Wachtend met oude boeken
ben ik een oude man
zonder verhaal
en staat
alleen het bord
met
vragende
kinderen
naast mij
en zwijg ik dapper
over het einde
dat ik zal lezen in het boek
van
mijn verloren
kindergedachten.…
Het regent - o, wat regent het!
Ik hoor het uit mijn warme bed,
Ik hoor de regen zingen, -
Het regent, regent dat het giet -
Dat niemand daar nou iets van ziet,
Van al die donkre dingen!
Het ruist en regent en het spat -
Nou worden alle bomen nat
En plast het in de sloten, -
Het regent óver- óveral!-
O hé! daar loopt het zeker al
Bij straaltjes…
Als kind hoorden wij
Op de zondagschool dat
Het wel tweeduizend jaar
Geleden was dat jij
Geboren werd -
In een kindergedachte klinkt
Dat zo ongeveer als eeuwig
Nu ik de volwassenheid al bijna
Achter de rug heb besef ik
Dat het gisteren moet zijn geweest
Dat jij geboren bent en voor eeuwig
Niet gestorven bent…
ze zegt - jij
bent al oud hè mamma
en als je oud bent ga je bijna dood
nee lief kind,
je moeder is niet oud
dat lijkt maar zo
ze zegt,
maar jij bent al groot
en ik ben bang
mamma zegt ze,
als je wordt begraven
is je mond dan open of dicht
meestal dicht klinkt het antwoord
o gelukkig, zegt ze
anders komt er klei in…
Geen kindergedachten, geen mogelijkheid meer tot dagdroom.
Zelfs de eenvoudigste gedachten mochten niet meer in mijn hoofd bestaan.
Met mijn hartje kon ik met pijn en moeite nog denken.
En op mijn hals draaiden twee vrouwenbillen.
Werkelijk ranzige billen groot van formaat.
Schoon, kuis maar ook lelijk en niet toonbaar.…