Alle inzendingen over kinderdroom

ik ben... het kind op de schommel in het zonlicht dommel ik maar schrik wakker in het licht van de maan dan is het tijd om te gaan en dansend door bossen omhels ik de bomen vertel al mijn dromen niemand neemt mij met zich mee dus dans ik ver...tot aan de zee die daar altijd op mij wacht en elke nacht een ander lied zingt niemand…

maar een kinderdroom.…

Uit alle dagen in de rij zocht jij het mooiste ochtendgloren uit liefde geschapen en geboren op deze gouden dag in Mei Jij, jongste rimpel in ons water, droomt nu de uren naar veel later.…

De sloot die achter ons huis meanderde noemden wij een rivier de schepen die daarop voeren waren stalen rossen, in werkelijkheid van papier zo konden we fantaseren dag in, dag uit en het kon ons niet deren wat anderen ervan dachten wij waren gelukkig met onze rivier die zeker eindigde in de zee, daarvan hadden zij geen enkel idee.…

De kinderdroom bracht mij verder in het leven, bracht mij tot een wens meer dan de drogreden, deed de wens van dit mensenkind mij leven en een nieuw gedicht beleven: de Utopie zoals ik haar Al, dacht.…

In mijn rode jurkje met de witte stippen Wandelend aan moeders hand Voorbij duinen paarse heide 't zout op lippen Sloffend sporen achterlatend door 't mulle zand Eensklaps een lied uit de wolken gewaar Getoonzet door honger dichtbij 't strand Nergens de kinderboerderij waarop ik staar Zachtjes streelt moeder mijn hand Met waterlanders…

in mijn kinderdromen had ik me destijds voorgenomen een David te zijn die een Goliath verslaat maar begreep al gauw dat dat niet zomaar gaat of een Abert Schweitzer die voor de kinderen in Afrika zou zorgen gewoon iets zinnigs worden of op z’n minst iets kunstzinnigs een zanger zoals Bob Dylan zijn dat leek me ook wel fijn misschien…

Op de grijze rots hoog naast de wilde rivier denk ik aan mijn jeugd, de blijde kinderdromen van veertig jaar geleden.…

Een scheepje van papier geladen met een kinderdroom drijft snel het beekje af. Geen rimpel in het watervlak. Tot in een bocht een tak de weg verspert "en 't schip te pletter slaat op deze klip". Dit schijnt een beeld te echt en groots voor een scheepje van papier. Maar denk aan 't kind dat in zijn boot de wereld zag.…

Meer spreeuwen dan ik tellen kon verzamelden zich boven een hoge kerk vol onbezonnen kinderdromen en een lachende maan achter de bomen een tante die ik nooit had gekend stuurde een blonde kinderspiegel in een brief zonder postzegel naar een vriend, die mij bijzonderde mystieke vogels vlogen die nacht naar een onbestemde horizon met veel…

slechts eenmaal keer ik nog weerom en zie reeds van verre door glans omgeven de weide van mijn jeugd met de hoop in beleven waar ieder nog deugt en ik liefde verwachtte van verlichte sterren als ik dat nu zo overzie en de naaktheid ervaar van mijn kinderdromen is het heden zo vreemd alsof alles mij is overkomen…

als ventje van acht stond ik met mijn neus gedrukt tegen de ruiten kinderdromen achter glas waar ik mij blind op staarde in winkels vol bijeengepakt het gaf eigenlijk geen pas destijds doch met een soort van zelfkastijding bood ik weerstand aan verleiding... toch keek ook ik reikhalzend uit maar rekende op niets…

de kinderdromen achter glas waar ik als kind mij blind op staarde in winkels vol bijeen gepakt het gaf eigenlijk geen pas en met een soort van zelfkastijding gaf ik weerstand aan verleiding toch keek ook ik reikhalzend uit maar rekende op niets…

De vogels en de bomen zijn vervlogen net als mijn kleine kinderdromen..…

Met kinderdromen die ruimte krijgen voor doen gaan we ver komen. Stimuleer de jeugd in verwezenlijking en zie hun wil als deugd. Reik ze kansen aan en ja, dan verbetert ook het ouderbestaan. Wij deden verkeerd, zij zullen dat allicht doen, maar hebben geleerd? Straffen helpt even?…

Vrijmoedige wandelaars slenteren over het slingerende zandpad vol bont gekleurde bladeren in vroege verte zien zij het herfstkind alleen met zijn onvoltooide schoonheid de wildernis op zijn jonge gezicht op zoek is hij naar zijn enige vriend de onvolwassen wolf die met hem speelt en alle nare kinderdromen deelt in stilte.…

