Verfvuur [voor Gís Marí]
netgedicht
Dan woelt hij verf in coloriet en klodder
bevoelt bevecht beziet de kleurenmodder
bekoelt het goede van zijn woede
totdat de chaos lijkt beslecht.
Maanden vele uren verder veegt hij
bezielt en trilt iets los
ziet zwijgend zwoegend gaandeweg het bos:
daar staat een kunstwerk, recht.
Wat er dan nog verder moet?…