Alle inzendingen over kansel

De dominee gaat scheiden de kansel is nu leeg Harten zijn gebroken de scheuren zijn geteld Hij liep verloren door de kerk en zocht zijn god in psalmen en gebeden Zijn ziel verscheurt de stem die zwijgt Dat liefde wonderen konden preken toen zijn hart nog loven kon Nu zoekt hij langs vele wegen een sleutel voor die ene deur Hij is…

Met het boze woord vanaf de kansel, in mijn dertien, veertien jonge jaren, vulde de Herder mijn lege ransel: alleen zo mocht ik kennis vergaren. En dus kwam ik in de woestijn waar alle mensen elkaars gelijken zijn; vrouwen en kamelen, zijn zij gelijk?…

Ik ben verloren Al had ik alles gewonnen Ik ben verdoemd Bij de gratie Gods Ik ben verloren Achter in de Kerk Neergeschoten voor het altaar Bloedend op het kansel Kwijnend ontvang ik nog het Lichaam Christus Een druppel van het voor mij vergoten bloed Een brokstuk op m'n voorhoofd De kerk stort ineen…

Er klonk op een namiddag in april Luid als een donderoordeel van de kansel Een ongenadig ouderwets pak ransel: Gebrul van rake klappen en gegil Voor 't bloedend achterhoofd kreeg hij, de dader Flink op z'n lazer van z'n eigen vader…

Een dominee uit Klarenbeek Hield elke week een donderpreek Met vuur en bliksem van de kansel Gaf hij zijn kudde een pak ransel Maar toen hij eens de show weer stal Kreeg hij zomaar een hartaanval Hij stierf en bij de hemelpoort Had Petrus al van hem gehoord “U komt uit Klarenbeek? Die Herder? Helaas u moet een poortje verder!”…

Mijn besluit tekent vaste vormen op de spekstenen muur geen hoera maar boekenkunst legt de twijfel naast de bladwijzer ben geen archief van oude woorden maar een lei met vage vegen doch is er het zwijgen die mijn jeugd krast op de voegen van de oude kansel Het zou nu morgen moeten wezen maar vandaag wil niet verdwijnen hoe kan…

Zo graag wilde hij herder worden Een kudde schapen rond z'n kuiten een trouwe hond die niet van z'n zijde week de schapen in toom De mooie droom van immer buiten in beweging, van lijf gezond Nu staat hij al jaren op de kansel z'n schapen..... aan de voeten... 'nooit koude' zoals in dezelfde droom.…

Ik geloof zeer zeker wel, dat er meer is na het leven hier op aard, en dat wetende is het geloof me veel meer waard, dan gesproken op de kansel. Dus ongelovig ben ik niet maar bepaal graag zelf, waar ik die gedachte in zie!…

ze staart naar een punt ver weg hier vandaan stottert woorden in een taal die geen mens kan verstaan ze ziet het licht gefilterd vallen door het getinte glas in lood, het kleurt de man op de kansel in geel en in rood dan zit ze plots op haar bed hoort de stem van haar zusje en haar moeder komt bij haar die geeft haar een kusje ik…

hoe het vroeger beter was toen zomers zomers waren we enkel de droogte te verslagen hadden de pastoor op zijn kansel altijd het laatste woord riep wij ons geen zorgen hoefden te maken over lege batterijen en geweld in willekeurige volgorde enkel de haan zorgde voor ergernis helemaal alleen op zijn eentje hoe we de geschiedenis zullen…

Maar op de kansel ligt de Bijbel open! "Ik droeg uw zonden aan het kruis."…

soms hoor ik nog zijn liefdeloze woorden die als donder van de kansel daalden ach… de blinde stakkers die verdwaalden wee… de doven die zijn stem niet hoorden wie tot de kudde van zijn kerk behoorden en zich tegen goddeloosheid staalden de lokroep en de antichrist vermaalden waren schapen die de heer bekoorden ik heb mij van het hemels juk…

Een zondig kind dient stevig gekastijd Want dat preekt dominee vanaf de kansel Zo'n wurm gedijt het best op een pak ransel Want God die liefde is, wil dat het lijdt Wat ik op zo'n moment het liefst zou willen; Een zweep die zwiept op zijn Hervormde billen. ----------------------------------------------- Ouders moeten een 'zondig' kind…

U zit mijns inziens teveel in uw hoofd Meer is ondoenlijk zegt daarbij uw hart Ja, ik weet alles van het nachtelijk zwart Waar twijfel toeslaat en je wordt beroofd Van liefde en vertrouwen in een Wezen Dat voor ons mensen niet te vatten valt Dat zwijgt en niet meer van de kansel bralt Gestorven is en naar het schijnt verrezen Natuurlijk…

Hij, van de bezie en de zoete zonde Hij, goed bekend met psalm, kansel en preek Hij, lang en blond en wild, ziekelijk bleek Ging al na tweeëntwintig jaar ten gronde Zij, met hem spelend rond de pastorie Niet wetend van de dichters in hun wezen Werd veel te weinig om haar werk geprezen In haar van vaders kant melancholie Augusta, domineeskind…

