Alle inzendingen over keilen

keilen ja keilen over spiegelend water blik op oneindig…

hij kantelt de platte steen om en om en om wit als een bevroren winter wat had je dan verwacht vraagt een stemmetje ik ben de tijd niet, tijd komt uit verlies, ik draag enkel de tijd als je mij meeneemt, verandert er niets er volgt een ketsend geluid beiden verdrinken, huiswaarts tegen de klok in…

het water van de vaart is zwart en hard kinderen spelen, doen een wedstrijd steentje keilen een meisje achteraf zal vrij zijn vandaag tussen het roerloos riet, sterft de treiterbeat het water van de vaart is plat en hard…

Het leven speelt zich af Om haar heen, in en op Urenlang kunnen turen Naar het kabbelende water Jochies die steentjes keilen Boten die haar bevaren Als men naar haar kijkt Verzonken in gedachten Vergeten zij even Hun zorgen en kwalen Scheidt zij Zuid van het vaste land Ook al behoren zij tot Rotterdam.…

Plat en rond moet de steen zijn om te keilen, passend tussen wijsvinger en palm, alvorens zijdelings te werpen. Zodat zij 5 keer stuitert over rimpelloos oppervlak, slechts doorbroken door kringels waar kiezel water kust.…

liet ik gedachten keilen over water, het was vuil maar de oppervlakte schoon ze droeg er lelies die hun onschuld bloeiden, rijker door de vroege zon; het klaarde op en overal liep leven kleine vogels zochten tussen blad en boom ze zongen dat de dag er was en ook dat alle zomers nu nog geuren in mijn slaap slechts een enkele…

We stonden samen op de kant gooiden steentjes over het water zwijgend, want ik ben geen prater liepen we verder over het land Je wilde mooie platte om te keilen het juiste ritme dat luisterde nauw dan sprongen ze op van het blauw zoals gedachten weg kunnen zeilen.…

Er is geen hemel na het wijlen hoewel ‘t soms dromend prachtig lijkt wanneer je over `t randje kijkt niet verder denkt dan even keilen De dood mag mij wel deef’nitief anders zal ‘k geen rusten vinden ik heb te veel verraden vrinden (beloofde trouw aan menig lief) Ik wil nog wel een uitleg trachten verbeeld je haar`ge legers spinnen…

je doet me denken aan een verdwaalde avond waar melancholische papierprinsessen dansen op lippen in een verlangende vlucht naar uitgestrekte armen je doet me denken aan het stille geluid van platte steentjes die dromen keilen door eenzame nevels tussen smalle sloten van herinneringen rakelings langs het wateroppervlak je doet…

de houtstapel het huilen van de lucht de verstilde salamander de vlinder die niet vliegt wie kan het water nog ruiken het getij nog keren de krant ongelezen laten en zomaar stil worden achter de horizon de suikerfabriek de flauwe geur van bietenpulp een sleper op de beteugelde rivier een vader fietsend met kind een middag stenen keilen…

een rots in mijn bestaan Altijd klop ik met mijn problemen bij je aan Zonder vragen steun je mij Als ik kom met mijn verdrietjes Heb je altijd een luisterend oor Geeft me advies, helpt me er weer door Je hebt niets tegen mijn levensstijl Spoort me aan mijn eigen weg te gaan Je weet dat ik geniet en huil En dat ik soms van hoge toppen keil…

Gij stápt met tóórnig ópgestreken zeilen, En kuif, parmantig in de hoogte stekend, Uw toorn tot harde stukjes grofheid brekend, Die al uw vrienden om hun oren keilen Als nonchalante en ongalante bijlen... - O, Schoonheids opperman, gij beukt uitstekend,...…

't Water ruist en meeuwen keilen. Gevleugeld schuim, de baar onttrokken, vliegen ze in 't ruim, en vlokken. Een tuimelvlucht!…

Na zoveel trainspotting vervliegt zelfs mijn vrije tijd en neem ik spontaan weer deel aan het nachtleven in mijn verbeelding: speels keilen gaslampen gensters licht in voorbijkabbelende lucht tot ze uitgemergeld en verdoofd zijn.…