Alle inzendingen over klingelen

ik streel zorgen uit jouw gezicht en fluister dat alles goed komt luister hoe ijspegels aan de bomen klingelen in de wind ik stop je nog een extra keer toe opdat jouw hart niet verstenen zal…

het lijkt alsof geheime klanken klingelen in het verfijnde fluweel er is zoveel meer liefde verborgen in mijn hand als ik de blaadjes streel het frisse groen rondom beklemtoont het tere leven zoals ik het met de ander deel…

Zachtjes klingelen de ijspegels in de wind een serene melodie. Schuin en scheef schotst het pakijs een onaantastbare illusie. Koud schuurt de wind voorbij een ijsbreker die door het pakijs snijdt. Ver onder de min vecht de mens een ongelijke strijd.…

Holle vreugde Onder het luiden van de kerstklokken Aangehoord door miljoenen kinderen Zij die kansloos crepeerde in hongersnood Dansen zij de dodendans in het maanlicht Begeleid door het matte klingelen der knekels Toonloos maar passend is het sinistere geheel Opgeluisterd met het knallen van champagne En het vettige applaus van de dood…

turig is de koude wispel gisteren was hij milder dan vandaag in zijn vastgevroren natuur rondom zie ik krokussende kleintjes in het geel en paars gekleed wijsneuzerig boven hun witte mutsjes ze staan vriendschappelijk naast hun evenknietjes met pietepeuterige smoeltjes waaruit dove klokjes klingelen.…

ik weet dat jij een genie bent in het schikken van bloemen op toon de preluderende lenteboeketjes klingelen triomferend in blauwwit verschijnen zonnig zinderen streken op het oranjegeel van de zomerviool trompettert rood de gladiool het oogstrijpe geluid van een vol orkest kleurt herfst als het magistraal seizoenen sluit jij…

Het zacht klingelend geluid van oesterschelpen dicht tegen elkaar hangend de wind speels vangend, doet mijn ogen sluiten en raakt een snaar Ik ruik weer even de zilte zee in mijn tuin Heb een stukje van haar mee genomen Een schat vanaf het wad, nu slingerend verbonden tussen druivenrank en bes Een pareltje op zich…

Brave witten, zoet klingelen, lief eten. Paar zwarten, tuintje leeg vreten rennen waar geen schaap nog ging. En die slome die niet merkt dat brroemmm! de jonge herder op zijn brommer. Leuke ziel met krullen wol en suffe kop, veelstemmig omlaag stromend naar zee. Dan weer verplicht de bergen op.…

nachtelijke gedachten kruipen onder de huid te veel om te bevatten te groot voor het gemoed de Zwitserse zwarte koeien brengen me op de koebellen geluid door vrienden uit de Alpen voor mijn dode broer het traditionele klingelen valt me zwaar hij heeft het vaak gehoord ik kan mijn broer nooit meer vinden we verloren elkaar uit het…

de vlinder verheugt zich op de eerste bloem een meisje hoopt dat hij haar hem nu eindelijk gaat geven – zijn eerste zoen alles komt weer tot leven sneeuwklokjes klingelen nog in de lauwe wind kondigen aan dat het voorjaar weer zo begint vogels oefenen hun gezangen en zie toch die koeien dolblij rondspringen in de verse wei de paardenbloem…

waar de ochtendzon ons wakker roept waait een lentebries het frisse weten van de nieuwe jaardag die wij vieren mogen met vogels in de bomen die deze dag bezingen zoals langs de oever van de sloten rondom ook de sneeuwklokjes door violen begeleidt wit en vrolijk klingelen er is er een jarig hoera slaat de radio aan juist op het moment…

Ik fantaseer een olijk mens Die 't carrillon bespeelt Klingelende klankentoon Die Haerlems oren streelt De geest van J.S. Bach In melodie en stilte Schalmt hier door de blauwe lucht Doorbreekt des zomers kilte Auditief zo schiep hij beelden Lang voor de TV En nog kan ik ze zien!…

taartvorkjes klingelen tegen glazen zonnige anekdotes in cakejesvorm missen het kersje op de feesttaart de regisseur is dood, lang leve de regisseur…

Vandaag naar Lauterbrunnen afgedaald En daar de hoge waterval bewonderd Me even op het kerkhof afgezonderd Met Zwitsers geld koffie en taart betaald Nog naar mijn strooien zonnehoed getaald Me over ‘t klingelende vee verwonderd Chalets gezien stammend uit achttienhonderd Besneeuwde toppen dichterbij gehaald En dan, het groene gras in Interlaken…

En, klingelen er belletjes uit tulpen? Worden mensen daar niet oud? Of zien we nog in een spiegel van raadsels, en weet jij dat ook nog niet? Wonen we daar gewoon in huizen, en hebben we er geen verdriet? Mam, als wij elkaar daar kennen, Is het wel goed daarheen te gaan, Maar jij moet de boel verkennen, dan komen wij achter je aan...…

En mij dunkt, die ijskristallen, waglend, wiegelend in de maan, 'k hoor ze klingelend, klangelend vallen, 'k zie ze vonkelend, flonkerend vallen, in de lange, lange laan..., tjankelend vallen, tjankelend vallen, honderdtallen, duizendtallen vallen, vallen, vallen, vallen in de lange, lange laan.…

De ornitholoog 'aller Orte dieser Welt' maakt van het vogelconcert een exotische metamorfose in tingelende en klingelende piano-vonken met de echo's van een vreemde planeet die ingekerfd blijven in je hart. Wat zingen zij, wat zeggen zij, die vogels zo vrolijk in hun koninkrijk?…

Het carillon eert Mozart: een klingeling die minzaam zingt. In stilte valt een blaadje op het vlakke water van de Lahn. De herfsttooi van een woudreus wasemt een pleidooi voor kunst en leven, verwijzend naar de Levensboom.…

Mijn vreugde zou gaan en het klingelen der sukkel-belletjes door het geschal van bazuinen vertalen. 16 februarie 1918…

O hoor je haar komen met je zachte warme vingeren hoog trillende in de bloeme- luchten die rondom klingelen? met je vlottend hare met het licht gebaren van je blauwe vervlietende ogen in het allerhooghoge het hoogheilige luchtige goudluchtere licht? hoor je 'm komen tederstil licht?…