Alle inzendingen over kaarsen

De flakkerende schaduwen in de halve schemering zijn bijna sterk genoeg om in dromen te figureren Als ik zwaai dan zwaaien ze terug ze zwijgen alleen nog tot ik de kaarsen uitblaas…

Doe de lichten uit steek de kaarsen aan schenk champagne in dans de hele nacht we hebben vanavond de heimwee te gast. --------------------------------------- uit: 'Dans van een bevroren land', 1998.…

de rolluiken neergelaten daarachter geeuwt de dood hij smeert een snede brood van al die kaarsen blazen al dat doven ietwat moe komt hij nu zelf stilaan aan uitblazen toe.…

Er ruist door dennebomen een geur van mooie dromen samen zijn, kaarsen aan schoonheid en gloed doet het hart zo goed kindje in de kribbe om te aanbidden met zang en tamboerijn…

In volle bloei met oneindig veel gekleurde kaarsen Je bent het waard aan jou een gedicht op te dragen. Jij spant met je kruin de kroon!…

Nooit gedacht over de liefde In termen van competitie Maar, nu je er toch over begint Heb jij ooit kaarsen samen de ring in zien gaan? Twee boksende lichtjes, stel je voor.…

Werd vroeger wel een platform opgericht Om soms 'ns een raket van te lanceren Je kunt er anno nu op protesteren Bijvoorbeeld tegen mooie banen licht Een taart van licht die straalt, tot hoog, tot ver En gister zelfs bekroond werd met een ster…

ze snijdt het vet aan en verdeelt eenzaamheid over niet gedekte borden omringd door stoffige kandelaars die al even geen kaarsen meer dragen daar het vuur te vroeg gedoofd is al wat rest zijn koude lakens…

maar wil het licht weer zien in ogen die glanzen nog voel ik het verdriet hoor de laatste zucht van hen in vogelvrije vlucht dan gloort saamhorigheid bloeien bloemen het intens gemis geven kleur en warmte prijs zij zijn op reis gegaan naar het licht van het geboortefeest dat daalt als ster naar kerst waar de vlammen van duizenden kaarsen…

Aromatisch trekt de zachte wierookgeur door de heilige, haast kerkelijke gangen, ontvlamt, ontbrandt en verfijnt aangenaam en troostend aangestoken ....alleen witte kaarsen herinneren en de spirituele muziek, terwijl de blauw-groene rook voorbij trekt en de inspirerende creatieve geur blijft branden blijft hangen in je neus en het geheugen…

de kou laat zich buiten reeds scherper voelen al schijnt de winterzon mild tegen het raam wij steken op de krans een tweede kaarsje aan ons verlangen naar het kind blijft maar groeien wij beginnen de weken en dagen af- te- tellen zoals de maagd die haar kindje blij verwacht zal het komen in de morgen, dag, of in de nacht komt straks een engel…

wereldlichtjesdag voor al de kinderzielen kaarsjes overal !…

Zovele kaarsen zijn in twijfel opgebrand Alleen jouw mooiste foto aan de wand. Jouw bloemen zijn gedroogd en verflenst. Met weemoed vervulde ik je laatste wens. ‘k Heb veel geschreid en veel gebeden. Mijn verdriet is lang nog niet geleden. Je was te uitgeblust om iets te vragen te ziek om over pijn te klagen.…

geven tot jong en oud, groot en klein we bedelen warme soep, of een lekkere wafel alles aan één gemeenschappelijke lange tafel niet getalmd: wordt er vlug aan het werk gegaan een stal moet opgebouwd in het midden staan groene dennenbomen en lichtjes in gouden kleuren die warmte uitstralen van het lichtfeest gebeuren een standje met allerlei kaarsen…

De rode meidoorn bloeit naast d’ oude linde waar een klein Mariakapelletje verscholen staat waar ik als kind mijn veldbloemen tot ruiker schikte aan het groen geverfd hekje dat altijd open staat binnen in een nis staat een versierd Mariabeeld in het licht van blauwe kaarsen die altijd branden Maria die alle tranen van haar kinderen heelt…

Kerstmis is niet meer dat oude liedje De kaarsen gaan nu in het stopcontact De kerststol werd in mei al voorverpakt De samenzang komt van een MP3'tje De stal met kribbe is al menig jaar Vervangen door de meubelboulevard…

slechts een uil nestelt hier nog binnen gewijde muren ruist in de geur van gedoofde kaarsen nog een vrome psalm schuilt de toren tussen stokoude bomen in lome vergetelheid…

Zij zei: 'houvast heb ik aan mijn geloof' ontstak bij schemer gewijde kaarsen Hij zei: 'voorwaar het is geen apekool dat ik beloof,het is het paradijs' Ik zei: 'je brengt me nu toch van de wijs,is aarde - nu niet ons paradijs de inlossing van beloften?'…

Lange mensen Cypressen lichten 't landschap op als kaarsen tussen andere bomen van zichzelf gekandelaberd tot fiere, statige, ranke spitsen Elba, Italie, 6 september 2007…

Houten kruis Gekanteld tegen 'n stenen schuur Kaarsen, knuffels, bloemen, Herinnering aan een noodlottig uur Het lijden van nu en van de eeuwigheid Bijeen gebracht in de tijd Boerakker, Nieuwjaarsnacht 2011…

Een zaklamp, radio, een warme deken Heeft u uw voorraad kaarsen al bekeken? Ik heb de lijst compleet, een fluit incluis Toch is er volgens mij nog iets wat mist Jack Daniels, het liefst een hele kist…

De boodschappen in huis, De koelkast vol Kaarsen wachten , Niet samen de Kerst verwelkomen, samen toosten op een fijne Kerst …. Een paar tranen Wat is het stil ….…

Duizend kaarsen brand hij de vele vlammen gloeien in woorden over mijn huid traag als de nacht fluistert zijn adem langs mijn lippen breekbaar als eerste sneeuw smelt ik in het licht dat uit zijn ogen schijnt…

Blazen ballonnen leeg hangen gekleurde kaarsen op steken slingers aan serveren recht banaan drinken gebakjes eten koffie kopjes gooien kadootjes weg…. bewaren de verpakking.…

Gekraak in het dak sneeuw buitelt over het land geknars van banden er branden kaarsen de kortste dag komt er aan hij snuffelt de kou chaos rond Parijs er is geen ontkomen aan nooit gezien sprookje…

haar betoog was zo vurig tegenover mij kaarsen dansten in haar ogen ik luisterde niet keek alleen naar die ogen haar lippen langs haar heen ze vroeg iets nikske zei ik zag de week voorbij verlangde naar haar stille huid…

Verliefde katten; achteloos hupt een ekster langs dat drukke stel In het restaurant branden kaarsen; buiten trilt de nacht vol lichtjes. Carnavalsherrie naast de stadsvijver; eenden zwemmen ongestoord.…

Het land van kaarsen, koeien en gedoe, Heb ik maar even achter mij gelaten, Men zal nog wel een tijd erover praten, Maar ik doe er vandaag het zwijgen toe. Uit vrije wil heb ik mezelf verbannen, Ook dichters moeten eventjes ontspannen.…

op weg naar huis reed ik de laan tussen dodenakkers de zon scheen mij warm tegemoet met kaarsen in de bomen ik kneep in de remmen en stond even stil van de doden niets dan goed begreep ik en woorden deden er niet meer toe…

lonten zijn er om aan te steken kaarsen moeten branden en geven licht in duistere dagen dus steek ik een kaars aan en weldra scharen wij ons rond het licht zó voelen wij ons verenigd en vinden de weg naar het morgenlicht…