Alle inzendingen over juwelen OR luchtkastelen

Ik heb geen geld en geen juwelen, Voor 't meisje waar ik veel van hou, Geen woning om met jou te delen, Maar ik heb mooie luchtkastelen, En die zijn allemaal voor jou.…

Each Time You Die Alone, The First To Die, Maybe You Die Today or Die Tomorrow, Die Now, Again, or Die Once Without Sorrow, Die Twice, Die Hard or Die And Say Goodbye. Maar híj blijft leven, wat er ook gebeurt, Die 007, ‘shaken’ dan wel ‘stirred’.…

zonder een bedoeïn met kameel Een prairiewoestijn onder storm van tornado's of regenwoud rimboestruweel Een baobabachtige apenbroodboom als een fel jadegroen luchtkasteel Zolang het maar harmoniseert met de kleur van de schutting en die van het vlonder…

Web in ochtenddauw Schitterende juwelen Geweven schoonheid…

schuldig gesmokkel tussen repen van Cote d' Or ben ik afvallig…

Ik was jouw lente jij mijn zomer we waren zon je maakte me een dromer tot je verdween in een bel van sop; een lege hemel achterlatend, denk ik: jouw luchtkasteel gaat niet meer op.…

in hoge wolken zoek ik een hemelse prins zachte wind steekt op…

Om het allemaal maar te kunnen vergeten bouwen we luchtkastelen op de ruïnes van ons verleden Paleizen waar we in wegdromen Onszelf koesteren in de waan van veiligheid en vertrouwen En we bouwen en bouwen en bouwen...…

Wanneer een vlieg op het behang, een dodelijke spin blijkt tja dan, zijn de poppen in het luchtkasteel als marionetten aan het dansen!…

binnen bescherming toch uit de hand gaan lopen het geeft de voorkeur luchtkastelen zijn intens ze laten je ademen…

Ik zou willen dichten in ritme van deining der zee met woorden die kabbelen als golven bij zachte bries wuiven als helm op duin licht zand op doen waaien. Strooien mijn gedachten langs helder blauwe lucht of in sterrennachten zenden naar licht der maan laten vliegen over horizon om daar in zonlicht verder te gaan.…

Zen-slagen wonder Spreek "To be or not To be" Goed te "zijn"- "zonder"…

<< >> Controversy Whether tricked or not.…

jij hebt het talent om kleine lieve dingen van jezelf onbewust op een beeldschone manier te etaleren zonder op de voorgrond te treden blinkt er ineens een juweel met schoonheid door hemelse zegen jouw bewegen de oogopslag of warme lach het onuitgesproken woord dat duidelijk mimisch aandacht pakt het zijn details die je…

Tussen al die chique dames, behangen met juwelen, was zij, zonder opsmuk, eenvoudig om te stelen.…

Onheilspellende luchten zuchten voorbij Zij aan zij Doordrenkt als een kleurrijk geheel Nooit te veel voor menselijke ogen Bevlogen en door ons bekoord Ongestoord en verwonderd blijven zij uitgezonderd in 't geheel als een juweel…

Vanuit ons verleden kleurt alles rijk hoe ik jou heb gezien, een verloren geraakt juweel omgeven door bemind groen met daaronder de kleuren van toen, ik bewonderde je aanblik meteen op het eerste gezicht, echter niet de gesloten luiken die jij mij gunde nadien.…

straight ahead immer gerade aus en dan ineens die afslag naar links, rechts, einde rotonde or whatever...…

vermeden to be or not to be, that is ...…

Het komt misschien door het weer Dan schijnt de zon, dan weer niet Zo ook met mijn gevoelens elke keer Dan ben ik happy, dan weer niet. Als ik happy ben, dan zou ik willen schreeuwen De wereld laten weten hoe blij ik ben En al het moois in de wereld willen omarmen Ben ik dat niet, dan zou ik willen huilen dicht tegen je aan willen kruipen…

Vlieg met me mee langs de sterren. Neem me mee naar de maan. Laat mij geloven, Dat sprookjes bestaan. Vlieg met me mee over de wolken, En leid me naar de zon. Laat me nog èèn keer geloven, Dat ons sprookje zo begon. Leid me nog èèn keer de wereld rond, En zet me dan met beide benen, weer op de grond.…

voorzichtig tastend en later overmoedig als pelgrims op weg naar weer een nieuwe maan kil en koeltjes zoekend naar een warmbloedig bestaan in de striemde regens van verdriet met vage vergezichten in het verschiet Achter de kale trede een steile klim naar een wijde blik achter de horizonnen waar geleden verleden zich snel en slim vermengt met luchtkastelen…

ik kleurde vroeger met m'n stiften het ene na het andere kasteel dat ergens in de lucht, of wist ik veel, bestond en niet alleen maar in mijn schriften in mijn beleving waren al mijn giften de variaties op één groot geheel waaruit het ideale tafereel waar ik het oog op had, zou zijn te ziften een tekening van Jezus aan het kruis of sjouwende…

Ik lig stil en staar naar de wolken en wil met ze mee figuurtjes maken Tot mijn grote verbazing zie ik figuurtjes die ik daar maakte ook hier kan maken Er is geen verschil Plotseling overheerst een intens gevoel van vreugde en geluk mijn hart Want, ik was nooit echt weg geweest.…

Een aannemer uit Hazerswoude die zijn personeel niet vertrouwde ging zelf aan de slag 'k wist niet wat ik zag toen hij daar een luchtkasteel bouwde.…

in lege uren verspelen minuten hun verwachtingsvol spel tegenstrijdige emoties en verlangens opteren voor snel om zinloos te vullen door realiteit in luchtkastelen te hullen golvend op wind spelen als kind met vuur van het moment grenzen verkend tot jij opent in een vergezicht ik dicht bij je wil zijn nog vertraagt tijd als…

overdreven hoop dat jij mij ook ziet al zijn we heel verschillend toch spook je door mijn hoofd ik ben dan ook welwillend als door jouw mail verdoofd ik luister naar je woord al is er geen geluid mijn liefde aangeboord ga daar nu maar van uit ik wil van je houden maar niet enkel virtueel dus laten we gaan bouwen aan een heel mooi luchtkasteel…

Jij was de ridder, en ik speelde de prinses Spelend in ons grote luchtkasteel Zingende gevechten, en ik las jou de les Op mijn grote troon van rood fluweel Luchtkastelen bouwen, dat doen we nog wel Op een andere manier dan dat we deden Nog altijd ben jij als mijn ridder, jawel En ik jouw keukenprinses tot op heden.…

Met het drijven van de jaren bouwden zij mijn luchtkasteel waar ik dromen kon de dagen op de allerhoogste deel met mijn vlindernet vol vragen en mijn hemels gekrakeel konden zij mijn zucht verdragen was geen wervelwind teveel Speels verdroomde ik verhalen die ik speelde -één voor één hoog daarboven voor de sterren en de wolken om mij heen…

Ik noemde je mijn allerliefste Je geur bedwelmde me als een zee vol jasmijn De zoete fluisterwind was je gezang de weemoed van het zomerse land je gewaad In de lach van je ogen zag ik een wereld die blij danste in zon en maanlicht Maar aan het eind bleek het sprookje even bedrieglijk als de schoonheid van een luchtkasteel…