Alle inzendingen over kamer

Rillend, maar aanwijsbaar niet van kou, in je kamer, waar de kachel uit bleek. Een blauw wolkje uit mijn mond met - tekenend - : hou je van mij? Zo ronduit als een cupmaat. Nauwelijks een proefballon te noemen.…

Ik hoef mijn kamer niet te verlaten om ergens anders te zijn ik sluit mijn ogen en er verschijnt een kleurenfestijn Ik voel me prettig ontspan mijn gezicht en uiteindelijk onstaat er een helder wit licht. Ik smelt er mee samen en reis door de kosmos mijn ademhaling stopt haast het lijkt of ik oplos.…

---------------------------------------------------------- (...een meerderheid van de Tweede Kamer vindt dat seks met dieren strafbaar moet worden...)…

De zon straalde zijn ogen hij wrijft eens met twee knuistjes voelt de warmte op zijn bol maar bevroren gedachten kunnen woorden niet smelten Nog hoorde hij de stemmen traplopend naar zijn kamer boze klanken klonken hol het voorgelezen sprookje werd wéér geen werkelijkheid Slechts het dons van zijn kussen werkt nog troostend in deze vroege…

Nu zit ik eenzaam op m'n kamer, je bent pas geleden weggegaan, maar ik zal nu sterk zijn, nee, ik laat geen enkele traan. Want ik leef ook zonder jou! Je bent me gewoon niet waard! Maar heel diep van binnen, ben ik toch wel van de kaart...…

In een kamer van zwerfstenen (Aangevoerd door oprukkend ijs) Onder een plat dak Onder een aarden heuvel bedolven Staan krullen en spiralen in de wand gebeiteld Een heidense tempel Geplunderd door fanaten Opgericht door een verspreid volk Drinkend uit bekers met een trechterhals?…

die sarabandes van satie ze zijn zo mooi als je oudste paar kristallen muiltjes dat aan draadjes in de bomen hangt zodat de wind mijn dromen vangt die sarabandes van satie houden ons gevangen in de sofa verglijden met de tijd die kamers vult met dansende gymnasten die sarabandes van satie ze zijn zo ijl als mijn verkouden hoofd…

handen groot en sterk, ruw van het zware werk steunen zijn vermoeid gezicht zijn kamer is maar weinig verlicht ver zijn z`n gedachten alsof hij ergens op zit te wachten z`n dierbaarste persoon is hem ontnomen en zal niet meer wederkomen in zijn hart een leeg gevoel wat heeft het leven nog voor een doel niets kan zijn…

Ik wens je slingers en ballonnen, hele stapels boekenbonnen, telefoontjes, ansichtkaarten, hagelwitte slagroomtaarten, heel veel handen, knuffelzoenen, paardrijlaarzen, voetbalschoenen, posters, pennen, partytenten, hier en daar wat losse centen, een nieuwe fiets, een nieuwe kamer, zo'n idiote opblaashamer, tulpen, rozen en seringen..…

Bij zijn bijl, op een sprei zoekt hij bomen in de kamer. En te voorschijn in wit schort, uit een deur in het lover, komt een zoon, een jager die hem aan tafel vraagt. Hij knikt en komt binnenkort. ------------------------------ uit: 'Waar de egel gaat', 1995.…

In een kamer vol spiegels, de weerkaatsing waarin ik de waarheid zie. De leugens in een lege hand, gebroken beloftes, lijsterachtig klaag ik in zang, dat ik breek wat het hart klopt.…

Overal bloedspatten op de muren van het huis, in de koele kamers stijgt de temperatuur zo veel koortsige adem wordt uitgeblazen. ------------------------------------------ uit: 'Lilian Sugar baby', 1990.…

het duistert in de kamer waar de lakens ruisen telkenmale over de huid van een waakzame slaper vol beweging in het oog er waren dromen rond die schokkend toeslaan hem niet toestaan te ontwaken voor de laatste daad gesteld hem vol verwarring heeft gebracht bij het grijze winterlicht en het geknipper na het wekken de wallen onder de ogen…

De ramen konden niet open en de dag was langer aan het einde van de gang waar zij ligt in een smalle kamer. Ze kan niet lopen maar ze zegt dat er in de glazen jampotten veel bloemen staan. De stelen zijn niet schuin afgesneden want er was geen mes.…

In de kelder van mijn herinnering slapen geesten in een grijze droom Soms gewekt dwalen ze geluidloos door mijn kamers zwerven rond als plaatjes uit een versleten prentenboek Verscholen achter mijn ogen tonen ze ongekleurd beelden uit het verleden Miljoenen korte flitsen door mijn geesten voor altijd vastgelegd vormen samen de ongecensureerde…

nooit meer, m ’n lief zal je nog gedichten in mijn ogen lezen woorden en een nieuwe dag een avond die nog eenmaal naar je toe zou keren op hol geslagen is de stilte het ongeboren kind, midden op de weg gekromd, het schrijven naar het licht de aura die als een vlinder door de kamer speelde wij hebben geschreven, m ’n…

