------------- Na Gerrit Komrij is nu ook dichter Rutger Kopland overleden. Zijn bekendste gedicht is 'Jonge Sla'.…

Wie jong is heeft de meeste tijd van leven. Maar men gunt zich meestal amper tijd. En de toekomst lijkt een eeuwigheid. Tijd genoeg om doelen na te streven. Maar wat mij als oudere verbaast: Hoe dichter bij de dood, hoe minder haast.…

Wanneer men goede dichters leest; Zich met hun schoon gemeenzaam maakt, Strekt dit tot voedsel van de geest, En richt de vlam die in ons blaakt; Maar in hun zog alleen te drijven, Doet altijd ons hun apen blijven.…

De dichter wandelt dromend door de stad Hij kijkt met ogen licht en transparant hoe het leven zich voltrekt Dag en nacht is alles in beweging en staat nimmer stil Getijen vloeien in elkaar stormen razen harten jong golven beuken ouderdom liefdes staren blind de nacht muziek vergeet de jammerklacht De dichter wandelt dromend…

Een beetje dichter schrijft met een mes knipt de waarheid aan stukken laat de woorden aan scherven vallen wikkelt alles in azijnen omslag en doet het dan op de post naar zijn moeder. Och jongen, wat zeg je dat toch altijd mooi hendrik…

(Gilles de la Tourette) over 'den ie-oh'spreekt men in Twente wanneer men het heeft over die jongen die soms onsamenhangende kreten uit zelf denk ik wel eens dat zo'n jongen een veelbelovend dichter kan worden hij zal met zijn verzen geen lof oogsten laat staan prijzen winnen maar tóch...…

Een ouwe jongen is weer geland, na tijdloos te zijn opgestegen. Hij heeft vergezichten gezien, die voorbij ons sterven gaan. Een dichter heeft zich bevrijd, van aardse zwaartekrachten. Hij gelooft in hemelse liefde, op vleugels van vertrouwen. Machtiger dan angsten zijn. Sterker dan verdriet.…

Er is opnieuw een dichter overleden Die ook als psychiater roem genoot Hij legde fijnbesnaard emoties bloot Waarbij metriek en rijm er niet toe deden Hij gaf ons heel pregnante beelden mee Maar jonge sla, nog slap, in bedjes, nee…

te veel en te vaak heeft de te jonge taal het voor 't zeggen de oude dichters ondergeschoffeld in een tuin van woorden de oogst totaal mislukt lijden wij straks weer aan hongerklap eten wij morgen alles wat er zoal voorhanden is in een soort van hongerwinter maar dan van taal...…

bij vertrek van de winter staan de dichter en de lente te trappelen van ongeduld mensen moe van koude en duisternis kijken reikhalzend uit naar het licht en groei van 't jonge leven terwijl ik buiten lammetjes zie dartelen blijft het gemis aan tedere woorden pijnlijk doorhameren in mijn hoofd woorden krom als spijkers slaan een bres in het…

Een lichte zomerjurk waait op Jongen met vlieger heeft iets te vieren. Surfer- het weer slaat om hij ook. Dichter aan zee hij heeft alle tijd -geen inspiratie.…

Ik ben stukken jonger dan ik ben onderuitgezakt mijn oudheid ken jong van geest waarin ik mijzelf verwen te dikke buik verdring voor dunne den ik laat mij in de waan van het gewen tussendoor de echte waarheid onderken in werkelijkheid veel ouder dan jonger ben ondanks ik dichter naar ontslapen ren.…

in een andere wereld was ik misschien jong een geboren dichter een vriend een moeder minnares koorddanser iemand anders was ik misschien een verhaal een seizoen spiegel een nacht een vraag iets van een begin een zuchtje wind iets anders was ik misschien glas steen van porselein ijzer van zijde van fluweel van een andere…

Het schijnt jong en ervaren en zijn niet wel te paren; maar `t is een valse schijn: men kan wel jong van jaren en oud van uren zijn.…