Alle inzendingen over klein/groot

zusje, kleine, grote zusje met voetjes die niet verder willen groeien en die stampen als alles teveel geworden is zusje, kleine, grote zusje met een hart dat overstroomt van liefde en soms van wanhoop als je iets niet kunt zusje, kleine, grote zusje met handjes die de wereld niet kunnen omvatten en die je verstopt in je warme winterjas…

ik zie haar nog altijd rond dribbelen mijn kleine grote meid hoe klein ze ook is zij voelt zich al snel groot dan mag ik op een dag niet meer mee naar de wc dat kan ze alleen wel, hoe klein ze ook is naar de kleuterschool, daar gaat ze mijn kleine grote meid dan naar de basisschool op een dag gaat ze; alleen mijn kleine grote meid met…

Klein groot! groter!! groots!!! Douze points Joost mag het weten!!!! Europapa!…

Wie beseft dat groot, klein kan zijn, en klein groot, is slim. Zij die groot denken, geloven in een nieuwe start. Biologen ontwerpen nanorobots. Mercedes een elektrische Smart.…

een kleine grote jongen bent…

zee de mens is klein groot is de zee…

het laken dreef als een ijsschots over mijn bed zo helder zag ik hoe het nog even was en hoe het worden zou boven droomden kinderen het kleine grote leven stille tranen vinden alleen de weg…

Al is ze klein, groot dik, dun alleenstaand oud of jong rood, grijs of zwart Behandel haar met egard want je bent er dankzij haar draag haar daarom niet alleen op moederdag maar voor altijd in je hart…

Is het in de mist mystiek van verleden onbewust `t heden waar wij liefdevol profeten weten klein groot man vrouw zonder vooroordelen mistig verleden onverschillig weggegeven.…

"Klein, groot en rode, dat zijn de mooiste!" zeggen ze. Paddenstoelen in of op het mos zijn ook bijzonder. In heel veel bossen kom je ze tegen, een mens wordt er blij van om ze te zien.…

kleine grote dromen in je hoofd dat nooit stilstaat een wirwar van woorden dwalen en vragen constant naar de weg "is het weleens rustig in jouw hoofd?" nee meneer, alleen wanneer ik slaap dan komen de dromen…

op de dodenakker hoorde ik in de hemelbestormende blauwe stilte het kleine grote verdriet met mijn voeten in pasgeboren aarde zag ik de verweven lijnen van zacht waaierende vleugels het wilde niet donker worden in deze magische nacht ik hoefde niets te begrijpen…

Dagen blijdschap, er na verdriet, reden van, die zie ik niet Weten wat komt, erger nog, wat gaat, niks kunnen doen, gewoon te laat Woorden tollen, vraag na vraag, wachten op, de nederlaag Onzichtbaar klein, grote pijn, onvermijdelijk, mag niet zo zijn...…

Dat was het, kleintjes zoals zachte wolken dromen dromen mensen Zoals kleinen groot en groten klein zich dromen Zoals winter zomerlief wil praten en zomer bijtend klappen uitdeelt met de storm Goud zilver wil zijn met het water en zichzelf met de bladeren van de boom Zo gaat het, kleintjes heel zacht van droom naar droom…

O heer geef Lance nog weer de kracht Om deze tour te winnen, en met macht Nog eenmaal bovenaan te kunnen prijken Zodat de renners met verbazing naar hem kijken Naar deze kleine, grote man Die 7 maal de tour toch winnen kan Reaktie op wielergebed van Driek van Wissen…

met z’n allen van peutergroot tot moederoud zijn ze present klein - groot dik en dun samen in groot en klein verband tonen zij van veel - heel veel inspanning het resultaat altijd in stijl pril nog - soms wervelen zij passioneel door muziek gedreven in regenbooglicht zoveel kleuren door ruimte hen gegeven het mystieke en normale…

