Alle inzendingen over kindzijn

Nog zoek ik naar de onschuld in mij toen ik nog was een kind Vergeefs, want zelfs op de bodem van mijn ziel is er niets meer, wat mij nog aan mijn kind zijn bindt Soms dartelt nog het kind in mij, het speelt, lacht en het huilt ik was in mijn kind zijn nog vrij In de slaap moegespeeld en levensvrij dan gaf ik mijn dromen ruim baan, luchtkastelen…

ik ben een groot kind en moet van alles.. mooie cijfers halen niet brutaal zijn mijn kamer opruimen het konijn verzorgen (uit mezelf) niet om snoepjes vragen alstUblieft en dank U wel zeggen en dát wil ik niet `k ben een dwars kind ik wil jij-en en jou-en een keer per ongeluk vloeken en god, als je dan tóch boos gaat worden wat…

ijswind had haar kindzijn bruut uiteengeslagen de naakte waarheid trachtte alles te vergaren om te helen talmend smolt opengereten onschuld weg in gitzwarte aarde ~ geïnspireerd door "dertien was ze" van Kerima Ellouise ~…

een kind, verscholen achter chaos, we hebben haar tevoorschijn gehaald, een openbaring, de moeder werd geboren die haar eigen kindzijn zou genezen, een weg van tranen en geluk, jouw liefde en wijsheid, jij die me leerde, dankzij jou kan ze rustig slapen…

gedenk het kind dat nog mag dromen over perziken wolken beste vrienden is met vandaag voor 's nachts het water slijt klimmen de takken van bomen…

blauwe rok met verkeerde schoenen daarin jij van geen kwaad bewust prachtig wit onder donkerblauw meisje blijf kind zolang je kan…

en moet meedoen met de moderne tijd, internet, mobiel..daarom is het kindzijn in mijn kind, nihil...…

ik bied je nu mijn bloemenwei het voorjaar is nabij ja, eindelijk vorstvrij het gras groent sneller in het bloeien, laat het zaad door zomerdroogte niet nogmaals verschroeien kom mijn korenbloem je ogen zijn blauwgroen spikkeltjes om in te struinen een lentezon om je te bruinen laat de wereld wijsheid weten in samen kindzijn kun…

hoe verpakt is het lichaam, de kast des levenstijd, vervolmaakt in een jeugdig opmaak, de dood reist mee met al die jaren die schrokkig de rimpels voeden en het kindzijn terughalen uit de spelletjeshoek neen, ik zal het sterven ontbinden het ontrafelen en de dood ontlopen door het simpel niet te doen, de dood is voor anderen of toch, breng…

kaarslicht mijmert in flarden nostalgisch denken schemering zweeft op vleugels van heimwee naar schimmige verten sneeuwvlokken bedekken schuldgevoelens met vrede op aarde de nacht is sereen en fluistert vergeving maanlicht weerkaatst in stralen van hoop sterren verzonken in mythische dromen brengen voor even ons kindzijn…

vroeg in de ochtend loop ik over straat ik zie hoe de regen bellen blaast ze blijven op de plassen drijven en vormen grillige lijnen ze brengen me in vervoering die over gaat in ontroering even ben ik weer het kind dat die kleuren zo prachtig vindt die op hun bolling ontstaan en mijn ogen niet ontgaan waarom ze zo plotseling knappen zal…

in verkilde stilte afgedaald opgehaald uit donkere spelonken teloorgegane vrolijkheid hoe blaas ik warme gloed naar ingeprente beelden penseel ik kleuren van plezier in simpel samenzijn het was zo fijn te fantaseren toen de wijde wereld openlag dromen konden echt bestaan in de koude maan van deze dag graaf ik een geuzengat en haal…

Zij bestaan onstoffelijk Een bandopname repeteert de doden Als straatnamen van de stad En op schoot mijn brabbelende schat Die in een tram langs dit verleden scheert Mijn onbevangen dame Daar komt alweer een stop Reizigers rond de klaproos schieten op Slaan haar vertederd gade Zij zelf heeft helemaal niets in de gaten Sommigen denken…

ik liep met je rond trots als een pauw in het zicht van haar ogen was je schaduw verbogen verdween als zij naar je vroeg was boven met jou we speelden ons spel maar ze voelde het wel met jou was spelen me nooit meer vervelen we bespraken mijn leven kon jou alles geven mijn tranen verdriet om de klap op mijn smoel dat gevoel als ik…

nog steeds gedachten niet te verklaren benauwen mij, maken mij bevreesd Jij was de moeder en ik het kind ik voel nog immer jouw armen maar het tij keert plots, heel gezwind geen mamma meer om aan te warmen Het leven wordt heel anders gespeeld ik zal je los moeten laten verleden wordt niet meer gedeeld er ontstaan meerdere gaten Mijn kindzijn…

tijd prijsgeeft in mijn deining van ondrinkbare gedachten verdwijnt de einder van het noorderlicht, geen water kan de dorst lessen van kelen uit droogte geboren en voor dood bestemd, vreugde is van korte duur, in zielenpijn zie ik de vage contouren van een bekend gezicht, mijn wegen zijn verstopt, zonder doorkomen, was alleen mijn verre kindzijn…

ik mis de vrijdagharing het witte brood de heerlijke roomboter onder het vissie dood ik mis het Ajax het langs de lijn ik mis de zondagmiddaglach commentaar op Feyenoord en de gein ik mis de donkere dagen met het gebak en de bloemen ik mis eigenlijk te veel om op te noemen maar wat ik juist deze dagen mis is het kindzijn dat er…

Zijn beide oogjes staren twee handjes in zijn schoot verdrietig geraakt zonder gebaren zijn blik zo goed als dood onderweg heeft hij zijn kindzijn verloren al had hij geen deel aan deze strijd zijn wanhoop is geluidloos te horen je "voelt" de pijn in het leven dat hij lijdt zijn wiegje stond op de verkeerde plek geen dag geleefd zonder…