Terwijl ik ijverig
het mos op het tuinpaadje weghak,
komt Maarten aangerend
en vraagt verontwaardigd
waar nu voortaan de kaboutertjes
slapen kunnen.
En weer komt geen passend
antwoord in me op
precies zoals de dag voordien
toen hij me toeriep
bij het maaien
de madeliefjes te sparen.…
Toen ik klein was
zat ik op jouw schoot
vertelde je verhaaltjes
van een reus oneindig groot
die ooit een draak
met zeven koppen had gedood
van kaboutertjes knap en klein
die werkjes opknapten
in ’t geheim
van wondermooie feeën
en elfjes vederlicht en zacht
die alleen kwamen in je dromen
bij een sterrennacht……
Dus dat kaboutertjes bestaan,
is ons allen welbekend
't Is alleen vaak zo,
dat niet iedereen
ze goed herkent.
Maar als 't in de krant staat
is 't groot nieuws
en echt waar
dus staat vanavond wederom 't
aanrecht vol te wachten
want ik weet,
Morgen is die opnieuw klaar.…
een kapje te knopen
en dat bindt ze om het schild
waarna ze de schildpad weer in haar armen tilt
de chauffeur: nu mag je mee. het duurde even
maar nu heb je gevolg aan de orders van de wet gegeven
als het meisje instapt kijkt de vrouw met de hond haar aan
ze ziet hoe goed de mondkappen van vrouw en hond samengaan
dezelfde stof, dezelfde kaboutertjes…
Kaboutertjes kwamen en namen de schoen,
En keken wat lapwerk er viel aan te doen:
Zij maakten een draad
En spanden de naad,
En pikten en prikten
En stikten en flikten
En tikten
En likten
En wreven en wasten
En poetsten en pasten:
En voordat de baas uit zijn bed was gestapt,
Was alles aan schoenen en laarzen gelapt.…