Kind van klein groot van zorgen mocht de hemel jou splijten in waanzin of volkomenheid dan toch geen controverse die de liefde bedaart tegen heel jouw zijn en het kwaad waarvoor ik jou zal behoeden klein van leven voor de dood beducht geen angst voor de nacht die jou baarde zorgen van groter die kleiner lijken te wezen wanneer de…

dansende kleuren kruidige geuren culturen bouillabaisse van klanken smelt grenzen sfinks kruipt overal in je oren, ogen en neus in de glans van geverfde kindersnoetjes in het ritme van duizende stampende benen kronkelende lijven maakt klein groot en oud jong sfinks zit in je bloed…

Het licht op groen, een vrachtwagen trekt op, ziet niet die kleine grote man, van slechts zes jaar Hij wordt gegrepen, door de truck, komt nooit meer op school komt nooit meer thuis, wordt nooit zeven jaar en die fiets van die grote kleine dode knul, ligt daar, van dat jochie van zes jaar!…

we grasduinen door onze kleine grote geschiedenis als een vloed mieren worden we gedreven door een onstuimige zee van herinneringen die heen en weer beweegt door de snelheid van onze woordenvloed soms proeven we in die grote kleine geschiedenis de smaak van gal als een steile met ijs bedekte oever opdoemt en de stroom haar…

ik schrijf mijn letters in rood dichtbij mijn hart, waar dood en leven één zijn en ik laat de negatieve dag een overgang naar zonlicht maken achteraf kijk ik terug, de zegen van een priesterhand rust op mijn wang, en op mijn rug zijn woorden rust en liefde rond een kleine grot verwijzen naar het lot en niet – naar bange oorden…

auto's schuiven over het viaduct, koopwaren over een lopende band zoals bij Alice wordt klein groot en groter klein, in fel zonlicht schitteren contouren van het wonderland en als ik mij niet vergis is het de oorzaak die gevolg is, is het de supermarkt die dicteert dat ieder beeld een kopie is van een kopie en omgekeerd je kunt je gevoel…

ik vraag je wie jij bent je kijkt me aan alsof je water ziet branden legt mij uit met woord en handen dat jij een mens bent net als ik na een barre tocht door vele landen dat je hier bent om te leven zonder honger angst of pijn hoopt dat er een plaats zal zijn ogen kijken vol verwachten een kleine grote vent wees welkom fijn dat jij…

In een kleine en smalle herinnering, haal ik me voorzichtig voor ogen hoe jij eruit zag wie jij was en de persoon die je voor me bent, met jouw stralende glimlach voor me, in gedachte en beeld ben ik God dan dankbaar voor de tijd waarin ik jou heb gekend.…

Lieve oma, ik ken je nog en een paar van jouw verhalen van de oorlog, de kleine grote drama's om te gedenken mijn kinderen horen ze maar half door het bombardement van beelden van oorlogen ver weg dagelijks in het nieuws dus spelen we vandaag de werkelijkheid om te voelen, te weten hoe verscheurend het is ik ben de oma en mijn dochter…

Maar jij was daar de gladde zeemeermin onder de schimmen in het schimmenrijk beleefden wij stoute liefdesavonturen de gele maan was trots, rond, schemerlamp boven onze kleine grote mensendromen, een straffe wind woei door de bomen ik zag al snel de strenge winter komen maar we hadden het dansen niet verleerd jij had de weg weer langzaam omgekeerd…

Groot wordt hij samen met de handen Die hem leren Om het leven In goed en kwaad te hanteren…

de statistiek is decennialang de meetlat geweest voor leven en bestaan klein groot dik en dun intelligent of dom beoordelingen staan bol of krom synthese van wat zij te zeggen hebben kunnen we helaas niet geven is enkel op het lijf geschreven ieder is regelmatig door de stofkam gejaagd consultatie- bureaus hebben daar echt werk…

, grote held voor wie alleen het vliegen telt ik hoor en herken je telkens weer moed en vlucht verpakt in hartezeer…

grot waarbij wij elkaar in adem vonden vlakbij dat grote met angst gevulde gat…