Alle inzendingen over klaarlichte

Een cirkeltje maan tussen vluchtige wolken op klaarlichte dag…

Als dan het zand verstuift, de duinpan rond om te ontvangen, dan, in andermans droom, duik ik weer op. En kom om mij te omringen, mooier dan ooit, met jou uit de schemer van het sparrenbos, het omtrekloze, te herkennen aan het zwenken van het duister, hangend aan de takken, zwaaiend steeds, ik beneden, omsloten door de golven - zwem jou…

je spiegelt je in het raam van de overkant nog maar net met een zacht zilveren rand wacht je draait je licht en schijnt op mijn gezicht je ben er weer ik zie je staan je straalt en stuurt me duwt me voelt me jij zo machtig bent weer prachtig…

In het teken van tijd waar kwetsbaarheid dierbaarheid in haar licht vangt liggen wij in stilte met elkaar verbonden Ons zwijgen legt schaduwen langs ongezegde woorden Onze diepste gedachten liggen als gevouwen handen op ons lichaam te rusten Na dit afscheid lijkt alles voorbij…

Een klaarlichte nacht, die alles zal verduisteren. De weerberichters hebben gesproken. De dag is gesloten.…

Jacoba zong op klaarlichte dag Haar herfstlied. Ze bracht het laatste offer. In haar verwaaide dromen Had ze het gezien Ze was de droomgetuige van De rode sneeuw in december Ze heeft het aan niemand verteld…

Onbereikbaar en zo verdwenen op klaarlichte dag. 's Nachts vervaagt je gezicht. Alsof je vlucht voor mijn fantasie. Alleen je naam herinnert mij aan een lustgevoel voor drie seconden lang.…

ogen die dichtvallen misschien jouw ogen wie weet die van mij een soort sluimer die je overneemt van de sluimerende ander in de schemer van de kamer op klaarlichte dag en buiten stemmen van jonge dochters in de eerste zon…

Ze brengt duisternis mee op klaarlichte dag. Haar dampkap is stuk Zegt ze niet tegen mij. Misschien kan ik verdwijnen in rook? Ik trek aan haar mouw; In een poging te verschijnen. Ze stapt achteruit struikelt zonder ophouden over haar woorden en doet zo het ronkend geluid na van haar dampkap.…

Milieu, wie heeft er niet de mond van vol Recyclen, groener leven, consuminderen Je moet al wat de aardbol schaadt, verhinderen Ook afval scheiden speelt een grote rol Dus kijk op straat, direct na koningsdag Dan zie je klaarlicht wat de mens vermag…

kogelrond oranjerood zoals je aan de hemel stond gewoon op klaarlichte dag zag ik jou een soort van naakt kersvers gemaakt door de zonnesmid met zijn ijzers heet en wit je moet de zon smeden als het ijzer heet is moet hij hebben…

de kleur van je ogen 't dwarrelendblad de blos op mijn wangen stormachtig de wind vurig je hart op klaarlichte dag was daar ons ontmoeten jouw schaduw raakte de mijne ik kuste die van jou hoor je het ruisen tussen guirlandes van wolkenpracht de fluistering van onze herfstmelodie…

Daar op het Vrijthof te Maastricht mocht ik onder je korte rokje kruipen Daar liet je het toe, smeekte zelfs, en nog wel op klaarlichte dag Met mijn lippen in jouw lies, slikte ik en spoog Je kreeg zowat de stuipen Met in mijn hand de angel van de bij die jou zo stak vertrok je grimas in een lach…

ik kan de handen niet grijpen van de spoken die langs me drijven op klaarlichte dag zie ik hun lach in het witst van gezicht geen zon kan meer hun ogen doven zij brengen vergeten angsten in mij boven ik wil ze vatten voordat hun tentakels mijn levenskrachten jatten een koude hand heeft zich ontbloot en werpt de handschoen maar…

muurgedichten op klaarlichte dag geschreven waar jij eeuwig hoort te liggen daar waar wij jou zullen vinden in persoonlijke teksten die je binden uiteindelijk ter rust gegaan... zoveel betekend rouw geassocieerd symboliseerde de roos langere bloeitijd wordt later..…

tegenwoorden klinken met witte wolken die zwart lijken in hun eigen schaduw het vertrek dat stilstand opheft, de opluistering alom misschien komt het doordat binnenlaten iets prijsgeeft doordat buitensluiten de adem beneemt bloed geen kleur is met de zon in de rug zo schijnt het zolang het dag is…

niet vinden niet in jou en niet in mij vergeef me ik ben geen wonder en toch kan ik niet zonder vind me alsjeblieft zing mijn lied speel me op de piano zoek me in de tonen in de snaren van de gitaren ergens in de dood ben ik verloren en word opnieuw geboren laat mijn schreeuw daar waar het resoneert in een bevrijdende lach op een klaarlichte…