Een zomerdag. In het koele huis aan de radio gekluisterd meng ik me onweerstaanbaar in de eindsprint. Met een machtige jump gooi ik mijn stalen ros naar voor pak de rit en ook de maillot jaune voor Van Steenbergen en Van Looy. Op het schavotje de kusjuffrouwen aan mijn zij ik word er zowaar verlegen bij. Natuurlijk is niet alleen de…

geschiedenis, dat was een ware averij al die oorlog al dat vechten wat ik dan wel wou leren dat was dichten op muziek maar toen waren er geen scholen en mijn verstand ging wat aan 't dolen dus vulde ik mijn dagen door leraars wat te plagen met al mijn dolle fratsen en wat zotte capriolen nu vele jaren later beleef ik nu mijn kinderdroom…

Ik loop door verlaten land op zoek naar een tastbaar gebaar maar vind slechts fluistering tussen dwalend stof stilte verzwijgt hier vele jaren geduldig in dozen van karton nacht verraadt een kinderstem lachend, huilend wachtend tussen muren in deze laatste uren raap ik herinnering van duizend kinderdromen…

waar dansende vlammen in roodgele gloed geknetter van dennenhout de stilte overheerst speelt schaduw op de muur een spel van licht en duister voelt mijn hart de warmte van geborgenheid waar een kind in rust wensen weet vervuld om de nacht die moet komen met liefde omhuld en twinkelende lichtjes sterrengefonkel kilte verdrijft in kinderdromen…

Als de bladeren van bomen aan hun takken stil vergelen gelijk mijn kinderdromen. Wil je mij dan strelen als dat jongetje van toen en weer vrolijk laten spelen.…

In een eenzaam bed vol verloren dromen en speelgoed dat haar wakker maakt in de tijd die begon als een kinderdroom met momenten van slapeloos geluk. De stemmen fluisterden en vonden haar gemaakt en klaar voor hun droom waarin ze niet bestond en niet hoefde te ontwaken.…

Houten speelratels kleppen kinderdromen tot madeliefjes. “ Wie een kind door het duister stuurt staat in eigen schaduw “ G.B.Shaw Http:/www.Pamapoems.nl…

Houten speelratels kleppende kinderdromen witte seringen. Zaagselsporen uit teddyberen van de tijd, doodgeknuffeld. Schooljongen met tas, droomde dat hij kroonprins was, toen hij Shakespeare las. Kinderarbeid stelt mij steeds dezelfde vraag, het antwoord blijft vaag.…

de barbaren hebben hun zwarte piet weggenomen….kinderdromen aan gort geslagen. zij ….. wie waren die barbaren ook alweer? verhip, de Nederlanders zelf zijn dat geweest. kinderen begraven kinderdromen dag sinterklaasje dag, dag, dag dag, zwarte piet….…

alom en hoe ik alles hoor vallen het blaadje, bedekt met bedrog de rotsblokken op mijn naam, de assen van de zolder waarvan ik het beeld verdrongen heb dit land is niet van mij, antwoord ik alles wat ik achterlaat zijn de muren de vele muren in mijn handpalm en de boom vol vogels, die nog steeds verlangt naar het vergezicht van een kinderdroom…

Kind onthult zijn naam essentie in volle betekenis onthuld z’n bestaan Houten speel ratels kleppende kinderdromen witte seringen. Zaagsel sporen van teddyberen uit onze tijd, nu misvormd in strijd Schooljongen met tas, droomde dat hij kroonprins was, toen hij Shakespeare las.…

het waren onbestemde kinderdromen: een duister trapgat en ik viel omlaag een hand greep mij dan stevig bij de kraag hij hielp me op de voeten neer te komen al voel ik nog de kriebels in m’n maag die droom werd door de jaren meegenomen ik leerde om de angsten in te tomen en overwon onzekerheid gestaag vannacht begonnen spoken weer te leven…

het waren onbestemde kinderdromen: een duister trapgat en ik viel omlaag een hand greep mij dan stevig bij de kraag en hielp me op de voeten neer te komen al voel ik nog de kriebels in m'n maag die droom werd door de jaren meegenomen ik leerde om de angsten in te tomen en overwon onzekerheid gestaag vannacht begonnen spoken weer te leven…

tas met schone kleren geen boeman zijn, een woning vol met troep wat maakt het uit, dat moet hij tolereren ze laten zich haast schaamteloos fêteren en leven op patat, kroket en snoep ze zijn weer thuis, verdwenen is de schroom een somber huis leeft op door hun verhalen hij wil zijn schuldgevoel graag afbetalen als goede koning uit een kinderdroom…