Ik lig verstrikt in een kamer vol knopen en haakjes devoot knielend, biddend, smekend onder haar strenge blik. Gebroken slik ik mijn nederlaag en vlucht in de luwte van een bevrijdende morgen.…

Ja liefste Tot mijn lippen bloeden Tot het plafond naar beneden komt Tot de nacht wit wegtrekt Tot de katten in de tuinen krijsen Tot het licht de ramen openschuift Tot er vogels door de kamer vliegen Tot de buren over het balkon klimmen Tot de fietsers op straat stilstaan Tot het wolkendek openbreekt Tot alles blauw is Tot alles rood wordt…

in de afzondering van zijn kamer badend in een blauwe gloed doet hij waar hij in het echt geen lef voor heeft vindt hij virtuele moed hier is hij spannend en interessant wordt er naar hem gesmacht in het echt waant hij zich onbemind en voelt hij zich veracht zelfs ogenblikken van echt geluk geven hem niet de kracht zich te uiten bang dat zijn…

nog vaak voel ik de pijn die nu vergeten heet schrik als ik de naam of het gezicht niet passend weet de juiste woorden niet kan vinden in de zinnen die ik zeggen wil ze doen alsof zij mij begrijpen maar ik zie wel hun meewarig kijken de onrust is gebleven en weeft onzekerheden in mijn leven in de kamer waar ik woon komt de…

Leuke frisse Tineke die steeds vol goede moed de Kamer uitlegt waarom die OV kaart niet voldoet codes die gekraakt zijn, software die niet spoort nu sluiten de publieke partners óók weer geen akkoord En laatst op een verjaardag zei oom Jaap wat zie je pips hier neem een stukje osseworst, of heb je liever chips…

Eindeloos beleef ik mijn schermutselingen – al was het maar de eenvoud die me was beloofd – toch splijt ik de neergaande dagen en deel mijn hoop en vrees Neem nu mijn hart en neem wat je wilt, want al wat ik heb is meer van jou – al zijn de lege kamers wel de longen waardoor ik adem – Dus laat mijn leven door de wolken schijnen maar…

regen ook niet het geluid van binnendeuren dat ik zei, diep in versregels dat de stilte brak knarsend zoals schaduwen zonder spiegelbeeld tegen muren en op uitgebarsten straten waar de kinderwagen krijsend angst vergezelde om de naam te horen van de leugen, van doden bevuild door stenen van de moeder en haar buik in de kamer…

In alle kamers en hoeken Maar als je er weer bent Dan schijnen er tien zonnen Ik voel je warmte op mijn huid En ik geef me gewonnen…

doelloos loop ik door de kamer ik doe de gordijnen open en zie dat mijn ramen bedekt zijn met ijsbloemen. de morgendauw hangt nog in de straat, en de ochtendzon probeert door te breken en laat een roze gloed achter in de lucht. Gedachten spoken door mijn hoofd, mischien word het toch nog een mooie dag…

ik frommel je in gedachten terug hoor sneeuwvlokken nog hikken en proesten, net boven het gras en hoe het landschap kinderstemmen ving, hoog in het ontmoeten van vogels jouw kerstboom die het licht bewoog naar een witte zielloze kamer weet je nog rode ridders en kastelen, alle piraten op het dek het getikketak van tweeëntwintig…

Ik zing nu, in mijn kamer in de hemel, mijn liefste lied; en mis niets en niemand niet.…

Hoor mensen praten en lachen in mijn kamer Zie mensen praten en lachen vanaf mijn bank Mensen, mensen zin in een hapje en drankje uit de keuken Hoor mensen praten en lachen Zie mensen praten en lachen mensen, mensen Ik kijk en ik lach mee Eén glaasje, één handje voor de TV…

Met jou zijn is all that it takes, in de kamer, de winkel, de douche of het strand, ik zoek je hand. Met jou zijn, overdag, in de nacht, Harmonie, understanding, oog voor de ander, met jou zijn huist in het gevoel en verstand.…

Met ferme slagen geeft zij in onze kamer de hele en halve uren aan. Alsof zij zichzelf hervonden heeft, haar huiselijk getik mij ook hier vertrouwd in de oren klinkt. Wanneer zij slaat, mijn kindertijd zo nu en dan aanwezig lijkt. Wat en wie ik gaandeweg verloor in wazige beelden en klanken weer zie en hoor.…