Hier Ochtendgloren bij de schuilhut Waar je stilte bekoren kunt Mistflarden voorbij trekken Een hert voor je ogen stunt Jij Met beeldende sprankelende sferen Waar zonlicht en dauw ochtendnevels adoreren Druppels in een eerste zonnestraal mag beproeven In rust kunt vertoeven De zevende hemel in mij Voel liefde voor het landschap Leef…

Hij klom de kansel op om God te zien, ik zag hem door gekleurde vensters turen, hij wees naar buiten, leek ons aan te vuren, Gods schitterende zon scheen bovendien. In zijn gezicht verscheen een hemelglans, zijn stem vertolkte wat hij binnen voelde, we wisten zondermeer wat hij bedoelde, zichtbaar genoot hij van zo'n buitenkans.…

ik zag je dwalen in een stad vol met glas niemand wist echt wie je was je kende geen mensen las wel hun wensen lachte een spiegelend wat hoorde hun stemmen in een sfeer van vaag kennen maar de zon nam je mee jouw hart gaat naar zee niet naar dat tijdloos gekeuvel ik duid verder niemand dat euvel jij bestijgt de kansel heiligt…

Liever dan dat, klimmen wij zelf op de kansel om onze eigen stem te verheffen. Ja dan hebben we het maar wat graag over U en wat wij van U denken. We verheffen onze stem alsof we U nog nooit gehoord hebben. En loochenen alles wat U ons influistert. En toch is Uw stem volhardender dan onze eigen dwaze preken.…

De antieke pastoor kroop op de kansel Wees naar zijn borst Zei Het hart is een verraderlijke spons Die gif slorpt Toen klom hij op de arduinen sokkel Waar Eros troont Gemarmerd naakt onder een kruisgewelf Hij schoof er hem puffend af Tot hij aan brokken, splinters viel Noemde hem kobold Vaagde hem door het kerkportaal Toen haalde hij…

Met een banvloek op de deur lag zelfs de dood vooringenomen in het voorportaal der Liefde tussen heiligen van steen waar hij alleen ging als verdoemde en als schandvlek werd verstoten van het zondagskind dat feestend in hun armen werd gesloten Want zij hielden voet bij stuk achter facades die zij troonden en van kansels waar geluk steeds…

De Verlossing viel als toverwoord waar ieder iets aan had zolang de gek hier niet het recht verkreeg van hemels overpad Zo bracht hij Sodom in vervoering voor de zondaars die er kwamen en hij spelde er hun namen van een duizend verzenblad dat hij bestierde met een hand om Herenwegen uit te kramen van een kansel die net hoog genoeg was als…

likkebaardend onaanraakbaar toverwoorden van zijn platgeslagen aarde heksen laaiend op de stapel en nog van de Zeven Plagen die de sprookjes wilden horen Doornroosje was er niet sliep uit haar spinnewielverdriet met Eenoog dromend aan haar zij die er zijn lodder had gesloten en niet wist hoe er de Blauwbaard in het donkerste geniep er van de kansel…

Taal, geslepen op de kansels van dromen gekneed op bedden in genot van eenzaam licht, gebruikt als herkenning van leven en dood, wapens in strijd tegen toeval, list van het lot.…

gevaar van het in nood verkerend leven, en het voelt alsof alle troost is weggenomen vergeet dan niet 't is God die 't ziet zijn kinderen zullen leven; in de éénheid met God door de Geest van leven gedreven bidden en steunen we elkaar het enige wat niet met geld te koop is want stroop zal niet opstijgen maar blijven kleven aan de kansel…

Hé jij daar, op die dominante kansel, ik verdom het nog langer om mijn ouders te eren, blaaskaak, hoor je, idioot, traumaverwekker, ruim baan voor mij! Toen waren zij machtiger, ja, maar nu niet meer en eens zal ik verlost zijn van het verdriet waar ik dagelijks in omkom. O valse, egoïstische ouders, ik ben ontzettend boos op jullie!…

uit een kloof, dansend in de ijle lucht adembenemend mooi, de zon schijn hel bergen bekleed met mossengroen en boom vergezichten van watersblauw in diepe diepte hemelhoog is de lucht als een spiegelwand het is mooier dan de mooiste droom en met een zucht, mompel ik zacht het is de moeite waard, ik heb het volbracht op een dag ben ik de kansel…

Ik zat vaak verstijfd van angst in de harde banken van de gereformeerde kerken, waar ik naartoe gesleept werd door mijn ouders, omdat dat nu eenmaal in hun straatje te pas kwam, zeker omdat mijn vader als schreeuwlelijkerd de kansels domineerde.…

De kansel ademt geest van pluriformiteit. Eeuwen lang werd hier geloof beleden, leeuwenbank omgeven, voorover buigend namen in gedachten opgeschreven; hervonden zangers van de cantorij hun evenwicht op de in stenen uitgehouwen randen bij ’t repeteren van de Vogelmis, hun zeer geliefkoosde geloofsbelijdenis.…

, waarvan het woord van onze V(v)ader kwam en zal blijven komen, amen die kansel die voor mij veel weg had van ‘n fallus, ik wist absoluut niet wat ‘n fallus was maar ervoer ‘n fallus en ervoer, voelde m’n penisje, m'n piemeltje in feite toen een heel verdorven gedachte voor zo’n braaf jongetje van zeven, acht lentes jong dat pas op z’n 29ste…