Lomp loop je voor me In wat een hobbezak is Gemaakt van spijkergoed Je volle varkenskop lurkend Aan een duur blik Coca Cola - Want het is een halfliters blik - Nadat jij met die dikke vette Varkenspoten het blik geopend hebt En er twee slokjes uit genomen hebt Is het voor jou genoeg geweest En smijt met een knallende boer Het…

Het daglicht kan 't niet verdragen: Snode plannen gesmeed schiettuig kopen en ter hand genomen,afknallen Het rood kleuren van stoep en straat onschuldig bloed Boze opzet kwade wil in dromen die uit moeten komen Overvallen op klaarlichte dag hel op aarde Het mag.... mag........…

op een droge dag zie ik in het ochtendlicht een glinsterend spinnenweb die dag win ik water in de woestijn op een lege dichte dag open ik mijn handen ik vang regen zoveel ik kan ik maak de zeilen kleiner als de storm komt een heldere klaarlichte dag breekt aan als ik een vergrootglas vind en ik leer om van buiten naar binnen te…

Ik fluister tegen de boom dat mijn hart een dansje maakt voor jou ik neurie in de wind het deuntje van je glans ik draag in mijn borst een kruidje van de dag dat ik je klaarlicht uit de verte komen zag ik herkende heel je gloed en schokte bij je blik die mijn bestaan verlichtte met de vlam van juist en vol nu fluister ik naar…

Eindigende Auschwitz treinsporen Rookgordijnen asgrauwe lichaamsgeuren Jodensterren niet-genomineerden De aangegeven sterren die plaatselijk zich niet waterdicht weten Klaarlichte dag die nachtparels verwacht Maanlicht in zonne-kracht Schouwen gesloten poorten Gebroken woorden herboren Bevrijdingsdag op sporen Uittocht gelukkig vol-bekomen…

Openhartig in het beleven en woord voor woord in de opeenvolging bij klaarlichte dag.…

ik heb een vlinder verjaagd op klaarlichte dag vandaag ze dartelde rond mijn hart hoog bovenin mijn maag maar het mag niet kan niet zo zijn mijn eigen vlinder is nog lang niet uitgeboeid een groeibriljant die nog steeds groeit we verkennen nog immer de bloem die ons samen bloeit ik heb een vlinder verjaagd vandaag ze probeerde me…

De lach ontstond, die klaarlichte dag waar het eerst – verduisterd- geen vreugde zag. Met ruwe rauwe regennat kwam plots’ daar -als bij toverslag- die donderslag, dat dwarse weerlicht een bliksemslag een zenuwlach de slappe lach.…

over golven stappend een frisse oceaan je kwam aan land een glimlach vroeg mijn hand ik gaf je strand, een branding om te kussen je rankte hoge benen borsten strakten fier ogen die intussen verder keken dan ik ooit van iemand zag we lachten in verstaan nat dook je in mijn armen om er niet meer uit te gaan je bent mijn wonder op klaarlichte…

dood beheersen en meester zijn over het leven wanneer ze woorden aan tongen hangen, vorstelijk getooid ze zijn ongenaakbaar zij die in onbegrensde stappen langs reusachtige huizen gaan alsof mijn sterven geen enkele mond zal vullen ook niet op het tafelblad dat, tot zwijgen gedwongen, beeft en wordt schoongeveegd met schaduwen op klaarlichte…

Latent tot de lente Verschuilen zich wezens Als entiteiten zonder id- Verbreken niet langer Te dimmen hun ketens Ongrijpbare zwevende geesten Ontsnapt uit de fles Doorkruisen de schimmen Lichtjaren ruimte Spottend met wetten Van ratio en tijd Onverhoeds kruipend Bij nacht en bij ontij In aders van duivelsgebroed Maar tonen op klaarlichte…

Op klaarlichte dag worden levens genomen; worden tegenstanders geliquideerd; kan de politie steeds slechts schuchter vaststellen weer eens te laat te zijn gearriveerd.…

Langs de A12 of in de grote steden vond men de laatste tijd al vele keren het stoffelijke overschot van heren die aan een schotwond waren overleden. Hoe kómt een mens er op dat dit betekent dat er weer crimineel is afgerekend?…